Armando Trovajoli

Armando Trovajoli
Ilustracja
Armando Trovajoli (1960)
Data i miejsce urodzenia

2 września 1917
Rzym, Lacjum, Włochy

Data i miejsce śmierci

28 lutego 2013[1]
Rzym

Zawód

kompozytor

Lata aktywności

1949–2013

Strona internetowa

Armando Trovajoli pisane czasami Trovaioli (ur. 2 września 1917 w Rzymie, zm. 28 lutego 2013 tamże) – włoski kompozytor muzyki filmowej.

Życiorys

Muzyką zainteresował go ojciec – skrzypek. W wieku 4 lat zaczął uczyć się gry na skrzypcach a w wieku lat 6 – na fortepianie. Studiował pianistykę pod kierunkiem Libero Barniego uzyskując dyplom w klasie fortepianu akademii muzycznej Santa Cecilia w Rzymie. Studiowali kompozycję pod kierunkiem Angelo Francesco Lavagnino. Zainteresował się jazzem stając się z biegiem lat najbardziej znanym włoskim jazzmenem[2].

W 1949 reprezentował Włochy na Międzynarodowym Festiwalu Jazzowym, na którym wystąpili m.in. tacy muzycy jak: Sidney Bechet, Charlie Parker i Miles Davis[3].

Zaproszony przez Accademia di S.Cecilia dla uczczenia rocznicy śmierci George'a Gershwina wykonał jako solista jego koncert fortepianowy i Błękitną rapsodię. Orkiestrą Akademii Santa Cecilia dyrygował Willy Ferrero.

Z sekcją smyczków Orchestra Sinfonica RAI z Rzymu wykonał koncert d-moll na fortepian i orkiestrę smyczkową Johanna Sebastiana Bacha[2].

Należał do najbardziej eklektycznych muzyków swoich czasów[2].

Skomponował muzykę do ok. 300 filmów współpracując z takimi reżyserami jak: Vittorio De Sica, Mario Monicelli, Ettore Scola, Dino Risi, Alberto Lattuada, i in[2].

Komponował również muzykę do sztuk teatralnych[2].

Odznaczenia

Twórczość

Muzyka filmowa (wybór)

Wdowiec (reż. Dino Risi)
Casanova ’70 (reż. Mario Monicelli)
  • 1968 – Słodkie kobiety (reż. Luigi Zampa)
  • 1969 – Komisarz Pepe (reż. Ettore Scola)
  • 1971 – Żona księdza (reż. Dino Risi)
  • 1973 – Sessomatto (reż. Dino Risi)
  • 1974 – Byliśmy Tacy zakochani (reż. Ettore Scola)
Zapach kobiety (reż. Dino Risi)
  • 1976 – Odrażający, brudni, źli (reż. Ettore Scola)
  • 1977 – Szczególny dzień (reż. Ettore Scola)
  • 1985 – Maccheroni (reż. Ettore Scola)
  • 1987 – La Famiglia (reż. Ettore Scola)
  • 1996 – Młodzi i piękni (reż. Dino Risi)

Muzyka instrumentalna (wybór)

  • 1996 – Serenata per Giuditta a Salvatore Accardo
  • 1999 – Inside the eyes of a bosnian child / Negli occhi di un bambino bosniaco
  • 2002 – Sconcerto - Suite per C.Basso e orchestra (dedicato a Franco Petracchi)
  • 2002 – Puppet
  • 2003 – Epistola

Przypisy

  1. John Francis Lane, Armando Trovajoli obituary, theguardian.com, 10 marca 2013 [dostęp 2014-12-04] (ang.).
  2. a b c d e UbyWeb&Multimedia: Armando Trovajoli: biografia. [dostęp 2011-10-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-09-16)]. (wł.).
  3. UbyWeb&Multimedia: Armando Trovajoli: Festival Parigi. [dostęp 2011-10-15]. (wł.).
  4. Presidenza della Repubblica www.quirinale.it: TROVAIOLI Maestro Armando Commendatore Ordine al Merito della Repubblica Italiana. [dostęp 2011-10-15]. (wł.).
  5. Presidenza della Repubblica www.quirinale.it: TROVAIOLI Maestro Armando Cavaliere di Gran Croce Ordine al Merito della Repubblica Italiana. [dostęp 2011-10-15]. (wł.).

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Commendatore OMRI BAR.svg
nastrino della medaglia di Commendatore dell'ordine al merito della Repubblica Italiana
Cordone di gran Croce OMRI BAR.svg
Ribbon of a Cordon Grand Cross of Merit of the Italian Republic