Apostoły

Apostoły

Położenie apostołów w grani Tatr Bielskich

Apostoły (niem. Apostelfelsen, słow. Apoštoly, węg. Apostolok^[1]) – grupa turni wznosząca się w grani głównej Tatr Bielskich między Bujaczą Przełęczą (1912 m) a Bujaczym Wierchem (1947 m). Najwyższa z nich ma wysokość 1960 m i czasami uważana jest za najwyższy szczyt Bujaczgo Wierchu. Taką wersję np. podaje Wielka encyklopedia tatrzańska^[2]. Według Władysława Cywińskiego jednak właściwy szczyt Bujaczego Wierchu to oddzielona płytką przełączką, równa i nieco tylko nachylona grań po wschodniej stronie Apostołów. Jej najwyższy punkt znajduje się w zachodniej części i ma wysokość 1947 m^[3]. Taką wysokość Bujaczego Szczytu podaje także mapa Polkartu^[4]. Mapa słowacka z 1993 roku podaje wysokość 1946,9 m^[3], współczesna mapa słowacka 1950 m^[5].

Apostoły, podobnie jak cały masyw Bujaczego Wierchu zbudowane są ze skał węglanowych. Poniżej Apostołów na południową stronę, do Doliny Kieżmarskiej, opadają dwie strome grzędy. Pomiędzy nimi jest trawiasty żleb, w dole łączący się z Rakuskim Żlebem. Najwyższa część grzęd jest trawiasto-piarżysta, około 100 m niżej zaś podcięte są uskokami o wysokości kilkudziesięciu metrów. Uskoki te są charakterystycznie warstwowane^[3].

Przez Apostoły prowadzi ścieżka Magistrali Tatrzańskiej, obecnie zamknięta dla turystów. Obchodzi ona Apostoły po stronie Doliny Kieżmarskiej (0- w skali tatrzańskiej). Możliwe jest także przejście granią Apostołów (0+)^[3].

Przypisy