Armia „Modlin”

Armia „Modlin”
Historia
Państwo

 II Rzeczpospolita

Sformowanie

23 marca 1939

Rozformowanie

27 września 1939

Nazwa wyróżniająca

Modlin

Tradycje
Kontynuacja

Armia gen. Przedrzymirskiego

Dowódcy
Pierwszy

gen. bryg. Emil Krukowicz-Przedrzymirski

Działania zbrojne
kampania wrześniowa
bitwa pod Mławą
Organizacja
Dyslokacja

Warszawa
Jabłonna
Rembertów
Jeruzal

Rodzaj sił zbrojnych

wojsko

Podległość

Naczelne Dowództwo

Armia „Modlin”związek operacyjny Wojska Polskiego w kampanii wrześniowej 1939 roku[1].

Geneza i zadania

Armia została utworzona 23 marca 1939[2].

Pas działania Armii: granica wschodnia – jak zachodnia SGO „Narew“, granica zachodnia: LidzbarkSierpcDobrzyń nad Wisłą. Zadaniem armii było osłonić kierunki na Warszawę i Płock, w ostateczności bronić linii rzek NarewBugWisła. Winna utrzymać przedmościa w Modlinie i Pułtusku, a gros sił użyć do osłony kierunku na Warszawę[3][4].

Wskazówki wykonawcze określały, że głównym zadaniem Armii miała być osłona kierunku na Warszawę,. Tam też powinny były znaleźć się obydwie dywizje piechoty i jedna brygada kawalerii;. Na kierunku płockim jedna brygada kawalerii. Armia miała wysunąć się jak najdalej do przodu, trzymając dywizje piechoty razem, by nie zostały pobite oddzielnie. Wytyczne informowały też, że Odwód „Wyszków” w sile dwóch dywizji piechoty, jest przewidziany do użycia na obszarze odpowiedzialności Armii. Pas działania Armii miał w pobliżu granicy szerokość 90 km, na pozycji zasadniczej 170 km. Głębokość pasa działania do Wisły wynosiła 90 km[1]. Początkowo dowódcy Armii podlegało bezpośrednio dziewięć jednostek bądź zgrupowań. Były to przedmościa: „Różan”, „Pułtusk”, „Zegrze”, „Modlin” i „Płock”, Mazowiecka Brygada Kawalerii, 20 Dywizja Piechoty, Nowogródzka Brygada Kawalerii i 8 Dywizja Piechoty. Dwa pierwsze przedmościa przeszły faktycznie pod rozkazy dowódcy Odwodu „Wyszków”[5].

Zamiar dowódcy armii

Celem zyskania przestrzeni, dowódca armii zdecydował się wysunąć obronę jak najdalej na północ i przyjąć rozstrzygającą bitwę nie na linii Narwi, Bugu i Wisły, lecz tuż przy granicy z Prusami Wschodnimi na linii Lidzbark – MławaKrzynowłogi. Trzon obrony stanowiła 20 Dywizja Piechoty rozmieszczona na zawczasu przygotowanych i silnie umocnionych stanowiskach w rejonie Mławy. Lewe skrzydło dywizji osłaniać miała Nowogrodzka Brygada Kawalerii. Winna też dozorować kierunek Lidzbark – Sierpc – Płock. Mazowiecka Brygada Kawalerii osłaniała prawe skrzydło i dozorowała kierunki z Janowa i Chorzel na Krzynowłogi – Przasnysz i Krzynowłogi – Grodzisk – Ciechanów. Odwodowa 8 Dywizja Piechoty miała być rozmieszczona w rejonie Ciechanowa i być w gotowości do działań pod Mławą[3]. W razie konieczności odejścia z pozycji mławskiej gen. Przedrzymirski zamierzał stawić przejściowy opór na dwu kolejnych liniach po Ciechanów, a następnie odskoczyć na linię Wisły[1]. W przypadku wyraźnego głównego uderzenia na kierunku Modlina dowódca armii spodziewał się, że Odwód „Wyszków” będzie uderzał z przedmości na Narwi, a w przypadku zaś zwrotu głównego uderzenia na Narew, Odwód „Wyszków” przejdzie do obrony na Narwi, Armia „Modlin” zaś wykona przeciwnatarcie wychodząc z Zegrza, Modlina i Wyszogrodu[5].

