Arkadź Smolicz

Ten artykuł od 2012-07 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać wiarygodne źródła, najlepiej w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Arkadź Smolicz

Data i miejsce urodzenia	29 września 1891 Bacewicze
Data i miejsce śmierci	17 czerwca 1938 Omsk
Premier Białoruskiej Republiki Ludowej
Okres	od 1920 do 1920
Poprzednik	Anton Łuckiewicz

Arkadź Smolicz, biał. Аркадзь Антонавіч Смоліч, Arkadź Antonawicz Smolicz (ur. 29 września 1891 w Bacewiczach koło Bobrujska, zm. 17 czerwca 1938 w Omsku) - białoruski działacz narodowy, polityk socjaldemokratyczny, naukowiec - geograf i kartograf, minister rolnictwa w rządzie BRL, premier BRL w 1920 roku, działacz społeczny i naukowy na Białorusi radzieckiej.

Kształcił się na seminarium duchownym w Mińsku, później w Nowoaleksandryjskim Instytucie Rolnictwa i Leśnictwa (obecnie Puławy) i Politechnice Kijowskiej.

Od 1910 roku członek Białoruskiej Socjalistycznej Hramady, zaangażowany w działalność Biełorusskoj chatki w Mińsku. Pisywał do gazet "Ranica" ("Раніца") i "Łuczynka" ("Лучынка").

W marcu 1917 roku wybrany do Białoruskiego Komitetu Narodowego ("Беларускі нацыянальны камітэт"). W grudniu wziął udział w I Zjeździe Wszechbiałoruskim w Mińsku, jako członek Rady BRL przyczynił się do wydania przez nią aktu niepodległości 25 marca 1918 roku.

W pierwszym rządzie BRL objął tekę sekretarza oświaty, wyjeżdżał w misjach dyplomatycznych do Kijowa, Warszawy i Berlina, by lobbować za uznaniem niezależności BRL.

Po rozłamie w Hramadzie organizował Białoruską Partię Socjaldemokratyczną, przyczynił się do stworzenia jej programu ideowo-politycznego. W lecie 1919 roku objął urząd wicepremiera w rządzie Antona Łuckiewicza oraz resort rolnictwa.

W 1921 roku wyjechał do Wilna, gdzie zakładał Towarzystwo Szkoły Białoruskiej - został jego pierwszym prezesem.

W 1919 roku wydał w Wilnie "Geografię Białorusi", która po drobnym opracowaniu stała się w 1922 roku podręcznikiem w szkołach na terenie BSRR. Pracował jako nauczyciel w gimnazjum białoruskim w Wilnie, wykładał geografię na kursach dla nauczycieli.

W sierpniu 1922 roku wyjechał do BSRR, gdzie podjął pracę w komisariacie rolnictwa, wykładał geografię i agronomię na Białoruskim Uniwersytecie Państwowym oraz w Instytucie Kultury Białoruskiej. W 1924 roku stworzył czasopismo "Płuh" ("Плуг") oraz białoruskie towarzystwo krajoznawcze.

W 1930 roku aresztowany pod zarzutem "białoruskiego nacjonalizmu" i więziony do sierpnia 1935 roku w centralnych obwodach Rosji. Ponownie aresztowany w czerwcu 1937 roku, rok później skazany na karę śmierci i rozstrzelany w omskim więzieniu. Rehabilitowany odpowiednio w 1957 i 1988 roku.

Publikacje

• "Географія Беларусі", Wilno 1919
• "Эканамічнае становішча Беларусі перад вайной і рэвалюцыяй"
• "Беларуская Савецкая Сацыялістычная Рэспубліка і яе акругі"
• "Тыпы геаграфічных ляншафтаў Беларусі" (dysertacja naukowa)
• "Арганізацыя сялянскай гаспадаркі ў раёнах Цэнтральнай Беларусі"
• "Геаграфічны і тапаграфічны нарыс Заходняй Беларусі"
• "Насельніцтва Заходняй Беларусі, яго нацыянальны і прафэсіянальны склад"