Arado Ar 198

Arado Ar 198
ilustracja
Dane podstawowe
Państwo III Rzesza
ProducentArado Flugzeugwerke GmbH
Typsamolot rozpoznawczy
Konstrukcjagórnopłat o konstrukcja metalowej, podwozie klasyczne – stałe
Załoga3
Historia
Data oblotu1938
Dane techniczne
Napęd1 silnik gwiazdowy, 9-cylindrowy BMW Bramo 323A Fafnir
Moc900 KM
Wymiary
Rozpiętość14,90 m
Długość11,80 m
Wysokość4,50 m
Powierzchnia nośna34.30 m²
Masa
Własna2400 kg
Startowa3034 kg
Osiągi
Prędkość maks.360 km/h
Pułap8000 m
Zasięg1100 km
Dane operacyjne
Uzbrojenie
planowane
2 karabiny maszynowe MG 17 kal. 7,92 mm (stałe)
2 karabiny maszynowe MG 15 kal. 7,92 mm (ruchome)
4 bomby o wadze 50 kg (każda) (na zaczepach pod skrzydłami)
Użytkownicy
Niemcy

Arado Ar 198niemiecki samolot rozpoznawczy z okresu drugiej wojny światowej

Historia

W 1937 roku niemieckie Ministerstwo Lotnictwa (RLM) opracowało założenia dla nowego typu taktycznego samolotu rozpoznawczego, którego głównym zadanie miałaby być współpracę z wojskami lądowymi. Zgodnie z tym założeniem miał mieć silne uzbrojenie obronne, nie stosowane w dotychczasowych konstrukcjach oraz osiągi lepsze niż wprowadzany do lotnictwa samolot Henschel Hs 126.

Opracowania takiej maszyny podjęła się wytwórnia Arado Flugzeugwerke GmbH, która stworzyła samolot oznaczony Ar 198. Ministerstwo Lotnictwa zamówiło w wytwórni budowę trzech prototypów tego samolotu, które miały być poddane dalszym badaniom.

Pierwszy nieuzbrojony prototyp oznaczony Ar 198V-1 został zbudowany i oblatany na początku 1938 roku. Jednak okazało się, że samolot ma osiągi znacznie niższe niż założone. Dlatego też po krótkim okresie badań zrezygnowano z dalszych prac nad tym samolotem. Nie dokończono również budowy rozpoczętego drugiego prototypu Ar 198V-2, który miał mieć zamontowane uzbrojenie.

Ostatecznie zbudowano tylko jeden prototyp samolotu Ar 198.

Użycie

Ar 198 używany był w 1938 roku do badań, prototyp nie miał uzbrojenia.

Opis konstrukcji

Samolot Arado Ar 198 był górnopłatem o konstrukcji całkowicie metalowej. Kabina zakryta oszklona także w dolnej części, trzymiejscowa. Podwozie klasyczne – stałe. Napęd stanowił jeden silnik gwiazdowy, chłodzony cieczą.

Linki zewnętrzne

Bibliografia

  • Marek J. Murawski: Samoloty Luftwaffe 1933-1945. T. 1. Warszawa: Wyd. Lampart, 1999. ISBN 83-86776-01-3.

Media użyte na tej stronie

Flag of Germany (1935–1945).svg
National flag and merchant ensign of Germany from 1935 to 1945.
Arado Ar 198.jpg
Sketch of an Arado Ar 198