Armand Duplantis
 Armand Duplantis (2019) | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Data i miejsce urodzenia | 10 listopada 1999 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Wzrost | 181 cm | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Armand „Mondo” Duplantis (ur. 10 listopada 1999 w Lafayette) – szwedzki lekkoatleta specjalizujący się w skoku o tyczce.
Mistrz olimpijski (2021), dwukrotny złoty medalista mistrzostw Europy (2018, 2022), mistrz świata (2022), halowy mistrz Europy (2021), halowy mistrz świata (2022). Dwukrotnie zdobywał medale mistrzostw świata juniorów, był też mistrzem świata juniorów młodszych. Mistrz NCAA oraz reprezentant Szwecji w tradycyjnym meczu lekkoatletycznym przeciwko Finlandii, Finnkampen. Od 2022 roku absolutny rekordzista świata w skoku o tyczce z wynikiem 6,21 oraz posiadacz najlepszego w historii wyniku w hali – 6,20.
Pochodzi z usportowionej rodziny. W przeszłości skok o tyczce uprawiał także jego ojciec – Amerykanin Greg Duplantis[1]. Z kolei matka Helena (z domu Hedlund) pochodzi ze Szwecji, w młodości uprawiała siedmiobój lekkoatletyczny, reprezentowała swój kraj podczas mistrzostw Europy juniorów w Schwechat (1983)[2]. Skok o tyczce trenował także jego starszy brat Andreas (ur. 1993)[3].
Jego idolem, a później także mentorem, jest Renaud Lavillenie[4]. W młodości Duplantis miał w pokoju plakat z autografem ówczesnego rekordzisty świata w skoku o tyczce, którego poznał mając 13 lat[4].
Życiorys
Początki
W ogrodzie rodzinnego domu znajdowała się skocznia, a będąc dzieckiem Armand Duplantis korzystał z niej od najmłodszych lat[4]. Mając 7 lat korzystał ze specjalnie przygotowanych dla niego tyczek i chciał rywalizować w zawodach[4]. Już 3 lata wcześniej, mając zaledwie 4 lata, marzył o poprawieniu rekordu świata[5]. Ustanawiał najlepsze wyniki w historii 7-latków (2,33) i 12-latków (3,97)[5]. W lipcu 2015 roku, mając zaledwie 15 lat, został w Cali (Kolumbia) mistrzem świata juniorów młodszych, z wynikiem 5,30 ustanawiając rekord zawodów[6].
2016–2019
Sezon 2016 rozpoczął od startów halowych, w których trzykrotnie poprawiał najlepszy wynik na świecie w kategorii U18, doprowadzjąc go do poziomu 5,49. Latem ustanowił rekord życiowy 5,51, a na mistrzostwach świata juniorów, rozegranych na stadionie im. Zdzisława Krzyszkowiaka w Bydgoszczy, zdobył brązowy medal skacząc 5,45[7].
11 lutego 2017 roku podczas Millrose Games pobił rekord świata juniorów skacząc 5,75[8]. Dokładnie miesiąc później, także w Nowym Jorku poprawił ten wynik osiągając 5,82 – a 1 kwietnia, startując już na stadionie – uzyskał 5,90[9]. W lipcu 2017 zdobył dla Szwecji złoty medal mistrzostw Europy juniorów[10], a w sierpniu był dziewiąty podczas lekkoatletycznych mistrzostw świata w Londynie[11].
25 lutego 2018 roku podczas zawodów w Clermont-Ferrand, organizowanych przez ówczesnego rekordzistę świata Renauda Lavilleniego, wynikiem 5,88 ustanowił halowy rekord świata juniorów[12]. Podczas halowych mistrzostw świata w Birmingham zajął siódme miejsce[13]. Po powrocie do USA 31 marca w Austin z wynikiem 5,92[14] i 5 maja w Baton Rouge z rezultatem 5,93 poprawiał rekord świata juniorów[15]. 14 lipca w Tampere (Finlandia) został mistrzem świata juniorów[16]. Miesiąc później, 12 sierpnia, niespodziewanie został w Berlinie mistrzem Europy ustanawiając rekord zawodów wynikiem 6,05 m[17].
