Argus malajski
Argusianus argus[1] | |||
(Linnaeus, 1766) | |||
samiec | |||
samica | |||
Systematyka | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Typ | |||
Podtyp | |||
Gromada | |||
Podgromada | |||
Infragromada | |||
Rząd | |||
Rodzina | |||
Podrodzina | |||
Plemię | |||
Rodzaj | Argusianus | ||
Gatunek | argus malajski | ||
Synonimy | |||
| |||
Podgatunki | |||
| |||
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3] | |||
Argus malajski (Argusianus argus) – gatunek dużego ptaka z rodziny kurowatych (Phasianidae), jedyny przedstawiciel rodzaju Argusianus[4][5]. Występuje w południowo-wschodniej Azji. Nazwa argusa malajskiego pochodzi od Argosa, mitycznego olbrzyma o stu wiecznie czuwających oczach. Ptak zawdzięcza skojarzenie z olbrzymem poprzez obecny na lotkach i sterówkach charakterystyczny wzór przypominający oczy[6].
Podgatunki
Wyróżniono dwa podgatunki A. argus[5][2]:
- A. argus grayi – zamieszkujący Borneo.
- A. argus argus – występujący na Półwyspie Malajskim i Sumatrze.
Oba podgatunki można rozróżnić po rozmiarze (A. argus grayi jest nieco mniejszy), a także po drobnych różnicach w ubarwieniu[6].
Morfologia
- Cechy gatunku
- Ciemny tułów, tył ciała jasny, nakrapiany. Zarówno samiec, jak i samica posiadają nagą, niebieską głowę. Charakterystyczną cechą gatunku są długie lotki i sterówki ozdobione charakterystycznym wzorem w kształcie oczu. Szczególnie okazałe są one u samca w szacie godowej. Samica znacznie skromniej ubarwiona, bardziej brunatna, niepozorna, mniejsza od samca[6].
- Rozmiary
- samce: długość ciała 160–200 cm, w tym ogon 105–143 cm; masa ciała 2040–2725 g[6]
- samice: długość ciała 72–76 cm, w tym ogon 30–36 cm; masa ciała 1590–1700 g[6]
Tryb życia
- Biotop
- Argus malajski występuje głównie w wysokich, suchych lasach na wysokości do 1300 m n.p.m., ale zazwyczaj poniżej 900 m n.p.m. Pojawia się w lasach liściastych, tropikalnych i na obszarach trawiastych[7].
- Pożywienie
- Żywi się jagodami, opadłymi owocami oraz wygrzebanymi ze ściółki bezkręgowcami. Źródłem białka natomiast są duże, samotnie żyjące na powierzchni gleby bezkręgowce[8].
- Rozmnażanie
- Na swoich terytoriach samce posiadają specjalne miejsca przeznaczone do tokowisk, które skrupulatnie utrzymują w czystości, usuwając z nich wszelakie gałęzie czy liście. W tych miejscach prezentują napotkanej samicy swój taniec godowy. Rozkładają skrzydła w pokaźne wachlarze prezentujące obecne na nich charakterystyczne wzory i krążą wokół samicy, usiłując jej zaimponować. Zapłodniona samica składa 2–4 jaja w gnieździe znajdującym się na ziemi. Panuje poligynia. Samiec nie bierze udziału w opiece nad jajami ani w wychowaniu potomstwa. Po upływie około trzech lat młode są dojrzałe płciowo[6].
Status i zagrożenia
Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) uznaje argusa malajskiego za gatunek narażony (VU – Vulnrable). Szacuje się, że całkowita liczebność populacji przekracza 100 tysięcy osobników. Trend liczebności populacji uznaje się za spadkowy. Do głównych zagrożeń dla gatunku należą utrata siedlisk (głównie wskutek wylesiania) oraz polowania i chwytanie do niewoli[3][9].
Przypisy
- ↑ Argusianus argus, [w:] Integrated Taxonomic Information System [online] (ang.).
- ↑ a b Great Argus (Argusianus argus). IBC: The Internet Bird Collection. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-23)]. (ang.).
- ↑ a b Argusianus argus, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species [online] (ang.).
- ↑ Systematyka i nazwa polska za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Plemię: Pavonini Rafinesque, 1815 (wersja 2020-07-21). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2020-08-19].
- ↑ a b F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Pheasants, partridges, francolins. IOC World Bird List (v10.2). [dostęp 2020-08-19]. (ang.).
- ↑ a b c d e f Great argus (Argusianus argus). [w:] ARKive [on-line]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-02-07)]. (ang.).
- ↑ Collar N.J., Andreev A.V., Chan S., Crosby M.J., Subramanya S., Tobias J.A.: Threatened birds of Asia: the birdlife international red data book. Cambridge: BirdLife International, 2001. ISBN 978-0-946888-44-3.
- ↑ G.W.H. Davison. Diet and dispersion of the Great Argus Argusianus Argus. „Ibis”. 123 (4), s. 485–494, 1981. DOI: 10.1111/j.1474-919X.1981.tb04052.x.
- ↑ Species factsheet: Argusianus argus. BirdLife International. [dostęp 2020-12-11]. (ang.).
Linki zewnętrzne
- Zdjęcia i nagrania audiowizualne. [w:] eBird [on-line]. Cornell Lab of Ornithology. (ang.).
Media użyte na tej stronie
Autor: (of code) -xfi-, Licencja: CC BY-SA 3.0
The Wikispecies logo created by Zephram Stark based on a concept design by Jeremykemp.
Autor: Francesco Veronesi from Italy, Licencja: CC BY-SA 2.0
Great Argus Argusianus argus, Khao Sok, Thailand.
Autor: DickDaniels (http://theworldbirds.org/), Licencja: CC BY-SA 3.0
Great Augus (Argusianus argus) - Tampa's Lowry Park Zoo, Florida