Arkadiusz (Afonin)

Arkadiusz
Aleksandr Afonin
Biskup wietłuski
Kraj działaniaRosja
Data i miejsce urodzenia15 lipca 1943
Czekalino
Data śmierci3 czerwca 2021
Biskup wietłuski
Okres sprawowania1998–2001
Wyznanieprawosławne
KościółRosyjski Kościół Prawosławny
InkardynacjaEparchia niżnonowogrodzka
Śluby zakonne29 grudnia 1966
Diakonat15 lutego 1967
Prezbiterat9 marca 1969
Chirotonia biskupia21 kwietnia 1991
Sukcesja apostolska
Data konsekracji21 kwietnia 1991
KonsekratorAleksy II

Arkadiusz, imię świeckie Aleksandr Pietrowicz Afonin (ur. 15 lipca 1943 w Czekalinie, zm. 3 czerwca 2021[1]) – rosyjski biskup prawosławny.

Życiorys

Urodził się w rodzinie chłopskiej. Wychowywał się w nieformalnie funkcjonującej wspólnocie mniszek z rozwiązanego przez władze monasteru. W latach 1964–1968 uczył się w moskiewskim seminarium duchownym, od października 1966 zamieszkując w ławrze Troicko-Siergijewskiej jako posłusznik. Już 29 grudnia 1966 złożył wieczyste śluby mnisze przed przełożonym Ławry archimandrytą Platonem. 15 lutego 1967 został wyświęcony na hierodiakona, zaś 9 marca 1969 – na hieromnicha. Był już wtedy studentem Moskiewskiej Akademii Duchownej, którą ukończył w 1972. Został wówczas skierowany do pracy duszpasterskiej w eparchii kałuskiej. Od 1972 do 1991 (z przerwą w latach 1974–1975) był proboszczem parafii Narodzenia Matki Bożej w Bariatinie. W 1974 otrzymał godność igumena, zaś w 1988 – archimandryty.

W 1991 otrzymał nominację na biskupa magadańskiego i kamczackiego, zaś 21 kwietnia tego samego roku miała miejsce jego chirotonia biskupia. Od 23 lutego 1993 był biskupem jużnosachalińskim i kurylskim, pozostając do listopada tego roku locum tenens uprzednio zarządzanej eparchii. W 1997 przeniesiony na katedrę tomską i asinowską. W eparchii tej niemal natychmiast popadł w konflikt z miejscowym duchowieństwem, w efekcie czego po skargach kierowanych do patriarchy został w 1998 przeniesiony do eparchii niżnonowogrodzkiej, gdzie miał być biskupem pomocniczym pod szczególnym nadzorem jej ordynariusza, arcybiskupa Mikołaja. W 2001 na własną prośbę przeniesiony w stan spoczynku. Na jego odejście wpływ miały publikacje prasowe, w których był oskarżany o homoseksualizm[2]. Od 2003 kierował wznoszeniem cerkwi Trójcy Świętej w Moskwie–Czertanowie. W 2009 r. mianowano go proboszczem parafii św. Pimena w Moskwie[1].

Zmarł w 2021 r. wskutek powikłań spowodowanych COVID-19[1].

Przypisy

Bibliografia