Armator

Armator – osoba (osoba prawna lub fizyczna), eksploatująca własny lub wynajęty statek. Zatrudnia kapitana i załogę oraz odpowiada cywilnie za zobowiązania wynikające z eksploatacji statku.

W Polsce

Według art. 7 Kodeksu morskiego[1] armatorem jest ten, kto we własnym imieniu uprawia żeglugę statkiem morskim własnym lub cudzym. W systemach prawnych innych państw pojęcia będące odpowiednikiem polskiego terminu "armator" są zazwyczaj kojarzone z własnością statku[2]

Ujęcie historyczne

Dawniej armatorem była nazywana osoba, która na własny koszt uzbrajała statek i wynajmowała, lub właściciel i dowódca statku korsarskiego[3].

Zobacz też

  • armator żeglugi śródlądowej

Przypisy

  1. ↑ Ustawa z dnia 18 września 2001 r. Kodeks morski (Dz.U. z 2018 r. poz. 2175).
  2. ↑ Analiza pojęcia „Armator” w różnych systemach prawnych
  3. ↑ Z. Grabowski, J. Wójcicki: 1000 słów i morzu i okręcie. Warszawa: Wydawnictwo MON, 1967, s. 11, seria: Wydanie II - zmienione i poprawione.Sprawdź autora:1.