Ariane (1914)

Ariane (Q100)

Jednostka bliźniacza „Ariane” – „Andromaque” przed 1920 r.
Klasa	okręt podwodny
Typ	Amphitrite
Historia
Stocznia	Arsenal de Cherbourg
Położenie stępki	1911
Wodowanie	5 września 1914
Marine nationale
Wejście do służby	1915
Zatopiony	19 czerwca 1917
Dane taktyczno-techniczne
Wyporność • na powierzchni • w zanurzeniu	414 ton 609 t
Długość	53,9 m
Szerokość	5,4 m
Zanurzenie	3,3 m
Rodzaj kadłuba	dwukadłubowy
Napęd
2 silniki wysokoprężne o łącznej mocy 800 KM 2 silniki elektryczne o łącznej mocy 700 KM 2 śruby
Prędkość • na powierzchni • w zanurzeniu	13 węzłów 9,5 w.
Zasięg	powierzchnia: 1300 Mm przy 10 w. zanurzenie: 100 Mm przy 5 w.
Uzbrojenie
8 torped; 1 działo kal. 47 mm, później 75 mm
Wyrzutnie torpedowe	8 × 450 mm
Załoga	29

Ariane (Q100) – francuski oceaniczny okręt podwodny z czasów I wojny światowej, siódma zamówiona jednostka typu Amphitrite. Została zwodowana 5 września 1914 roku w stoczni Arsenal de Cherbourg, a do służby w Marine nationale weszła w 1915 roku. Jednostka służyła podczas wojny na Morzu Śródziemnym i Adriatyku. Okręt został zatopiony 19 czerwca 1917 roku, storpedowany nieopodal Bizerty przez niemiecki okręt podwodny SM UC-22.

Projekt i budowa

„Ariane” zamówiona została na podstawie programu rozbudowy floty francuskiej z 1909 roku^[1][2]. Jednostkę zaprojektował inż. Julien Hutter, ulepszając swój projekt okrętów typu Clorinde^[3].

„Ariane” zbudowana została w Arsenale w Cherbourgu^[1][2]. Stępkę okrętu położono w 1911 roku^[4], został zwodowany 5 września 1914 roku^[1][2], a do służby przyjęto go w 1915 roku^[4]. Nazwa nawiązywała do mitologicznej postaci – Ariadny^[5]. Jednostka otrzymała numer burtowy Q100^[1].

Dane taktyczno–techniczne

Wnętrze bliźniaczej „Andromaque” (przed 1926 r.)

„Ariane” była średniej wielkości dwukadłubowym, oceanicznym okrętem podwodnym^[4]. Długość całkowita wynosiła 53,9 metra, szerokość 5,4 metra i zanurzenie 3,3 metra^[1][2]. Wyporność w położeniu nawodnym wynosiła 414 ton, a w zanurzeniu 609 ton^[1][2][a]. Okręt napędzany był na powierzchni przez dwa dwusuwowe silniki wysokoprężne MAN (wyprodukowane na licencji we francuskiej firmie Loire) o łącznej mocy 800 koni mechanicznych (KM)^[1][3][b]. Napęd podwodny zapewniały dwa silniki elektryczne Nancy o łącznej mocy 700 KM^[1][3]. Dwuśrubowy układ napędowy pozwalał osiągnąć prędkość 13 węzłów na powierzchni i 9,5 węzła w zanurzeniu^[1][3][c]. Zasięg wynosił 1300 Mm przy prędkości 10 węzłów w położeniu nawodnym oraz 100 Mm przy prędkości 5 węzłów pod wodą^[1][2].

Okręt wyposażony był w osiem zewnętrznych wyrzutni torped kalibru 450 mm: dwie na dziobie jednostki oraz sześć systemu Drzewieckiego, z łącznym zapasem 8 torped^[1][6]. Uzbrojenie artyleryjskie stanowiło działo pokładowe kal. 47 mm L/50 M1902, wymienione następnie na działo kal. 75 mm L/35 M1897^[3][4].

Załoga okrętu składała się z 29 oficerów, podoficerów i marynarzy^[1][5].

Służba

„Ariane” podczas wojny pełniła służbę na Morzu Śródziemnym i Adriatyku^[3][7]. 19 czerwca 1917 roku jednostka, przechodząca nieopodal Bizerty próby morskie po niedawnym remoncie, została storpedowana przez niemiecki okręt podwodny SM UC-22^[1][5]. Okręt zatonął o godzinie 5:58 1,5 Mm na północ od Cap Bon, a na jego pokładzie śmierć poniosło 21 członków załogi^[8].

Uwagi

Przypisy

Bibliografia

• Paul E. Fontenoy: Submarines: An Illustrated History of Their Impact (Weapons and Warfare). Santa Barbara, California: ABC-CLIO, 2007. ISBN 1-85367-623-3. (ang.).
• Robert Gardiner, Randal Gray: Conway’s All the World’s Fighting Ships 1906–1921. London: Conway Maritime Press, 1985. ISBN 0-85177-245-5. (ang.).
• Ivan Gogin: AMPHITRITE submarines (1915-1918). Navypedia. [dostęp 2017-02-25]. (ang.).
• Jan Gozdawa-Gołębiowski, Tadeusz Wywerka Prekurat: Pierwsza wojna światowa na morzu. Warszawa: Lampart, 1994. ISBN 83-902554-2-1.
• Guðmundur Helgason: Ships hit by UC 22. uboat.net. [dostęp 2017-02-25]. (ang.).
• Jean Labayle-Couhat: French warships of World War I. London: Ian Allan Ltd., 1974. ISBN 0-7110-0445-5. (ang.).
• Gordon Smith: World War 1 at Sea, FRENCH NAVY. Naval History Homepage. [dostęp 2017-02-25]. (ang.).