Archip Kmeta
Archip Kmeta, ukr. Архип Кмета (ur. 19 stycznia lub lutego 1891 r. w mieście Icznia, zm. w 1978 r. w Nowym Jorku) – ukraiński wojskowy (podpułkownik), emigracyjny działacz kombatancki, oficer kontraktowy Wojska Polskiego (major), przedstawiciel Ukraińskiego Wolnego Kozactwa w Niemczech podczas II wojny światowej
Życiorys
Podczas I wojny światowej służył w szeregach armii rosyjskiej, dochodząc do stopnia kapitana; został ranny. Następnie wstąpił do Strzelców Siczowych. Objął dowództwo 4 Pułku Strzelców Siczowych. Potem służył w Armii Czynnej Ukraińskiej Republiki Ludowej. W 1919 r. uczestniczył w obronie Żytomierza przed wojskami bolszewickimi. Doszedł do stopnia podpułkownika. W 1921 r. wraz z pozostałymi wojskowymi ukraińskimi został internowany w Polsce. Wyjechał do Czechosłowacji, gdzie wespół z Wasylem Prochodą utworzył w 1926 r. Towarzystwo Ukraińskich Byłych Wyższych Wojskowych.
Po powrocie do Polski został w 1928 r. oficerem kontraktowym WP. Brał udział w wojnie obronnej 1939 r. Został internowany na Litwie. W 1940 r. wyszedł na wolność, po czym przyjechał do Niemiec. Podczas II wojny światowej pełnił funkcję przedstawiciela Ukraińskiego Wolnego Kozactwa. Działał też w ruchu hetmańców. Według części źródeł od 1942 r. był współpracownikiem Sonderstab "R" płk. Borysa A. Smysłowskiego. W 1950 r. zamieszkał w USA.