Arabska Unia Maghrebu
Język roboczy | arabski |
---|---|
Siedziba | Rabat |
Członkowie | 5 |
Sekretarz generalny | Taïeb Baccouche |
Utworzenie | 17 lutego 1989 |
Strona internetowa |
Arabska Unia Maghrebu (arab. اتحاد المغرب العربي; Ittiḥād al-Maghrib al-‘Arabī) – organizacja międzynarodowa, zrzeszające państwa regionu Maghrebu.
Projekt stworzenia unii państw arabskich w północnej Afryce narodził się w 1956, wraz z uzyskaniem niepodległości przez Maroko i Tunezję i motywowany był silnymi wówczas tendencjami panarabskimi.
W 1958 roku na konferencji w Maroku zasugerowano, że nowo powstałe państwa powinny stać się federacją, jednak to nigdy nie nastąpiło. Na przełomie lat 50. i 60. dochodziło do konfliktów dyplomatycznych i sporów terytorialnych, szczególnie o zasobne tereny Sahary Hiszpańskiej. W 1964 r. na konferencji w Tunisie powołano Stałą Radę Konsultacyjną państw Maghrebu (CPCM) pomiędzy Algierią, Libią, Marokiem i Tunezją na rzecz koordynacji planów rozwoju tych krajów i zintensyfikowania handlu i stosunków z państwami Wspólnoty Europejskiej. Tym razem plany integracji również nie doszły do skutku.
Dopiero w 1989 w Marrakeszu doszło do spotkania przywódców pięciu północnoafrykańskich państw arabskich, w wyniku którego powołano Arabską Unię Maghrebu. Głównym celem organizacji jest gospodarcza i (w mniejszym stopniu) polityczna integracja państw członkowskich.
Z powodu sporu Algierii i Maroka o status Sahary Zachodniej (Algieria domaga się przyjęcia tego terytorium do organizacji), sprawne funkcjonowanie Arabskiej Unii Maghrebu jest mocno utrudnione i wielokrotnie doprowadzało do odwoływania szczytów organizacji. Pomimo trzydziestu lat istnienia Unia Maghrebu ma bardzo słabe wyniki działalności. Mimo wielu podpisanych umów i porozumień niewiele z nich weszło w życie, a od 1994 roku nie odbył się żaden szczyt szefów państw - głównego organu decyzyjnego. Integracja regionalna w Afryce Północnej została zahamowana w wyniku licznych niepokojów i konfliktów.
Kraje członkowskie
Cele organizacji
Traktat o Unii Maghrebu wyznaczył następujące cele:
1. Braterstwo pomiędzy krajami członkowskimi i ich narodami.
2. Osiąganie postępu, dobrobytu społeczeństw i ochrona ich praw.
3. Dążenie do pokoju opartego na sprawiedliwości i równości.
4. Wspólna polityka w różnych dziedzinach.
5. Stopniowe prace nad osiągnięciem swobody przepływu osób, usług, towarów i kapitału.
Organy i instytucje
- Rada Prezydencka to najwyższy organ decyzyjny, w którego skład wchodzą szefowie państw członkowskich. Radzie przewodniczy jeden z członków Rady, który zmienia się co roku. Raz w roku odbywa się sesja zwyczajna i w razie konieczności zwołuje się sesję nadzwyczajną. Rada Prezydencka monitoruje też działalność Uniwersytetu Maghrebu i Akademii Nauk Maghrebu, znajdujących się w Trypolisie.
- Pierwszy Gabinet i Szefowie Rządów jest organem składającym się z premierów państw członkowskich. Zbiera się w razie konieczności.
- Rada Ministrów Spraw Zagranicznych – odpowiedzialna za przygotowanie sesji Rady Prezydenckiej oraz bada propozycje Komisji UMA i Wyspecjalizowanych Komitetów Ministerialnych.
- Komisja UMA – w jej skład wchodzą przedstawiciele państw członkowskich, których zadaniem jest prowadzenie bieżących spraw Unii. Swoje propozycje przedkładają Radzie Ministrów Spraw Zagranicznych.
- Wyspecjalizowane Komitety Ministerialne – składa się z czterech komitetów powołanych przez Radę Prezydencką. Są to: Komitet do spraw Bezpieczeństwa żywnościowego, Komitet do spraw gospodarki i Finansów, Komitet do spraw Zasobów Ludzkich oraz Komitet do spraw Infrastruktury.
- Sekretariat Generalny – utworzony przez Radę Prezydencką. Składa się z Sekretarza Generalnego i 6 dyrektorów dyrektoriatów. Siedziba Sekretariatu znajduje się w Rabacie.
- Instancja Sądowa – w jej skład wchodzi po dwóch sędziów z każdego kraju członkowskiego, ich kadencja trwa 6 lat. Przewodniczący Instancji jest wybierany spośród jej członków na okres jednego roku. Do zadań tego organu należy badanie zgodności prawa stanowionego przez instytucje UMA oraz państwa członkowskie z Traktatem z Marakeszu. Jego orzeczenia są prawomocne i ostateczne. siedziba znajduje się w Nawakszucie.
- Rada Konsultacyjna – składa się z 301 przedstawicieli każdego państwa członkowskiego. Na prośbę Rady Prezydenckiej udziela rekomendacji w sprawach istotnych dla osiągania celów Unii. Siedziba znajduje się w Algierze.
- Bank Inwestycji i Handlu Zagranicznego Maghrebu – jego zadaniem jest wkład w budowę konkurencyjnej gospodarki bloku integracyjnego, promocji handlu regionalnego oraz swobodnego przepływu inwestycji. Ma siedzibę w Tunisie.
- Akademia Maghrebu ma na celu ustanowienie ram współpracy między instytucjami badawczymi i instytucjami szkolnictwa wyższego w krajach Unii oraz między nimi a podobnymi instytucjami w świecie arabskim i w innych krajach. Realizacja badań naukowych i technologicznych skoncentrowana na wspólnych aspektach rozwojowych między krajami Unii.
- Arabski Uniwersytet Maghrebu składa się z jednostek uniwersyteckich Maghrebu rozmieszczonych w krajach Arabskiej Unii Maghrebu, zgodnie z misją Unii. Ma siedzibę w Trypolisie.
Sekretarze Generalni
1. Muhammad Amamo od 1991 do 2002
2. Habib Bouarrass od 2002 do 2006
3. Habib bin Yahya od 2006 do 2016
4. Taïeb Baccouche od 2016
Bibliografia
- Konrad Czernichowski: Integracja afrykańska - uwarunkowania, formy współpracy, instytucje. Wyd. 1. Warszawa: CeDeWu.pl, 2010, ss. 253. ISBN 978-83-7556-353-5.
- Joanna Garlińska-Bielawska: Regionalna integracja gospodarcza w Afryce w świetle teorii i doświadczeń państw afrykańskich. Wyd. 1. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Ekonomicznego, 2019, s. 146-149. ISBN 978-83-7252-783-7.
Media użyte na tej stronie
Flag of Mauritania, adopted in 2017. The National Assembly added red stripes to the top and bottom edges to represent “the blood shed by the martyrs of independence”.
Autor: Ashoola, Licencja: CC BY-SA 3.0
Taieb Baccouche (1938- ), Tunisian politician, unionist and former minister
Arab Maghreb Union (orthographic projection)
This image is NOT the Flag of the Maghreb Union; it was sourced to Flags of the World, but has not been found anywhere else, including on the Maghreb Union's official website, or at their physical headquarters