Aria 62128

Aria

Typ	lampowy, monofoniczny, z gramofonem
Producent	ZR Diora
Państwo	Polska
Lata produkcji	1963–1966[1]
Dane techniczne
Zakresy fal
Fale długie	150–300 kHz
Fale średnie	525–1605 kHz
Fale krótkie I	4,72–10 MHz
Fale krótkie II	11,3–22 MHz
UKF	66–73 MHz
Inne
Moc wzm. (h≤10%)	2 W, znam.
Pobór mocy (sieć)	60[2] VA (220 V)
Dane z Radio i Telewizja, WNT, Warszawa 1971, o ile nie zaznaczono inaczej.

Aria 62128 – polski monofoniczny radioodbiornik z wbudowanym gramofonem, produkowany w latach 1963–1966 w Zakładach Radiowych Diora. Umożliwia odbiór stacji na falach długich, średnich, krótkich i UKF.

Charakterystyka

Posiada oddzielną regulację tonów niskich i wysokich, obrotową antenę ferrytową, gniazda antenowe i wyjście głośnikowe. Układ odbiornika (superheterodynowy) zawiera 6 lamp elektronowych (ECC85, ECH81, EBF89, ECC83, EL84 i EM84) i 2 diody germanowe (DOG-53). Wbudowany gramofon pracuje z prędkościami obrotowymi 78, 45, 33⅓ obr./min.

Odbiornik powstał jako połączenie gramofonu elektrycznego GE 250^[3] z odbiornikiem radiowym Boston 62123^[4], stąd parametry techniczne odbiornika Aria 62128 pokrywają się z parametrami odbiornika Boston, z małymi wyjątkami: zwiększony pobór mocy przy włączonym gramofonie, dwa głośniki (niskotonowy GD 26-18/3 i wysokotonowy GDW 12,5/1,5) zamiast trzech (niskotonowego i 2 wysokotonowych), ciężar ok. 16 kg (większy od Bostona o ok. 5 kg)^[5].

Zobacz też

• Ballada 24504
• Sonata (radioodbiornik)

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Zdjęcia radioodbiornika w serwisie oldradio.pl

Bibliografia

• Aleksy Brodowski, Jerzy Chabłowski, Jerzy Auerbach: Radio i Telewizja. Wyd. 1. Warszawa: Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, 1971, s. 32–33.
• Włodzimierz Trusz: ABC naprawy odbiorników radiowych. Wyd. 4 poprawione i uzupełnione. Warszawa: Wydawnictwa Komunikacji i Łączności, 1966. OCLC 830896806. (pol.)