11 maja 2019 podczas lokalnych mistrzostw National Collegiate Athletic Association w Fayetteville (Arkansas) uzyskał wynik 6,00[18]. Na początku czerwca 2019 roku zrezygnował ze studiów na Uniwersytecie Stanu Luizjana, ponieważ nie mógł łączyć nauki z zawodowym uprawianiem sportu[19]. Latem startował już w komercyjnych mityngach Diamentowej Ligi, a 24 sierpnia podczas tradycyjnego meczu Szwecji z Finlandią na stadionie olimpijskim w Sztokholmie ponownie uzyskał wynik 6,00[20]. W związku z przygotowaniami do startu w tym wydarzeniu zrezygnował z reprezentowania Szwecji podczas superligi drużynowych mistrzostw Europy w Bydgoszczy (na początku sierpnia)[21]. Na początku września wygrał konkurs skoku o tyczce podczas meczu Europy z USA w Mińsku, a 1 października sięgnął po srebrny medal mistrzostw świata w Dosze[22].
od 2020
Sezon 2020 rozpoczął od startu na mityngu w Düsseldorfie, gdzie uzyskał wynik 6,00 i atakował rekord świata[23]. 8 lutego 2020 roku w Toruniu podczas mitingu Orlen Copernicus Cup, zaliczanego do World Athletics Indoor Tour, po raz pierwszy pobił rekord świata, skacząc w drugiej próbie 6,17[24]. Tydzień później w Glasgow poprawił własny rekord, skacząc w pierwszej próbie 6,18[25]. 19 lutego w Liévin skoczył 6,07, a 23 lutego w Clermont-Ferrand 6,01 – w obu tych konkursach atakował także poprzeczkę zawieszoną na wysokości 6,19. Sezon halowy zakończył z dorobkiem wszystkich startów z wynikami ponad 6,00 – dokonał tego jako pierwszy tyczkarz w historii[26].
Osiągnięcia
.jpg)
| Rok | Impreza | Miejsce | Pozycja | Wynik |
|---|---|---|---|---|
| 2015 | Mistrzostwa świata juniorów młodszych |  Cali |  1. miejsce | 5,30 |
| 2016 | Mistrzostwa świata juniorów |  Bydgoszcz |  3. miejsce | 5,45 |
| 2017 | Mistrzostwa Europy juniorów |  Grosseto |  1. miejsce | 5,65 |
| Mistrzostwa świata |  Londyn | 9. miejsce | 5,50 | |
| 2018 | Halowe mistrzostwa świata | Birmingham | 7. miejsce | 5,70 |
| Mistrzostwa świata juniorów |  Tampere | 1. miejsce | 5,82 | |
| Mistrzostwa Europy |  Berlin | 1. miejsce | 6,05 | |
| 2019 | Mecz Europa – Stany Zjednoczone |  Mińsk | 1. miejsce | 5,85 |
| Mistrzostwa świata |  Doha |  2. miejsce | 5,97 | |
| 2021 | Halowe mistrzostwa Europy | Toruń | 1. miejsce | 6,05 |
| Igrzyska olimpijskie |  Tokio |  1. miejsce | 6,02 | |
| 2022 | Halowe mistrzostwa świata |  Belgrad | 1. miejsce | 6,20 |
| Mistrzostwa świata |  Eugene | 1. miejsce | 6,21 | |
| Mistrzostwa Europy | Monachium | 1. miejsce | 6,06 |
Rekordy życiowe
| Typ | Wynik | Data | Miejsce | Zawody | Uwagi |
|---|---|---|---|---|---|
| stadion | 6,21 | 24 lipca 2022 | Eugene | Mistrzostwa świata | rekord świata |
| hala | 6,20 | 20 marca 2022 | Belgrad | Halowe mistrzostwa świata | najlepszy wynik w historii światowej lekkoatletyki w hali |
Przypisy
- ↑ Raymond A. Partsch: Pole vaulter Armand Duplantis clearing new heights. theadvocate.com, 2015-03-03. [dostęp 2020-02-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-02-16)]. (ang.).
- ↑ Johanna Gretschel: National freshman PV record holder Armand Duplantis wants the world. milesplit.com, 2015-01-14. [dostęp 2020-02-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-10-25)]. (ang.).
- ↑ European Athletics – Athlete: Andreas Duplantis. european-athletics.org. [dostęp 2020-02-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-02-16)]. (ang.).
- ↑ a b c d Kamil Kołsut, Rekordzista świata w skoku o tyczce Szwed Armand Duplantis specjalnie dla „Rzeczpospolitej”: dziś nie mam marzeń, tylko plany., Rzeczpospolita [dostęp 2020-05-16] (pol.).
- ↑ a b Mateusz Górecki, Armand Duplantis goni rekord Renauda Lavillenie. "Sky is the limit", Telewizja Polska [dostęp 2020-05-16] (pol.).
- ↑ Cathal Dennehy, Boys' pole vault – IAAF World Youth Championships, Cali 2015, World Athletics [dostęp 2020-05-16] (ang.).
