Apel Chrześcijańsko-Demokratyczny
Państwo | Holandia |
---|---|
Skrót | CDA |
Lider | Hugo de Jonge |
Data założenia | 1977[1] |
Ideologia polityczna | Chrześcijańska demokracja |
Członkostwo międzynarodowe | Międzynarodówka Chadecka, Europejska Partia Ludowa |
Grupa w Parlamencie Europejskim | Europejska Partia Ludowa (Chrześcijańscy Demokraci) |
Barwy | zielony |
Strona internetowa |
HolandiaTen artykuł jest częścią serii: Ustrój i polityka Holandii Ustrój polityczny Konstytucja Władza ustawodawcza Monarcha Władza wykonawcza Władza sądownicza Kontrola państwowa Finanse Samorząd terytorialny Partie polityczne Polityka zagraniczna |
Apel Chrześcijańsko-Demokratyczny (niderl. Christen-Democratisch Appèl, CDA) – partia polityczna w Holandii. Została ona założona w 1977, jako unia katolickiej KVP i dwóch partii protestanckich: chrześcijańsko-demokratycznej CHU oraz konserwatywnej ARP. W parlamencie była partią rządzącą (jako część koalicji) od 1980 do 1994 i ponownie od 2002 do 2012.
Ideologia i program
CDA jest partią chrześcijańsko-demokratyczną, ale Biblia jest postrzegana jedynie jako źródło natchnienia dla poszczególnych członków partii. Partia ma także żydowskich, hinduskich i islamskich parlamentarzystów, i jest za integracją mniejszości islamskiej z holenderskim społeczeństwem i jego kulturą. Jednocześnie sprzeciwia się fundamentalizmowi islamskiemu.
Główne postulaty partii to:
- Spłacenie deficytu budżetowego w ciągu jednego pokolenia, aby uporać się ze skutkami starzenia się społeczeństwa.
- Ograniczenie polityki tolerancji wobec miękkich narkotyków oraz zaostrzenie restrykcji wobec prostytucji, aborcji i eutanazji.
- Pogłębienie integracji europejskiej, ale z zachowaniem sprzeciwu wobec członkostwa Turcji w UE.
- Partia opowiada się za uczynieniem szpitali i szkół bardziej niezależnymi i mającymi większy wpływ na zasady swojego funkcjonowania, i zmniejszeniem w nich funkcji regulacyjnych państwa.
Liderzy partii
- 1976–1982 Dries van Agt (do 1980 lider KVP, premier 1977–1982)
- 1982–1994 Ruud Lubbers (premier 1982–1994)
- 1994 Elco Brinkman
- 1994–1997 Enneüs Heerma
- 1997–2001 Jaap de Hoop Scheffer
- 2001–2010 Jan Peter Balkenende (premier 2002–2010)
- 2010–2012 Maxime Verhagen
- 2012–2020 Sybrand van Haersma Buma
- od 2020 Hugo de Jonge
Poparcie
Wybory | Poparcie | Zmiana punktów procentowych | Mandaty (Tweede Kamer) | Zmiana |
---|---|---|---|---|
1977 | 31,91% | - | 49 | - |
1981 | 30,8% | 1,11 | 48 | 1 |
1982 | 29,3% | 1,5 | 45 | 3 |
1986 | 34,6% | 5,3 | 54 | 9 |
1989 | 35,3% | 0,7 | 54 | - |
1994 | 22,2% | 13,1 | 34 | 20 |
1998 | 18,4% | 3,8 | 29 | 5 |
2002 | 27,90% | 9,5 | 43 | 14 |
2003 | 28,57% | 0,67 | 44 | 1 |
2006 | 26,5% | 2,07 | 41 | 3 |
2010 | 13,6% | 12,9 | 21 | 20 |
2012 | ?% | ? | 13 | 8 |
2017 | ?% | ? | 19 | 6 |
Przypisy
- ↑ a b Balicki J., Bogucka M., Historia Holandii, Warszawa 1989.
- ↑ IPU PARLINE database: NETHERLANDS (Tweede Kamer der Staten-Generaal) ELECTIONS IN 2006, www.ipu.org [dostęp 2017-11-22] .
Linki zewnętrzne
Media użyte na tej stronie
Green arrow icon pointing up
Autor: Sodacan, Licencja: CC BY-SA 3.0
State Coat of Arms of the Netherlands