Archangielski Okręg Wojskowy

Archangielski Okręg Wojskowy
Архангельский военный округ
ilustracja
Historia
Państwo

 ZSRR

Organizacja
Dyslokacja

Archangielsk

Rodzaj sił zbrojnych

wojska lądowe

Archangielski Okręg Wojskowy (ros. Архангельский военный округ, Архангельский ВО, АрхВО) – ogólnowojskowy, operacyjno-terytorialny związek Sił Zbrojnych ZSRR istniejący w latach 1940-1944 i 1946-1951.

I formowanie

Okręg został sformowany zgodnie z rozkazem Ludowego Komisariatu Obrony Nr 0013 z 26 marca 1940 na terytorium obwodu archangielskiego i wołogodskiego oraz radzieckiej republiki autonomicznej Komi. Dowództwo okręgu powołano w oparciu o dowództwo rozformowanej 15 Armii i rozformowanego Zarządu Zastępcy Dowódcy Wojsk Leningradzkiego Okręgu Wojskowego do spraw Zaopatrzenia Materiałowego. Sztab okręgu miał siedzibę w Archangielsku.

W czasie II wojny światowej w okręgu przygotowywano rezerwy dla armii frontowych, sformowano 28 i 39 Armię. Ponadto siły okręgu zabezpieczały obronę wybrzeża Morza Białego, konwoje i miejsca za- i wyładunku w portach. Rozkazem Ludowego Komisarza Obrony z 15 grudnia 1944 (1 stycznia 1945[1]) okręg przemianowano na Białomorski Okręg Wojskowy (III formowania)[2].

II formowanie

Okręg został powtórnie sformowany postanowieniem Rady Komisarzy Ludowych ZSRR z 29 stycznia 1946 (15 lutego 1946[1]) na tym samym terytorium na bazie dowództwa 2 Armii Uderzeniowej, z siedzibą dowództwa w Archangielsku. 1 lipca 1951 (29 czerwca 1951[1]) okręg przemianowano na Białomorski Okręg Wojskowy[3].

Dowództwo

Dowódcy:

Członek Rady Wojskowej:

  • komisarz korpuśny Nikołaj Waszugin (26 marca 1940 - kwiecień 1940);
  • komisarz korpuśny (od 1940) Nikołaj Klemientjew (8 maja 1940, rozkaz LKO 01994 - 15 stycznia 1941);
  • komisarz brygadowy (od 1940) Wasilij Koliesnikow (17 lutego 1941 - czerwiec 1941);
  • generał major (od 1940) Pawieł Jegorow (od 14 czerwca 1940, rozkaz LKO 02601);
  • komisarz brygadowy, generał major W.W. Jefriemow (sierpień 1941 - październik 1943);
  • generał major Ł.M. Czumakow (październik 1943 - 15 grudnia 1944);
  • generał major N.I. Szabalin (kwiecień - sierpień 1946);
  • generał porucznik Wasilij Syczow (sierpień 1946 - lipiec 1949);
  • generał major Siemion Wasiagin (sierpień 1949 - kwiecień 1950);
  • generał major A.G. Zubow (lipiec 1950 - kwiecień 1951);
  • generał porucznik W.K. Szmanienko (kwiecień 1951 - 29 czerwca 1951);

Szef sztabu:

  • pułkownik Piotr Iwanow (26 marca 1940 - kwiecień 1940);
  • pułkownik Nikołaj Anisimow (kwiecień 1940 - 13 czerwca 1940);
  • generał major Pawieł Jegorow (14 czerwca 1940 - czerwiec 1941);
  • kombrig, generał major Dmitrij Grigorjew (czerwiec 1941 - maj 1943);
  • generał major Aleksandr Zabałujew (grudzień 1943 - lipiec 1944);
  • generał major Nikołaj Pastuszychin (lipiec 1944 - 15 grudnia 1944);
  • generał porucznik Samuił Rogaczewski (kwiecień 1946 - marzec 1949);
  • generał major G.F. Woroncow (marzec 1949 - luty 1950);
  • generał porucznik A.K. Kondratjew (luty 1950 - 29 czerwca 1951)[3].

Przypisy

  1. a b c Степной военный округ; ostatni dostęp: luty 2016
  2. Великая Отечественная война 1941-1945 гг.: Действующая армия. Moskwa, Animi Fortitudo, Кучково поле, 2005.
  3. a b Военная энциклопедия: В 8 томах / Председатель Главной редакционной комиссии Родионов И. Н.; Moskwa, Воениздат, 1997. — Т. 1: „А” - Бюлов. — С. 278. — 639 stron; ISBN 5-203-01655-0

Bibliografia

  • Командный и начальствующий состав Красной Армии в 1940-1941 гг. Структура и кадры центрального аппарата НКО СССР, военных округов и общевойсковых армий. Документы и материалы. Российский государственный военный архив, Moskwa 2005, str. 92.

Media użyte na tej stronie

Coat of arms of the Soviet Union 1.svg
State Emblem of the Soviet Union (1956–1991)
Red Army badge.gif
Army star of the USSR armed forces, here a version of the metallic five-pronged Soviet star, wore by the personnel of the Workers' and Peasants' Red Army (RA), and later Soviet Army (SA), since the 1920s.