Arado Ar 64

Arado Ar 64
Dane podstawowe
Państwo	III Rzesza
Producent	Arado Flugzeugwerke
Konstruktor	Walter Rethel
Typ	samolot myśliwski
Konstrukcja	mieszana
Załoga	1
Historia
Data oblotu	1929
Dane techniczne
Napęd	1 x silnik gwiazdowy Siemens-Halske Jupiter VI
Moc	530 KM
Wymiary
Rozpiętość	9,90 m
Długość	8,45 m
Wysokość	2,85 m
Powierzchnia nośna	24,60 m²
Masa
Własna	1210 kg
Startowa	1680 kg
Osiągi
Prędkość maks.	259 km/h
Pułap	5400 m
Zasięg	380 km
Dane operacyjne
Uzbrojenie
2 x km 7,92 mm MG 17
Użytkownicy
Niemcy

Arado Ar 64 – samolot myśliwski wytwórni Arado Flugzeugwerke z końca lat 30. XX wieku.

Historia

Samolot został zaprojektowany przez inżyniera Waltera Rethela. Maszyna powstała na zamówienie Ministerstwa Lotnictwa Rzeczy, które pragnęło zastąpić myśliwce Fokker D.XIII. Holenderskie Fokkery były używane w tajnej Szkole Pilotów Wojskowych Lipieck na terenie ówczesnego Związku Radzieckiego. Rethela opierając się na swoich wcześniejszych konstrukcjach SD.I i SD.II zaprojektował dwupłatowy samolot o klasycznej konstrukcji. Kadłub spawany był ze stalowych rur, skrzydła miały drewnianą budowę i w całości pokryte były płótnem. Do napędu wybrano brytyjski silnik gwiazdowy Bristol Jupiter VI. Ukończony prototyp oznaczony jako Ar 64a oblatano na początku 1929 roku. W rezultacie prowadzonych prób, w 1930 roku zbudowano kolejny prototyp z nowym widlastym silnikiem BMW VI 6,0. Drugą maszynę oznaczono jako Ar 64b. W 1931 roku oblatano kolejną wersję, oznaczoną jako Ar 64c, na której ponownie zainstalowano gwiazdowy silnik Jupiter VI. Równolegle w wersji 64c przeprojektowano kadłub i zmodernizowano wyposażanie. Rezultatem prowadzonych intensywnie prób była budowa wersji 64d i 64e, które trafiły doi produkcji seryjnej. Pierwsza z nich została zbudowana w 1931 roku. 64d napędzany był silnikiem Jupiter VI z czterołopatowym, drewnianym śmigłem. Zbudowany pod koniec 1931 roku 64e wyposażony był w dwułopatowe śmigło i zmodyfikowane podwozie. Samolot uzbrojony był w dwa karabiny maszynowe MG 17 kalibru 7,92 mm z zapasem 500 nabojów na lufę. W zależności od źródeł zbudowano od 19 do 30 samolotów, z czego tuzin w zakładach Focke-Wulf na podstawie umowy licencyjnej.

Bibliografia

• Szymon Tetera, Luftwaffe 1933-1936: samoloty myśliwskie (1), „Lotnictwo”, nr 3 (2014), s. 84-93, ISSN 1732-5323.