Aranka Kiszyna

Aranka Kiszyna
Data i miejsce urodzenia

27 maja 1924
Prędocinek

Data i miejsce śmierci

14 listopada 2008
Wrocław

Miejsce spoczynku

Cmentarz Świętej Rodziny

Zawód, zajęcie

adwokat

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski

Halina Aranka Ostrihansky-Kiszyna (ur. 27 maja 1924 w Prędocinku k. Radomia, zm. 14 listopada 2008 we Wrocławiu) – adwokat, doktor nauk prawnych.

Życiorys

Była córką Rudolfa Ostrihansky'ego (1893–1963), pułkownika Wojska Polskiego II RP i żołnierza AK, najstarszą z czworga jego dzieci z Marią Walerią Gierycz.

Podczas II wojny światowej była żołnierzem AK. Po wojnie ukończyła studia na Wydziale Prawa Uniwersytetu Jagiellońskiego, pracę doktorską obroniła tamże w 1950.

Od 1963 do 2001 pracowała w Izbie Adwokackiej we Wrocławiu jako adwokat, w czasie trwania stanu wojennego podejmowała się obrony dolnośląskich opozycjonistów (broniła m.in. Ryszarda Kożucha z Solidarności Walczącej[1], aktora Bogusława Kierca[2] i Józefa Piniora[3]), za co w październiku 2008 otrzymała tytuł "Zasłużonego dla NSZZ Solidarność". Była też w tym czasie członkiem Arcybiskupiego Komitetu Charytatywnego, odznaczona Arcybiskupim Pierścieniem Tysiąclecia Archidiecezji Wrocławskiej, Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1998) oraz medalem 60-lecia Izby Adwokackiej we Wrocławiu.

Współautorka (pod pseudonimem Sigma) książki Rozmowy niekontrolowane (Paryż, Instytut Literacki 1983, Biblioteka "Kultury", Tom 382, ISBN 2-7168-0038-3)[4].

Od 1999 do 2001 była Rzecznikiem Dyscyplinarnym Naczelnej Rady Adwokackiej.

Od 1950 żona Andrzeja Kiszy (1922–1996), również adwokata, z którym miała dwie córki: Marię i Agnieszkę. Pochowana we Wrocławiu na Cmentarzu Świętej Rodziny przy ul. Smętnej (Sępolno).

Przypisy

  1. ↑ "Solidarność Walcząca" - relacje. [dostęp 2008-11-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-01-08)].
  2. ↑ "Dolnośląska Solidarność" (ISSN 1641-0688) nr 1 (257), Wrocław, 25.01.2007 r., str 14
  3. ↑ "Pinior do rewizji", Gazeta Wyborcza nr 249/1992, wydanie WAW z 22.10.1992, str. 3
  4. ↑ Muzeum Wolnego Słowa: Polskie wydawnictwa niezależne 1976-1989

Bibliografia