Ariergarda

Ariergarda (z fr. arrière garde - straż tylna) – oddział, pododdział maszerujący z tyłu za głównymi siłami związku taktycznego (oddziału).

Charakterystyka ariergardy

Zadaniem ariergardy jest ubezpieczanie maszerującej kolumny przed uderzeniem od tyłu i zapewnienie jej swobodnego wykonywania marszu. Zależnie od sytuacji i wielkości maszerującej kolumny ariergarda może stanowić od 1/4 do 1/3 sił głównych. Występuje zazwyczaj w sile wzmocnionego batalionu^[1]. Ariergarda stanowi element ubezpieczenia ugrupowania marszowego^[2].
Ariergarda jest elementem ugrupowania marszowego wysyłanym na odległość 20-30 km od sił głównych przy marszu odfrontowym. Od tyłu ubezpiecza się szpica tylną, którą wysyła na odległość 5-10 km. Może także wysłąć na boki wysyłać patrole boczne na odległość do 3 km. Zadanie swoje wykonuje poprzez: walkę, po zajęciu dogodnych rubieży; zrywanie mostów; niszczenie dróg; minowanie; stawianie zawał leśnych; skażenie terenu^[3].
Dawniej używano nazwy straż tylna^[4]

Zobacz też

• awangarda

Przypisy

Bibliografia

• Jerzy Bordziłowski [red.]: Mała encyklopedia wojskowa. Tom 1. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1967, s. 57.
• Tadeusz Dakudowicz (przew.): Podręcznik walki pododdziałów wojsk zmechanizowanych. Warszawa: Dowództwo Wojsk Lądowych. Wyższa Szkoła Oficerska im. Tadeusza Kościuszki, 2000.
• Leszek Elak: Podstawy działań taktycznych. Warszawa: Akademia Obrony Narodowej, 2014. ISBN 978837523316-2.
• Stanisław Koziej: Teoria sztuki wojennej. Warszawa: "Bellona", 1993. ISBN 83-11-08264-2.
• Marian Laprus (red.): Leksykon wiedzy wojskowej. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1979. ISBN 83-11-06229-3.
• Zbigniew Ściborek (red.): Działania taktyczne wojsk lądowych. Warszawa: Akademia Obrony Narodowej, 1995.