Anzelm (opat)
| ||
 (c) I, Sailko, CC BY-SA 3.0 | ||
| Data śmierci | 803 - 809 | |
| Czczony przez | Kościół katolicki | |
| Wspomnienie | 3 marca | |
| ||
| książę Friuli | ||
| Okres | od 749 do 751 | |
Święty Anzelm (ur. ? – zm. między 803 a 809[1][2]) – średniowieczny opat, później kanonizowany. Pochodził z longobardzkiej arystokracji. Był pierwszym opatem Nonantoli i księciem Friuli w latach 749-751.
Jako książę Friuli został następcą Aistulfa, gdy ten wstąpił na tron jako król Longobardów. Porzucił świat u szczytu świeckiej kariery i w 750 wybudował klasztor w Fanano w miejscu nadanym mu przez Aistulfa, który poślubił jego siostrę Gisaltrudę. Dwa lata później ufundował opactwo benedyktyńskie w Nonantoli[1] niedaleko na północny wschód od Modeny, którego fundatorem był Aistulf. Anzelm przybył do Rzymu, gdzie papież Stefan II odział go w habit świętego Benedykta, dał mu pewne relikwie św. Sylwestra i wyznaczył na opata Nonantoli. Anzelm utworzył wiele hospicjów, gdzie biedni i chorzy znajdowali schronienie i opiekę mnichów.
Dezyderiusz, który po Aistulfie został królem Longobardów w 756, wygnał Anzelma z Nonantoli na rzecz swego protegowanego. Anzelm spędził siedem lat na wygnaniu w klasztorze benedyktyńskim w Monte Cassino, ale powrócił do Nonantoli po uwięzieniu Dezyderiusza przez Karola Wielkiego w 774. Do 1083 Nonantoli było cesarskim klasztorem i po Anzelmie często cierpiało z powodu cesarskiego wtrącania się w wybór opatów.
Będąc opatem przez piętnaście lat, Anzelm zmarł w Nonantoli między 803 a 809 rokiem, gdzie gmina wciąż czci go jako patrona. Dniem wspomnienia liturgicznego jest 3 marca[1].
Zobacz też
Przypisy
- ↑ a b c Święci na każdy dzień. T. I: Marzec. Kielce: Wydawnictwo Jedność, 2009, s. 12. ISBN 978-83-7558-293-2.
- ↑ St. Anselm (ang.). NEW Advent. [dostęp 2012-12-17].
Bibliografia
- Paweł Diakon, Historia Langobardorum.
Media użyte na tej stronie
(c) I, Sailko, CC BY-SA 3.0
Abbazia di nonantola, portale di seguaci wiligelmo, stipite sx, formella 04 anselmo, fatto monaco, fonda nonantola