Antropometria

Pomiar rozmiarów głowy

Antropometriametoda badawcza stosowana w antropologii fizycznej, polegająca na pomiarach porównawczych części ciała ludzkiego np.: długości kości (osteometria), objętości i proporcji czaszki (kraniometria), głowy (kefalometria), proporcji ciała (karpometria), masa ciała, rozstawu oczu, określenie pigmentacji oczu, włosów i skóry itp. Do pomiarów wykorzystywane są przyrządy antropometryczne.

Zastosowanie

Od czasu Cesare Lombroso antropometria ma zastosowanie w kryminalistyce dzięki temu, że kształt i wielkość szkieletu po 25. roku życia nie ulegają już większym zmianom. Umożliwia to stwierdzenie tożsamości badanego ciała (szczątków).

W czasie drugiej wojny światowej była stosowana przez pseudonaukowców nazistowskich w celach selekcyjnych, dla określenia rasy człowieka.

Celem antropometrii jest dostarczenie obiektywnych i dokładnych danych, antropometria posługuje się metodami statystycznymi.

Z wyników badań antropometrii korzysta m.in. przemysł ustalając rozmiary ubrań, obuwia czy np. ławek szkolnych.

System Bertillona

Alphonse Bertillon opracował system oparty na 11 pomiarach ludzkiego ciała:

  1. Wzrost
  2. Stretch – długość ciała od lewego ramienia do prawego środkowego palca uniesionej ręki
  3. Bust – długość torsu od głowy, mierzona w pozycji siedzącej
  4. Długość głowy
  5. Szerokość głowy – od skroni do skroni
  6. Długość prawego ucha
  7. Długość lewej stopy
  8. Długość lewego środkowego palca
  9. Długość ręki – od łokcia do środkowego palca
  10. Szerokość policzków
  11. Długość lewego małego palca

Obecność w kulturze

Zbigniew Herbert napisał wiersz Damastes z przydomkiem Prokrustes mówi w którym Prokrust jako podmiot liryczny wyznaje[1]:

w istocie byłem uczonym reformatorem społecznym
moją prawdziwą pasją była antropometria

Tekst był śpiewany przez Przemysława Gintrowskiego[2].

Zobacz też

Przypisy

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie