Armia „Lublin”
| ||
„Pierwsza” bitwa pod Tomaszowem Lubelskim – położenie oddziałów 17–18 września | ||
Historia | ||
Państwo | II Rzeczpospolita | |
Sformowanie | 4 września 1939 | |
Rozformowanie | 20 września 1939 | |
Nazwa wyróżniająca | Lublin | |
Dowódcy | ||
Pierwszy | gen. dyw. Tadeusz Piskor | |
Działania zbrojne | ||
kampania wrześniowa | ||
Organizacja | ||
Rodzaj sił zbrojnych | lądowe | |
Podległość | Naczelne Dowództwo |
Armia „Lublin” – związek operacyjny Wojska Polskiego improwizowany w czasie kampanii wrześniowej 1939.
Polskie plany wojenne (operacyjny „Zachód” i mobilizacyjny „W”) nie przewidywały utworzenia armii dla obrony Wisły. Utworzona 4 września 1939 roku do obrony środkowej Wisły między Karczewem a Sandomierzem[1], jako związek operacyjny właściwie nie funkcjonowała. Trzonem miała być Warszawska Brygada Pancerno-Motorowa wzmocniona wycofującymi się za Wisłę oddziałami Armii „Prusy”. W rzeczywistości rozbite oddziały armii „Prusy”, nie przedstawiające dużej wartości bojowej, zostały wycofane z linii Wisły w rejon Chełma dla reorganizacji i utworzenia Frontu Północnego, a Armia „Lublin” otrzymała tylko 39 DP rez., improwizowaną grupę „Sandomierz” i nieliczne nadające się do obsadzenia Wisły jednostki Armii „Prusy” włączone do Warszawskiej Brygady Pancerno-Motorowej.
Armia prowadziła walki z Niemcami od 8 września, gdy pierwsze oddziały niemieckie dokonały prób przedarcia się przez Wisłę pod Górą Kalwarią, Maciejowicami i Dęblinem. Do 12 września Niemcy nie forsowali rzeki, angażując się w likwidację resztek Armii „Prusy” i walki nad Bzurą. Jednak już pierwsze uderzenia 12 września zwiastowały klęskę armii. Warszawska Brygada Pancerno-Motorowa, mając zbyt mało sił do obsadzenia rzeki, musiała od 13 września stopniowo ustępować spod Annopola i Solca, zerwała się styczność brygady z 39 DP rez. 15 września wobec rozkazu odwrotu na przedmoście rumuńskie armia wycofała się w rejon Kraśnika, pozostawiając bataliony osłonowe w Lublinie.
39 DP rez., zbyt oddalona od Kraśnika, została oddana do dyspozycji Frontu Północnego. Na południe od Kraśnika armia połączyła się z armią „Kraków” i jako jednolite zgrupowanie uczestniczyła w bitwie pod Tomaszowem Lubelskim 18–20 września. Tam skapitulowała wobec braku możliwości przebicia się na południe.
Organizacja armii i obsada personalna jej dowództwa
Dowództwo
- Dowódca armii gen. dyw. Tadeusz Ludwik Piskor
- dowódca saperów – ppłk dypl. sap. Józef Ziętkiewicz
- dowódca lotnictwa i OPL – płk obs. Stefan Sznuk (nie dotarł)
- szef służby duszpasterskiej – ks. proboszcz dr Edward Nowak
Sztab
- szef sztabu – płk dypl. Jerzy Aleksander Zawisza
- szef oddziału II – mjr Edward Niedzielski
- oficer Oddziału II – kpt. dypl. w st. spocz. Tadeusz Wardejn-Zagórski
- szef oddziału III – mjr art. Tadeusz Paschalski
- oficer Oddziału III – kpt. dypl. Wojciech Borzobohaty (od 12 IX)
- dowódca łączności – mjr Tadeusz Józef Jan Jakubowski
- kwatermistrz – mjr dypl. Zygmunt Szatkowski
- szef sanitarny – płk lek. dr Bolesław Błażejewski
- 39 Dywizja Piechoty (Rezerwowa) – gen. bryg. Brunon Olbrycht
- Warszawska Brygada Pancerno-Motorowa – płk dypl. Stefan Rowecki
- Kombinowana Brygada Kawalerii – płk Adam Bogoria-Zakrzewski
- Grupa „Sandomierz” – ppłk Antoni Sikorski
Przypisy
- ↑ Sobczak (red.) 1975 ↓, s. 33.
Bibliografia
- Tadeusz Jurga: Wojsko Polskie : krótki informator historyczny o Wojsku Polskim w latach II wojny światowej. 7, Regularne jednostki Wojska Polskiego w 1939 : organizacja, działania bojowe, uzbrojenie, metryki związków operacyjnych, dywizji i brygad. Warszawa : Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej 1975.
- Eugeniusz Kozłowski (red.): Wojna obronna Polski 1939. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1979. ISBN 83-11-06314-1.
- Kazimierz Sobczak (red.): Encyklopedia II wojny światowej. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1975.
- Wacław Stachiewicz: Wierności dochować żołnierskiej: przygotowania wojenne w Polsce 1935-1939 oraz kampania 1939 w relacjach i rozważaniach szefa Sztabu Głównego i szefa Sztabu Naczelnego Wodza. Warszawa: Oficyna Wydawnicza „Rytm”, 1998. ISBN 83-86678-71-2.
|
Media użyte na tej stronie
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Autor: Taddek, Licencja: CC BY-SA 4.0
Tablica pamięci żołnierzy Armii Kraków i Armii Lublin w bitwie o Tomaszów Lubelski w 1939 podczas Wojny Obronnej Polski przeciwko Niemcom hitlerowskim. Kościół w Tomaszowie Lubelskim, Polska.
Autor: Taddek, Licencja: CC BY-SA 4.0
Pomnik Żołnierzom Września 1939 w Tomaszowie Lubelskim, tył pomnika. Wojna Obronna Polski 1939 przeciwko Niemcom hitlerowskim.
Autor: Lonio17, Licencja: CC BY-SA 4.0
Bitwa pod Tomaszowem Lubelskim "Pierwsza" - położenie oddziałów 17-18.09.1039
Zdjęcie gen. dyw. Tadeusza Piskora.
Autor: Taddek, Licencja: CC BY-SA 4.0
Bohaterom obronnych walk od 17 do 27 września 1939 pod Tomaszowem Lubelskim. Wojna Obronna Polski 1939 przeciwko Niemcom hitlerowskim.
Autor: Taddek, Licencja: CC BY-SA 4.0
Pomnik Żołnierzom Września 1939 w Tomaszowie Lubelskim, w województwie lubelskim. Wojna Obronna Polski 1939 przeciwko Niemcom hitlerowskim.
Autor: Taddek, Licencja: CC BY-SA 4.0
Cmentarz Wojenny 1939 r. z II wojny światowej w Tomaszowie Lubelskim. Wojna Obronna Polski 1939 przeciwko Niemcom hitlerowskim.
Standard NATO code for a friendly army (3 army corps).