Apolinary z Rawenny

Święty
Apolinary z Rawenny
biskup
męczennik
Ilustracja
Mozaika bizantyjska z VI wieku w bazylice Sant’Apollinare in Classe (Rawenna).
Miejsce urodzenia

Antiochia, Syria (prowincja rzymska)

Data i miejsce śmierci

ok. 75 lub 200
Rawenna

Czczony przez

Kościół katolicki
Cerkiew prawosławną
Apostolski Kościół Ormiański

Wspomnienie

20 lub 23 lipca (kat.)
23 lipca/5 sierpnia (praw., orm.)

Atrybuty

uszy, maczuga, krzyż

Patron

miast: Rawenny, Remagen, Düsseldorf u; artystów igły

Szczególne miejsca kultu

Sant’Apollinare Nuovo

Apolinary z Rawenny, cs. Swiaszczennomuczenik Apollinarij, jepiskop Rawiennijskij (ur. w Syrii, prowincji rzymskiej, zm. ok. 75 lub w II wieku) – założyciel wspólnoty chrześcijańskiej w Rawennie, pierwszy legendarny biskup tego miasta (od ok. 47), męczennik chrześcijański, syryjski święty Kościoła katolickiego, prawosławnego i ormiańskiego.

Według łacińskiego Passio z drugiej połowy VII wieku Apolinary pochodził z Antiochii i do Rawenny wysłał go św. Piotr, którego święty był uczniem. Zginął tamże śmiercią męczeńską z rąk pogan szerząc Słowo Boże, posiekany mieczem lub zatłuczony maczugą, 23 lipca za czasów Nerona lub Wespazjana.
Z kolei historycznie, według spisanej mowy św. Piotra Chryzologa (biskup 433-449)[1], Apolinary mógł ponieść śmierć w drugiej połowie II wieku (ok. 200) w czasach Septymiusza Sewera (zm. 211). Wiadomo, że św. Sewer (zm. 348) był jego jedenastym następcą.

Nad grobem świętego została wybudowana bazylika Sant’Apollinare in Classe, ufundowana w VI wieku przez bankiera Juliusza, a konsekrowana w 549 przez biskupa św. Maksymiana (zm. 556). W połowie IX wieku jego relikwie przeniesiono do innego kościoła w Rawennie, do bazyliki Sant’Apollinare Nuovo. Również w Rzymie znajduje się bazylika pod wezwaniem świętego, gdzie znajduje się jego ręka. Apolinary cieszył się powszechnym kultem zarówno w Europie (m.in. Mediolan, Dijon, Reims, Gorkum, Obermichelbach) jak i w Polsce, jednak jako biskup z Reims.

Jest patronem miast: Rawenny, Remagen i Düsseldorf u oraz artystów igły. Jest również orędownikiem przeciw kamicy nerkowej i żółciowej, dnie moczanowej, chorobom wenerycznym oraz padaczce.

Jego wspomnienie liturgiczne w Kościele katolickim obchodzone jest 20 lub 23 lipca.

W Kościele prawosławnym i ormiańskim, z uwagi na liturgię według kalendarza juliańskiego, wspomnienie męczennika obchodzone jest za Passio 23 lipca/5 sierpnia[2], tj. 5 sierpnia według kalendarza gregoriańskiego.

W ikonografii św. Apolinary przedstawiany jest w jasnych (najczęściej żółtych) biskupich szatach z zamkniętą Ewangelią w dłoniach. Ma długą, siwą brodę.

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ Archdiocese of Ravenna (Ravennatensis) - Catholic Encyclopedia (ang.)
  2. ↑ podwójne datowanie

Bibliografia

Media użyte na tej stronie