Architekt (miesięcznik)
| Częstotliwość | miesięcznik |
|---|---|
| Państwo |  II Rzeczpospolita |
| Adres | Wolska 36, Kraków (obecna Piłsudskiego) |
| Wydawca | Krakowskie Towarzystwo Techniczne |
| Tematyka | architektura |
| Pierwszy numer | 1900 |
| Ostatni numer | 1932 |
| Redaktor naczelny | Władysław Ekielski, Adolf Szyszko-Bohusz, Henryk Jasieński |
| OCLC | 839139991 |
Architekt – miesięcznik poświęcony architekturze, budownictwu i przemysłowi artystycznemu wydawany od 1900 roku w Krakowie założony i przez pierwsze dekady był prowadzony przez Władysława Ekielskiego. Od 1929 organ Związku Architektów Województwa Krakowskiego[1].
Historia
Czasopismo było wydawane nakładem Krakowskiego Towarzystwa Technicznego w Krakowie. Pierwszy numer wyszedł z Drukarni Uniwersytetu Jagiellońskiego pod zarządem J. Filipowskiego. Od inauguracji działalności pisma jego wieloletnim redaktorem naczelnym był Władysław Ekielski. Kolejnymi redaktorami naczelnymi byli: Adolf Szyszko-Bohusz (od 1925) i Henryk Jasieński (od 1929)[1].
W skład pierwszego komitetu redakcyjnego wchodzili Stanisław Barabasz, Władysław Kaczmarski, Rajmund Meus, Sławomir Odrzywolski, Józef Pokutyński, Wincenty Wdowiszewski, Jan Zawiejski i Jan Zubrzycki. Na przestrzeni lat w piśmie publikował też m.in. Jerzy Warchałowski i Teodor Talowski.
Na łamach Architekta poza artykułami omawiającymi najnowsze doniesienia ze świata architektury znajdowały się reprodukcje rysunków i rycin przedstawiających projekty budynków; rzuty pięter, detale.
Przypisy
- ↑ a b Katalog Biblioteki Narodowej (pol.).
Linki zewnętrzne
- Czasopismo w bazie WorldCat (ang.). [dostęp 2019-07-21].
- Czasopismo w katalogu Biblioteki Narodowej (pol.). [dostęp 2019-07-21].
- Zdigitalizowane wydania „Architekta” w Bibliotece Cyfrowej Politechniki Warszawskiej
Media użyte na tej stronie
.svg)
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).