Areszt Śledczy w Toruniu

Areszt Śledczy w Toruniu^[1]

Siedziba aresztu
Państwo	Polska
Województwo	kujawsko-pomorskie
Miejscowość	Toruń
Adres	ul. Piekary 53
Rodzaj	Areszt Śledczy
Jednostka nadrzędna	OISW w Bydgoszczy
Przeznaczenie	AŚ dla mężczyzn
Kierownictwo jednostki	ppłk Tomasz Sitkiewicz
Pojemność	151
Data powstania	1853
Położenie na mapie Torunia Areszt Śledczy w Toruniu[1]
Położenie na mapie Polski (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de Areszt Śledczy w Toruniu[1]
Położenie na mapie województwa kujawsko-pomorskiego (c) SANtosito, CC BY-SA 4.0 Areszt Śledczy w Toruniu[1]
53°00′40″N 18°36′05″E/53,011111 18,601389

Areszt Śledczy w Toruniu tzw. „Okrąglak” – zakład penitencjarny w Toruniu, przeznaczony dla mężczyzn tymczasowo aresztowanych, skazanych młodocianych, odbywających karę po raz pierwszy oraz recydywistów penitencjarnych.

Lokalizacja

Areszt Śledczy położony jest w Zespole Staromiejskim w bliskim sąsiedztwie kościoła NMP, Collegium Maius oraz Planetarium. Siedzibą Aresztu jest zabytkowa czteropiętrowa neogotycka rotunda, ze względów architektonicznych jedyny taki obiekt w kraju^[2].

Historia

Areszt w 1936 roku

Areszt Śledczy widziany od strony południowej

Pozostałości po Baszcie Koci Ogon na terenie Aresztu Śledczego

Początki Aresztu Śledczego w Toruniu sięgają roku 1853, kiedy to władze pruskie podjęły decyzję o budowie nowego więzienia w mieście. Jego budowę rozpoczęto w 1864 roku, a zakończono w 1866 roku. Lokalizacja tego aresztu nie jest przypadkowa, powstał on w bliskim sąsiedztwie istniejącego już gmachu sądu (dziś Sąd Okręgowy). W czasie II Rzeczypospolitej spełniał on funkcję więzienia karno-śledczego (w 1935 roku odnotowano rekordową liczbę: 600 osadzonych), zaś w okresie II wojny światowej był on małym zakładem karnym. Torturowano i przesłuchiwano wówczas schwytanych agentów alianckich oraz ludność cywilną i członków ruchu oporu. Przetrzymywano uciekinierów z Festung Posen („twierdzy Poznań”) – grupę przymusowych robotników, którzy uciekli z poznańskiej cytadeli. Po II wojnie światowej „Okrąglak” ponownie pełnił funkcję aresztu, w którym do roku 1957 osadzano także kobiety. W latach 1989–1993 w toruńskim areszcie przeprowadzono generalny remont, poprzedzony pracami archeologicznymi, na czas którego zawieszono funkcjonowanie placówki. W wyniku prowadzonych wówczas prac zmniejszono cele, w których urządzono kąciki sanitarne, drewniane podłogi zastąpiono betonowymi, dobudowano wiele dodatkowych krat i bram, wyposażając je w zabezpieczenia elektromagnetyczne, nadbudowano także mur ochronny. Przeprowadzono również remont elewacji budynku. Obecnie toruński areszt przeznaczony jest dla 151 mężczyzn^[3][4].

Areszt Śledczy figuruje w gminnej ewidencji zabytków (nr 2885)^[5].

Struktury organizacyjne

Kadra

W Areszcie Śledczym służbę pełni 76 funkcjonariuszy, w tym 13 kobiet oraz 11 pracowników cywilnych^[6].

Przeznaczenie

Areszt Śledczy przeznaczony jest dla tymczasowo aresztowanych mężczyzn, pozostających w dyspozycji pięciu jednostek:

• Sądu Okręgowego w Toruniu
• Prokuratury Okręgowej w Toruniu
• Sądu Rejonowego w Toruniu
• Prokuratury Rejonowej Toruń Centrum-Zachód
• Prokuratury Rejonowej Toruń Wschód

Współpraca

Areszt Śledczy ramach resocjalizacji i readaptacji społecznej skazanych współpracuje m.in. z^[7]:

• Miejskim Ośrodkiem Edukacji i Profilaktyki Uzależnień
• Stowarzyszeniem „Partnerstwo Społeczne”
• Miejskim Ośrodkiem Pomocy Rodzinie
• Ochotniczym Hufcem Pracy

Architektura

Budynek powstał w stylu neogotyckim i przetrwał do czasów współczesnych w niezmienionej formie architektonicznej.

W filmie

Areszt Śledczy jest wykorzystywany jako sceneria licznych przedsięwzięć artystycznych. W 2007 roku realizowano w nim zdjęcia do filmu „Jeszcze nie wieczór” w reżyserii Jacka Bławuta^[8], a w 2012 – film w reżyserii Marcina Gładycha „Panoptico”^[9]. W podziemiach budynku administracji znajdują się pozostałości wchodzącej niegdyś w skład murów miejskich i pochodzącej z 2 poł. XIII w. Baszty Koci Ogon^[10].

Zobacz też

• Sądownictwo w Toruniu

Przypisy