Arkadiusz (Jerszow)

Arkadiusz

Aleksandr Jerszow
Biskup swierdłowski
Kraj działania	ZSRR
Data i miejsce urodzenia	15 sierpnia 1878 Kungur
Data i miejsce śmierci	1937/1938 Nowosybirsk/Marińsk
Biskup melekeski
Okres sprawowania	1935
Wyznanie	prawosławne
Kościół	Rosyjski Kościół Prawosławny
Śluby zakonne	22 marca 1924
Diakonat	1902
Prezbiterat	1902
Chirotonia biskupia	30 marca 1924

Arkadiusz, imię świeckie Aleksandr Pawłowicz Jerszow (ur. 15 sierpnia 1878 w Kungurze, zm. 3 listopada 1937 w Nowosybirsku lub w 1938 w Marińsku) – rosyjski biskup prawosławny, święty nowomęczennik.

W 1901 ukończył seminarium duchowne w Permie. Następnie podjął studia na Uniwersytecie Warszawskim, które kontynuował w Petersburgu, nigdy jednak nie uzyskał dyplomu uniwersyteckiego. W 1902, po zawarciu związku małżeńskiego, został wyświęcony na kapłana i do 1915 służył w różnych parafiach w eparchii permskiej i kungurskiej. Od 1913 do 1915 był dziekanem dekanatu krasnoufimskiego. W 1916 został wyznaczony na kapelana 302. lazaretu Czerwonego Krzyża i był do 1917 kapelanem wojskowym. Ze służby tej został wycofany z powodu złego stanu zdrowia. Do 1919 ponownie służył we wsi Stiefanowskoje. W 1918 zmarła jego żona. Od 1919 do 1920 służył w cerkwi Wszystkich Świętych w Kungurze. W 1920 został aresztowany i spędził cztery miesiące w więzieniu w Swierdłowsku.

Po zwolnieniu wrócił do pracy duszpasterskiej w cerkwi Wszystkich Świętych w Kungurze, jako protoprezbiter. Zwalczał wpływy Żywej Cerkwi; w lipcu 1923 stanął na czele eparchialnej rady duchownych i świeckich przeciwstawiających się odnowicielstwu. Rada zwróciła się do patriarchy moskiewskiego i całej Rusi Tichona z prośbą o nominowanie nowego biskupa permskiego, przy czym, gdyby brakowało kandydatów wśród już wyświęconych biskupów, by chirotonię biskupią mógł przyjąć ks. Aleksandr Jerszow. W 1924 patriarcha uznał ks. Jerszowa za najlepszego kandydata na biskupa permskiego. 22 marca 1924 duchowny złożył wieczyste śluby mnisze przed archimandrytą Anempodystem (Aleksiejewem), w Monasterze Dońskim. Następnie został podniesiony do godności archimandryty. 30 marca 1924 został wyświęcony na biskupa kungurskiego, wikariusza eparchii permskiej i solikamskiej. Biskup Arkadiusz wrócił do Kunguru i podjął działalność duszpasterską. Nabożeństwa odprawiał również w Swierdłowsku, Niżnym Tagile i Wierchoturiu. W tym samym roku został ponownie aresztowany. W więzieniu podpisał zobowiązanie do współpracy z GPU, jednak w kolejnych latach zerwał ją.

Po wystąpieniu grigoriewców poparł stanowisko locum tenens Patriarchatu Moskiewskiego metropolity moskiewskiego Sergiusza w kwestii lojalności Cerkwi wobec władz radzieckich. Od 1924 do 1927 był locum tenens eparchii permskiej, zaś od 1925 do 1927 – także swierdłowskiej. W 1925 został biskupem kungurskim, ordynariuszem nowo powstałej eparchii. W lipcu 1927 na krótko aresztowany. Następnie od 1927 do 1929 był locum tenens eparchii swierdłowskiej z tytułem biskupa ałatyrskiego.

Od 1929 do 1930 był biskupem omskim, następnie przez rok – czeboksarskim. Następnie od listopada do grudnia 1931 był ordynariuszem eparchii swierdłowskiej i irbickiej. W grudniu 1931 aresztowany w Swierdłowsku, został przewieziony do Omska, a następnie skazany na zsyłkę do Kazachstanu za „prowadzenie agitacji kontrrewolucyjnej”. Do 1935 przebywał na zsyłce w Szawłowsku.

W 1935 wrócił do Swierdłowska, jednak nie podjął na nowo działalności duszpasterskiej. We wrześniu tego roku, pięć miesięcy po zakończeniu zsyłki, został aresztowany ponownie. Według różnych źródeł w 1936 lub 1937 został skazany na pięć lub osiem lat łagru. Na temat dalszych losów hierarchy istnieją różne wersje: według jednej z nich zmarł w łagrze w Kraju Krasnojarskim, według innej w 1936 został oskarżony o prowadzenie agitacji antyradzieckiej wśród osadzonych w obozie, skazany na śmierć i rozstrzelany.

W 2000 kanonizowany jako jeden z Soboru Świętych Nowomęczenników i Wyznawców Rosyjskich.

Bibliografia

• Аркадий (Ершов Александр Павлович)