Arkadiusz Czartoryski

Arkadiusz Czartoryski

Data i miejsce urodzenia	14 kwietnia 1966 Ostrołęka
Prezydent Ostrołęki
Okres	od 1998 do 2002
Przynależność polityczna	Zjednoczenie Chrześcijańsko-Narodowe / Przymierze Prawicy / Prawo i Sprawiedliwość
Poprzednik	Jędrzej Nowak
Następca	Ryszard Załuska
Odznaczenia

Arkadiusz Czartoryski (ur. 14 kwietnia 1966 w Ostrołęce) – polski polityk i samorządowiec, poseł na Sejm V, VI, VII, VIII i IX kadencji, w latach 1998–2002 prezydent Ostrołęki, w latach 2005–2006 wiceminister spraw wewnętrznych i administracji, od 2022 wiceminister sportu i turystyki.

Życiorys

W 1991 ukończył studia historyczne z przygotowaniem pedagogicznym na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. W 2000 ukończył kurs obronny na Akademii Obrony Narodowej. W latach 1992–1997 pracował jako nauczyciel historii i wiedzy o społeczeństwie w katolickim liceum prowadzonym przez Stowarzyszenie „Pokój i Dobro” w Ostrołęce oraz w I Liceum Ogólnokształcącym im. Generała Józefa Bema w tym samym mieście. Od 1997 do 1998 pełnił funkcję dyrektora oddziału wojewódzkiego Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych w Ostrołęce. Działał w Stowarzyszeniu Sympatyków 5 Pułku Ułanów Zasławskich (w latach 1998–2002 jako członek zarządu tego stowarzyszenia). Był członkiem Zespołu Tańca Ludowego Ostrołęka. Był prezesem ligowej siatkarskiej drużyny kobiet Nike Ostrołęka. Został członkiem grupy rekonstrukcji historycznej 4 Pułku Piechoty Księstwa Warszawskiego^[1]. Od 1998 do 2002 sprawował urząd prezydenta miasta Ostrołęki. W wyborach bezpośrednich na prezydenta miasta w 2002 przegrał w II turze z Ryszardem Załuską. Od 2003 do 2004 był członkiem zarządu, a w latach 2004–2005 wicemarszałkiem województwa mazowieckiego.

Działał w Zjednoczeniu Chrześcijańsko-Narodowym i Przymierzu Prawicy, następnie przystąpił do Prawa i Sprawiedliwości. W wyborach parlamentarnych w 2005 został wybrany na posła na Sejm V kadencji z okręgu siedleckiego liczbą 14 753 głosów.

2 listopada 2005 powołano go na stanowisko sekretarza stanu w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych i Administracji. 15 maja 2006 zrezygnował ze stanowiska, dymisję przyjęto 31 maja 2006. 25 czerwca 2007 został wybrany na sekretarza klubu parlamentarnego Prawa i Sprawiedliwości.

W wyborach parlamentarnych w 2007 po raz drugi uzyskał mandat poselski, otrzymując 22 030 głosów. W wyborach do Sejmu w 2011 z powodzeniem ubiegał się o reelekcję, dostał 17 516 głosów^[2]. W wyborach w 2015 został ponownie wybrany do Sejmu, otrzymując 24 747 głosów^[3]. Był głównym autorem projektu tzw. ustawy dezubekizacyjnej, uchwalonej w Sejmie VIII kadencji^[4]. Bez powodzenia startował w wyborach do Parlamentu Europejskiego w 2019^[5].

W wyborach krajowych w tym samym roku uzyskał natomiast mandat posła na Sejm IX kadencji, otrzymując 22 457 głosów^[6]. Został następnie wybrany zastępcą przewodniczącego Komisji Administracji i Spraw Wewnętrznych, zasiadł również w Komisji Gospodarki Morskiej i Żeglugi Śródlądowej oraz Komisji Obrony Narodowej^[7]. 25 czerwca 2021 wystąpił z klubu parlamentarnego PiS, współtworząc koło poselskie Wybór Polska^[8]. Niespełna dwa tygodnie później dołączył do Partii Republikańskiej, a także powrócił do KP PiS^[9].

W lipcu 2022 został sekretarzem stanu w Ministerstwie Sportu i Turystyki oraz pełnomocnikiem rządu ds. rozwoju sportu dzieci i młodzieży^[10].

Odznaczenia i wyróżnienia

• Srebrny Medal „Za zasługi dla obronności kraju”
• Medal „Pro Memoria” – 2009^[11]
• Srebrna Odznaka „Zasłużony Działacz Kultury Fizycznej”
• Krzyż Kawalerski Orderu Zasługi Republiki Węgierskiej (cywilny) – 2004^[12]

Przypisy

Bibliografia

• Strona sejmowa posła IX kadencji. [dostęp 2021-07-07].
• Sejm Rzeczypospolitej Polskiej. VII kadencja. Przewodnik, Wydawnictwo Sejmowe, Warszawa 2012, s. 74.

Linki zewnętrzne

• Arkadiusz Czartoryski – strona prywatna. [dostęp 2021-07-07].