Arenga pierzasta

Arenga pierzasta

Systematyka[1][2]
Domena	eukarionty
Królestwo	rośliny
Podkrólestwo	rośliny zielone
Nadgromada	rośliny telomowe
Gromada	rośliny naczyniowe
Podgromada	rośliny nasienne
Nadklasa	okrytonasienne
Klasa	Magnoliopsida
Nadrząd	liliopodobne (≡ jednoliścienne)
Rząd	arekowce
Rodzina	arekowate
Rodzaj	arenga
Gatunek	arenga pierzasta
Nazwa systematyczna
Arenga pinnata Merr. Interpr. Rumph. Herb. Amboin. 119 (1917)
Synonimy
Arenga sacharifera Labill. Saquerus pinnatus O. Kuntze

Arenga pierzasta (Arenga pinnata (Wurmb.) Merr.), nazywana także arengą cukrową, palmą cukrową, słoczą cukrową, słoczą pierzastą lub winosłoczą cukrową – gatunek rośliny z rodziny arekowatych (dawniej nazywanych palmami). Rośnie głównie w południowo-wschodniej Azji.

Morfologia

Pokrój

Kłodzina osiąga wysokość do 20 m.

Liście

Skupione na szczycie kłodziny, nieparzystopierzaste, o dł. do 5 m. składają się z klinowatych listków o ząbkowanych koncach

Kwiaty

Zebrane w rozdzielnopłciowe kwiatostany. Kwiatostany mają długość do 1,2 m, są rozgałęzione, zwisające, u podstawy objęte licznymi pochwami. Kwiaty są 3-krotne, w kwiatach męskich mają liczne pręciki, w kwiatach żeńskich 1 słupek.

Owoc

Średniej wielkości, żółta jagoda zawierająca 2-3 nasiona.

Zastosowanie

• Z naciętych kwiatostanów męskich otrzymuje się sok palmowy, który po odparowaniu wody daje brunatny cukier palmowy. Z jednej palmy można uzyskać 150 kg cukru rocznie. Sok palmowy można poddać fermentacji alkoholowej (fermentacja cukrów), w wyniku której otrzymuje się wino palmowe zwane toddy.
• Z młodych nasion, po usunięciu (przez spalenie) twardej okrywy wytwarza się słodkie przetwory
• Z rdzenia pozyskiwana jest skrobia.
• Włókien z pochew liściowych używa się do wyrobu lin i powrozów.
• Jest uprawiana w szklarniach jako roślina ozdobna.
• Drewno wykorzystuje się do produkcji mebli oraz jako materiał budowlany.

Przypisy

Bibliografia

• Zbigniew Podbielkowski: Słownik roślin użytkowych. Warszawa: PWRiL, 1989. ISBN 83-09-00256-4.