Apoloniusz Kędzierski

Apoloniusz Kędzierski
Ilustracja
Apoloniusz Kędzierski
fotografia portretowa, 1938
Data i miejsce urodzenia1 lipca 1861
Suchedniów
Data i miejsce śmierci21 września 1939
Warszawa
Dziedzina sztukiMalarstwo, rysunek, ilustratorstwo
Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski
Wózek tatarski,
olej na płótnie, 1883
Stożenie siana,
drzeworyt J. Jarmużyńskiego wg rysunku Apoloniusza Kędzierskiego, 1884

Apoloniusz Kędzierski (ur. 1 lipca 1861 w Suchedniowie, zm. 21 września 1939 w Warszawie) – polski malarz akwarelista, rysownik, ilustrator, dekorator.

Życiorys

Urodził się 1 lipca 1861 w Suchedniowie, w rodzinie Feliksa (zm. 1878) i Marii Magdaleny Kucharowskiej (1840–1914)[1]. Ukończył gimnazjum w Radomiu, po czym rozpoczął studia malarskie u Józefa Brandta. Później kształcił się u Wojciecha Gersona. W latach 1885–1888 studiował w Akademii Sztuk Pięknych w Monachium u Nikolausa Gysisa. W 1886 wyjechał na studia do Wiednia. Od 1892 mieszkał na stałe w Warszawie. Był członkiem honorowym Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych, członkiem Towarzystwa Artystów Polskich „Sztuka” w Krakowie, członkiem Rady Artystycznej zarząd m. st. Warszawy[2].

Swoje prace wystawiał w warszawskich galeriach: Zachęcie i Instytucie Propagandy Sztuki oraz w kraju i za granicą[2].

Ważniejsze dzieła: „Przesiewanie”, „Polesie”, „Dyliżans pocztowy”, „Rybacy”, „Inspekty”, „Zwijanie partu”, „Zwózka drzewa”, „Wiejski astronom”, „W ogrodzie warzywnym”, „Dziewczyna z dzbanem”, „Jezioro lidzbarskie”.

Zajmował się także ilustratorstwem, jako rysownik współpracował z „Tygodnikiem Ilustrowanym”, „Tygodnikiem Powszechnym” i „Kłosami”. Wykonał też ilustracje do wielu książek, m.in. Grzechów dzieciństwa B. Prusa i Chłopów W. Reymonta.

Od 1 lutego 1902 był mężem Stanisławy Fijałkowskiej[2].

Zmarł śmiercią naturalną 21 września 1939 w oblężonej Warszawie, spoczął na cmentarzu Powązkowskim (kwatera 301-4-15)[3].

Ordery i odznaczenia

Upamiętnienie

Apoloniusz Kędzierski jest patronem ulic w Radomiu i Warszawie.

Przypisy

  1. Apoloniusz Kędzierski, Sejm-Wielki.pl [dostęp 2021-05-12].
  2. a b c Stanisław Łoza (red.): Czy wiesz kto to jest? Uzupełnienia i sprostowania. Warszawa: 1939, s. 136–137. [dostęp 2021-07-30].
  3. Cmentarz Stare Powązki: MARYA ROSIŃSKA, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [online] [dostęp 2019-11-08].
  4. M.P. z 1937 r. nr 260, poz. 410 „za zasługi na polu sztuki”.
  5. Order Odrodzenia Polski. Trzechlecie pierwszej kapituły 1921–1924. Warszawa: Prezydium Rady Ministrów, 1926, s. 25.

Bibliografia

  • M. Wallis, Secesja, Warszawa: 1974, Wydawnictwo Arkady (wyd. II).
  • Praca zbiorowa pod redakcją Jerzego Jędrzejewicza Radom. Szkice z dziejów miasta Wydawnictwo Arkady Warszawa 1961 s. 213.

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie