Ariel Ortega
 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Data i miejsce urodzenia | 4 marca 1974 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Wzrost | 170 cm | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Pozycja | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Kariera seniorska | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Kariera reprezentacyjna | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Arnaldo Ariel Ortega (ur. 4 marca 1974 w Libertador General San Martín) – argentyński piłkarz występujący najczęściej na pozycji ofensywnego pomocnika.
W czasie kariery przezywany el Burrito (Osiołek).
Kariera piłkarska
Ortega jest wychowankiem stołecznego River Plate, w którym zadebiutował w grudniu 1991 roku, w spotkaniu przeciwko Platense. Pomocnik szybko otrzymał łatkę dużego talentu. Niski wzrost, przyśpieszenie z piłka przy nodze i świetna technika wzbudziła natychmiastowe skojarzenia z Diego Maradoną, a Ortegę szybko okrzyknięto jego następcą[1].
Po sześciu latach, owocnej gry dla River, zwieńczonej wygraną w Copa Libertadores, zawodnik przeniósł się na Stary Kontynent, zostając w styczniu 1997 roku piłkarzem hiszpańskiej Valencii FC. Po półtora roku, Argentyńczyk kolejny raz zmienił klub, przechodząc do Sampodrii Genua, jako zastępstwo odchodzącego Juana Sebastiana Verona. Rok później – po spadku zespołu do niżej ligi – Ortega został kupiony przez Parmę, z którą wywalczył Superpuchar Włoch. Tam też nie zagościł na długo i latem 2000 roku powrócił do River Plate, w ramach rekompensat za wcześniejszy transfer Hernana Crespo.
W 2002 roku piłkarz został zakupiony przez tureckie Fenerbahce za kwotę 6,5 miliona euro. W Turcji forma Ortegi odżyła, a piłkarz miał swój udział w wygranej (6-0) nad lokalnym rywalem Galatasarayem Stambuł[2]. Sielanka nie trwała długo – piłkarz spóźnił się z powrotem ze zgrupowania reprezentacji Argentyny, a sytuacja ta doprowadziła Turków do wrzenia, w efekcie czego nałożyli na Ortegę karę jedenastu milionów dolarów oraz skierowali sprawę do FIFA. Ostatecznie Sportowy Sąd Arbitrażowy zawiesił Argentyńczyka na okres czterech miesięcy, po których został wolnym zawodnikiem[3].
W 2004 roku został piłkarzem Newell’s Old Boys, gdzie grał przez dwa lata. W czerwcu 2006 po raz trzeci w karierze został piłkarzem River Plate. Mimo regularnej gry, jego pobył naznaczony zmaganiami z alkoholizmem. Z klubu był trzykrotnie wypożyczany – w 2008 rok do Indepediente, w 2011 do All Boys i Defensores de Belgrano.
W 2012 roku, piłkarz zakończył karierę[4].
Kariera reprezentacyjna
W reprezentacji Argentyny zadebiutował w 1993 roku w spotkaniu przeciwko Niemcom rozegranym w Miami.
Był częścią kadry Albicelestes na Mistrzostwach Świata 1994,na turnieju zagrał w meczu z Grecją oraz w ostatnim spotkaniu 1/8 finału z Rumunią[3]. Cztery lata później na Mistrzostwach Świata we Francji był jedną z gwiazd zespołu. Argentyńczycy zostali wyeliminowani z turnieju przez Holendrów, w trakcie spotkania Ortega został wyrzucony z boiska za uderzenie głową bramkarza Edwina Van Der Sara[5]. Piłkarz znalazł się w kadrze zespołu na kolejny turniej w Korei i Japonii. W trackie mundialu, w spotkaniu ze Szwecją, Ortega zmarnował rzut karny, po dobitce którego Hernan Crespo strzelił gola. Ostatecznie Argentyńczycy odpadli już w fazie grupowej[3].
Wraz z reprezentacją U-23 zdobył srebrny medal Igrzysk Olimpijskich w Atlancie. Uczestnik jednego turnieju o Copa America (1995) i Pucharu Konfederacji (1995), na którym zdobył drugie miejsce.
Swój ostatni występ w narodowych barwach rozegrał aż siedemnaście lat od debiutu. W kwietniu 2010 roku, Ortega został powołany przez selekcjonera Diego Maradonę na spotkanie z Haiti, na które powołani zostali tylko zawodnicy grający w lidze argentyńskiej[6].
Łącznie w barwach narodowych rozegrał 87 spotkań i strzelił 16 goli.
Statystyki
Klub
| Klub | Liga | Puchar | Kontynentalne | Razem | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Sezon | Klub | Liga | Mecze | Gole | Mecze | Gole | Mecze | Gole | Mecze | Gole |
| Argentyna | Liga | Puchar | CONMEBOL | Razem | ||||||
| 1991–92 | River Plate | Primera División | 14 | 1 | – | – | 14 | 1 | ||
| 1992–93 | 27 | 5 | 5 | 0 | 32 | 5 | ||||
| 1993–94 | 29 | 4 | – | – | 29 | 4 | ||||
| 1994–95 | 25 | 7 | 10 | 1 | 35 | 8 | ||||
| 1995–96 | 23 | 7 | 10 | 2 | 33 | 9 | ||||
| 1996–97 | 16 | 6 | – | – | 16 | 6 | ||||
| Hiszpania | Liga | Puchar | UEFA | Razem | ||||||
| 1996–97 | Valencia | La Liga | 12 | 7 | 0 | 0 | 12 | 7 | ||
| 1997–98 | 20 | 2 | 3 | 0 | 23 | 2 | ||||
| Włochy | Liga | Puchar | UEFA | Razem | ||||||
| 1998–99 | UC Sampdoria | Serie A | 27 | 8 | 4 | 1 | 0 | 0 | 31 | 9 |
| 1999–00 | Parma | 18 | 3 | 1 | 0 | 2 | 0 | 21 | 0 | |
| Argentyna | Liga | Puchar | CONMEBOL | Razem | ||||||
| 2000–01 | River Plate | Primera División | 27 | 9 | 8 | 1 | 35 | 10 | ||
| 2001–02 | 29 | 14 | 6 | 1 | 35 | 15 | ||||
| Turcja | Liga | Puchar | UEFA | Razem | ||||||
| 2002–03 | Fenerbahçe | Süper Lig | 14 | 5 | 0 | 0 | 6 | 0 | 20 | 5 |
| Argentyna | Liga | Puchar | CONMEBOL | Razem | ||||||
| 2004–05 | Newell’s Old Boys | Primera División | 24 | 5 | 24 | 5 | ||||
| 2005–06 | 29 | 6 | 7 | 0 | 36 | 6 | ||||
| 2006–07 | River Plate | 18 | 4 | 3 | 0 | 21 | 4 | |||
| 2007–08 | 26 | 4 | 9 | 2 | 35 | 6 | ||||
| 2008–09 | Independiente | Primera B Nacional | 25 | 4 | 25 | 4 | ||||
| 2009–10 | River Plate | Primera División | 13 | 2 | 2 | 0 | 15 | 2 | ||
| Razem | Argentyna | 325 | 78 | ? | ? | ? | ? | |||
| Spain | 32 | 9 | 3 | 0 | 0 | 0 | 35 | 8 | ||
| Italy | 45 | 11 | 5 | 1 | 2 | 0 | 52 | 1 | ||
| Turkey | 14 | 5 | 0 | 0 | 6 | 0 | 20 | 5 | ||
| Łącznie | 416 | 103 | 8 | 1 | 8 | 0 | ? | ? | ||
Reprezentacyjne
| Argentyna | ||
|---|---|---|
| Rok | Mecze | Gole |
| 1993 | 1 | 0 |
| 1994 | 10 | 0 |
| 1995 | 16 | 2 |
| 1996 | 7 | 3 |
| 1997 | 9 | 1 |
| 1998 | 13 | 5 |
| 1999 | 7 | 2 |
| 2000 | 11 | 3 |
| 2001 | 7 | 0 |
| 2002 | 4 | 0 |
| 2003 | 1 | 0 |
| 2004 | 0 | 0 |
| 2005 | 0 | 0 |
| 2006 | 0 | 0 |
| 2007 | 0 | 0 |
| 2008 | 0 | 0 |
| 2009 | 0 | 0 |
| 2010 | 1 | 0 |
| Razem | 87 | 16 |
Sukcesy
Klubowe
River Plate
- Primera División: 1991 Apertura, 1993 Apertura, 1994 Apertura, 1996 Apertura, 2002 Clausura, 2008 Clausura
- Copa Libertadores: 1996
Parma
- Superpuchar Włoch: 1999
Newell’s Old Boys
- Primera División: 2004 Apertura
Reprezentacyjne
Argentyna U-23
- Igrzyska panamerykańskie: 1995
- Srebrny medal Igrzysk olimpijskich: 1996
Argentyna
- Srebrny medal Pucharu Konfederacji: 1995
Indywidualne
- Drużyna roku Ameryki Południowej: 1994, 1996, 2001, 2002
Przypisy
- ↑ Wszyscy następcy Maradony, Portal o piłce nożnej. Futbolu to nasza pasja!, 18 lipca 2012 [dostęp 2021-04-02] (pol.).
- ↑ Fenerbahçe 6 0 Galatasaray 6 Kasım 2002 Maç Özeti. [dostęp 2021-04-02].
- ↑ a b c Ariel Ortega: Wzloty i upadki idola Monumental, Portal o piłce nożnej. Futbolu to nasza pasja!, 14 października 2012 [dostęp 2021-04-02] (pol.).
- ↑ Ariel Ortega zakończy karierę?, Transfery.info, 26 kwietnia 2012 [dostęp 2021-04-02] (pol.).
- ↑ argentina vs netherlands gabriel ortega vs edvin van der saar world cup 98 france. [dostęp 2021-04-02].
- ↑ FINISHED South American Dispatch: Diego Maradona set to name Ariel Ortega for World Cup warm-up | Goal.com, www.goal.com [dostęp 2021-04-02].
Bibliografia
- Ariel Ortega w bazie National Football Teams (ang.)
- Ariel Ortega, [w:] baza Transfermarkt (zawodnicy) [online] [dostęp 2020-11-26].
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Football. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
River Plate player Ariel Ortega in 1992 in a match vs Huracán, Torneo Clausura 92.