Ardagast

Ardagast (gr. Αρδάγαστος, VI w.) – wódz słowiańskiego plemienia Sklawinów, podwładny króla Musokiosa za panowania cesarza bizantyńskiego Maurycjusza, znany z relacji Teofilakta Symokatty.

W roku 585 poprowadził Sklawinów z zamieszkanych przez nich terenów nad dolnym Dunajem (tereny dzisiejszej Rumunii) z wyprawą łupieżczą na Bizancjum, został jednak pokonany przez wodza Komentiolusa pod Adrianopolem[1]. W 591 (lub 593) roku został rozgromiony przez innego bizantyńskiego dowódcę Priskosa, który najechał terytoria Sklawinów. Ardagast ocalił wówczas życie, uciekając z pola bitwy.

Jego imię, zapisane w wymowie germańskiej, próbuje się odczytywać jako Radogost[2].

Przypisy

  1. ↑ Leszek Moczulski: Narodziny Międzymorza. Warszawa: Bellona, 1997, s. 324. ISBN 978-83-11-10826-4. (pol.)
  2. ↑ Testimonia najdawniejszych dziejów Słowian. Seria grecka, Zeszyt 2, Wrocław 1989, s. 281.

Bibliografia

  • Mały słownik kultury dawnych Słowian. L. Leciejewicz (red.). Warszawa: Wiedza Powszechna, 1988, s. 19. ISBN 83-214-0499-5.