Aparat apikalny

Aparat apikalny u Hysteropezizella

Aparat apikalny lub aparat szczytowy (ang. Ascus apex) – struktura na szczycie worków u workowców[1]. Występuje w workach jednościennych (unitunikowych) i bierze udział w wydostawaniu się zarodników konidialnych z tych worków. W zależności od budowy aparatu apikalnego wyróżnia się 3 typy tych worków:

  • dzióbkowe, posiadające na szczycie dzióbek. Jest to wydłużony szczyt wewnętrznej ściany worka z wąską szparą, przez którą wydostają się zarodniki. Występują np. u Hypocreales;
  • annelowe, występujące np. u Helotiales. Mają wyraźny pierścień otaczający otwór, przez który wyrzucane są zarodniki;
  • hypodermatowe, występujące np. u Rhytismatales. Mają słabo widoczny pierścień[2].

Reakcja pierścienia w aparacie apikalnym z jodyną jest jedną z prób przy diagnozowaniu gatunków. Pierścień ten może być amyloidalny, gdy pod wpływem jodyny barwi się na niebiesko, lub nieamyloidalny, gdy jodyna nie wybarwia go na niebiesko[2].

Przypisy

  1. ↑ Selim Kryczyński, Zbigniew Weber (red.), Fitopatologia, t. 1. Podstawy fitopatologii, Poznań: Powszechne Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 2010, ISBN 978-83-09-01063-0.
  2. ↑ a b Joanna Marcinkowska: Oznaczanie rodzajów grzybów sensu lato ważnych w fitopatologii. Warszawa: PWRiL, 2012. ISBN 978-83-09-01048-7.

Media użyte na tej stronie

Image004 KOH+MLZ.png
Autor: Hbaral, Licencja: CC BY-SA 4.0
Ascus apex of Hysteropezizella in KOH+MLZ