- ↑ Pole Vault men IAAF World U20 Championships Bydgoszcz 2016, World Athletics [dostęp 2020-05-16] (ang.).
- ↑ Jon Mulkeen: Wilson, Hassan and Okolo shine on night of world leads and records at Millrose Games. IAAF, 2017-02-12. [dostęp 2020-02-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-02-16)]. (ang.).
- ↑ Maciej Petrucznko: Armand Duplantis pobił rekord świata juniorów. przegladsportowy.pl, 2018-04-01. [dostęp 2020-02-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-02-16)]. (pol.).
- ↑ Result Book European Athletics U20 Championships 2017, Grosseto/ITA, european-athletics.org [dostęp 2017-07-24] (ang.).
- ↑ Pole Vault men – Final. [dostęp 2017-08-10]. (ang.).
- ↑ Markos Papadatos: Review: Mondo Duplantis sets new world junior record at 5.88 meters. digitaljournal.com, 2018-02-25. [dostęp 2020-02-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-02-16)]. (ang.).
- ↑ Results - Pole Vault Men - Final, iaaf.org [dostęp 2018-03-04] [zarchiwizowane z adresu 2018-03-04] (ang.).
- ↑ ''Mondo Duplantis Clears 5.92m To Set New World Junior Record At Texas Relays, flotrack.org [dostęp 2020-05-16] (ang.).
- ↑ Fabulous finale: Armand Duplantis sets world junior record in final LHSAA meet, theadvocate.com [dostęp 2020-05-16] (ang.).
- ↑ Markos Papadatos: Review: Mondo Duplantis wins 2018 World Junior Championships. digitaljournal.com, 2018-07-14. [dostęp 2020-02-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-02-16)]. (ang.).
- ↑ Duplantis, 18, clears 6.05m to shatter championship record in the pole vault. european-athletics.org, 2018-08-12. [dostęp 2020-02-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-02-21)]. (ang.).
- ↑ Duplantis vaults collegiate record of 6.00m in Fayetteville, World Athletics [dostęp 2020-05-16] (ang.).
- ↑ Tyczkarz Duplantis przerywa studia. „Wreszcie zarobię konkretne pieniądze”, RMF24.pl [dostęp 2020-05-16] (pol.).
- ↑ ''Duplantis clears 6.00m as hosts Sweden triumph in the Finnkampen, European Athletics [dostęp 2020-05-16] (ang.).
- ↑ DME Bydgoszcz 2019: Duplantis nie wystartuje w Bydgoszczy, polsatsport.pl [dostęp 2020-05-16] (pol.).
- ↑ Steven Mills: Double silver for Duplantis and Tuka on day five in Doha. european-athletics.org, 2019-10-01. [dostęp 2020-02-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-02-16)]. (ang.).
- ↑ Maciej Jałoszyński, Dobry start polskich zawodów w Düsseldorf, Polski Zwiążek Lekkiej Atletyki [dostęp 2020-05-16] (pol.).
- ↑ Sara Bounaoui: Nowy rekord świata w skoku o tyczce. rmf24.pl, 2020-02-08. [dostęp 2020-02-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-02-16)]. (pol.).
- ↑ Duplantis ups world pole vault record to 6.18m in Glasgow. worldathletics.org, 2020-02-15. [dostęp 2020-02-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-02-15)]. (ang.).
- ↑ Indoor round-up: Duplantis scales 6.01m in Clermont-Ferrand, Zhoya smashes world U20 indoor 60m hurdles record, World Athletics [dostęp 2020-05-15] (ang.).
Bibliografia
- Armand Duplantis w bazie World Athletics (ang.).
- Armand Duplantis, [w:] tilastopaja.eu [online] [dostęp 2020-03-24] (ang.).
- ↑ Nie przyznano
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports – . This is an unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Autor:
- Gold_medal_world_centered.svg by Maix
- derivative work: Mboro (talk)
A gold medal with a globe icon
Autor:
- Bronze_medal_world_centered.svg by Maix
- derivative work: Mboro (talk)
A bronze medal with a globe icon
Flaga Finlandii
Autor:
- Silver_medal_world_centered.svg by Maix
- derivative work: Mboro (talk)
A silver medal with a globe icon
Autor: B1mbo, Licencja: CC BY-SA 2.5
Drawing of a gold medal, based on Olympic rings.svg.
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
Autor: Frankie Fouganthin, Licencja: CC BY-SA 4.0
Armand Duplantis during the Finland-Sweden athletics international 2019 at the Stockholm Stadium in August 2019.
Autor: Erik van Leeuwen, attribution: Erik van Leeuwen (bron: Wikipedia)., Licencja: GFDL
2018 European Athletics Championships Day 7