Armalkolit

Armalkolit

Próbka z Mjanmy
Właściwości chemiczne i fizyczne
Skład chemiczny	(Mg,Fe2+ )Ti 2O 5
Twardość w skali Mohsa	<5[1]
Układ krystalograficzny	rombowy[1]
Gęstość minerału	4,94 (pomiar) g/cm³[1]
Właściwości optyczne
Barwa	szara do jasnobrązowej w świetle odbitym[1]
Połysk	metaliczny
Inne	nieprzezroczysty; silnie anizotropowy; wykazuje pleochroizm[1]
Dodatkowe dane
Szczególne własności	występuje jako kryształy anhedralne do subhedralnych w cieście skalnym[2]

Struktura: zielony - magnez, niebieski - tytan, czerwony - tlen

Armalkolit^[3][4] – minerał o składzie chemicznym (Mg,Fe2+
)Ti
2O
5. Został odkryty w skałach księżycowych przywiezionych na Ziemię w misji Apollo 11. Jego nazwa pochodzi od pierwszych liter nazwisk trzech astronautów, biorących udział w tej misji: Armstronga, Aldrina i Collinsa^[1][2].

Minerał ten powstaje typowo w niskich ciśnieniach i wysokich temperaturach. Stwierdzono jego występowanie w księżycowych bazaltach bogatych w tytan i mikrobrekcjach, został przywieziony na Ziemię w ramach misji Apollo 11 w 1969, a następnie przez załogi misji Apollo 16 i 17. Później odkryto, że występuje także w ziemskich skałach wulkanicznych i ultramaficznych, takich jak kimberlity, oraz w kraterach uderzeniowych (Nördlinger Ries)^[1].

Zobacz też

• Trankwilityt
• Piroksferroit

Przypisy