Antypody (botanika)

Antypody – komórki wegetatywne woreczka zalążkowego, ustawione w woreczku zalążkowym od strony osadki[1] (w dolnym, chalazalnym biegunie woreczka); najczęściej trzy, ale może być ich więcej (np. u niektórych gatunków z rodziny wiechlinowatych lub astrowatych) lub mogą nie występować wcale (w rodzinie wiesiołkowatych). Zwykle żyją krótko i uczestniczą w odżywianiu woreczka zalążkowego. Czasem mogą być długotrwałe (np. u tojadu), mają wtedy prawdopodobnie funkcję wydzielniczą[2].

Antypody powstają w pocesie makrosporogenezy, czyli kształtowania się gametofitu żeńskiego - woreczka zalążkowego[3].

Przypisy

  1. ↑ Zbigniew Podbielkowski: Rozmnażanie się roślin. Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, 1990, s. 240-241.
  2. ↑ Czesław Jura: Antypody. W: Encyklopedia biologiczna. Tom I. Zdzisława Otałęga (red. nacz.). Kraków: Agencja Publicystyczno-Wydawnicza Opres, 1998, s. 164-165.
  3. ↑ Janina Jasnowska, Mieczysław Jasnowski, Jan Radomski, Stefan Friedrich, Wojciech W. A. Kowalski: Botanika. Szczecin: Wyd. Brasika, 1999, s. 207-208.