Działania

W oparciu o pozycję mławską Armia miała bronić północnego podejścia do Warszawy od strony Prus Wschodnich. Linię fortyfikacji mławsko-rzęgnowskich obsadziła 20 DP. Pozycji „mławskiej” broniły 78 pp i 80 pp. Szerokość bronionego odcinka przez te pułki wynosiła około 15 km, zaś 79 pp zajmował 10. km odcinek pozycji „rzęgnowskiej”. Między tymi pozycjami był odcinek „martwy” o szerokości około 6 km. W Działdowie rozlokowany był batalion strzelców (III/32 pp) Nowogródzkiej Brygady Kawalerii. Większość sił brygady zajmowała pozycje w rejonie Lidzbarka, gdzie były pobudowane stałe fortyfikacje. Między brygadą a 20 DP była luka o szerokości około 12 - 15 km. Wschodnią „granicę” obrony armii, o szerokości około 22 km, obsadzała Mazowiecka Brygada Kawalerii rozlokowana pomiędzy miejscowościami Krzynowłogą Małą i Ulatowo, praktycznie do rzeki Orzyc. Odwód armii stanowiła 8 DP skoncentrowana w okolicach Ościsłowa, pomiędzy Ciechanowem a Glinojeckiem. Przedmościa w Pułtusku, Zegrzu i Płocku obsadzały bataliony ON.

Bitwa graniczna
1 września

Nieprzyjaciel w sile około czterech wielkich jednostek uderzył z Prus Wschodnich w rejonie Mławy na odcinek 20 Dywizji Piechoty, a w rejonie Krzynowłogi Małej na Mazowiecką Brygadę Kawalerii[6]. W ciężkich walkach 20 DP odparła natarcie, ale Mazowiecka Brygada Kawalerii zmuszona została do opuszczenia Krzynowłogów i cofała się na Przasnysz. W związku z tym dowódca Armii „Modlin” przesunął odwodową 8 Dywizje Piechoty w lukę pomiędzy 20 DP, a Maz. BK[7]. W związku z niemieckim natarciem na prawe skrzydło Armii „Modlin” i jego postępami w rejonie Krzynowłogi w kierunku na Przasnysz, odwód SGO „Narew” przesunięty został za jej lewe skrzydło[7].

Obsada personalna Kwatery Głównej Armii „Modlin”

Obsada personalna Kwatery Głównej Armii „Modlin”[8]

Dowództwo

Adiutantura

  • oficer do zleceń – mjr dypl. Jerzy Zaleski
  • oficer ordynansowy dowódcy – kpt. Antoni Krzysztoporski

Samodzielny Referat Personalny

  • kierownik referatu – mjr Tadeusz Mierzejewski
  • referent – kpt. Władysław Karbowski
  • referent – kpt. Franciszek Kurbiel
  • referent – por. Jan Leszczyński

Dowódcy broni, etapów i służb podlegli bezpośrednio dowódcy armii

Dowództwo Artylerii

  • dowódca artylerii – płk Michał Gałązka
  • oficer sztabu – mjr Stanisław Bojanowski
  • oficer sztabu – mjr Konrad Rowiński
  • oficer sztabu – kpt. Eustachy Misiewicz

Dowództwo Broni Pancernych

  • dowódca broni pancernych – ppłk br. panc. Michał Piwoszczuk
  • oficer sztabu – mjr br. panc. inż. Romuald Prewysz-Kwinto
  • oficer sztabu – mjr Jan Marian Peters
  • oficer sztabu – kpt. Henryk Drabikowski
Dowództwo Lotnictwa i Obrony Przeciwlotniczej
  • dowódca lotnictwa i OPL armii – płk pil. Tadeusz Prauss
  • szef sztabu – ppłk pil. Bernard Adamecki
  • referent operacyjny – mjr dypl. pil. Bohdan Kleczyński
  • referent wywiadowczy – kpt. dypl. pil. Władysław Polesiński
  • referent łączności obwodowej – por. łącz. Adam Julian Zawiliński
  • referent służby dozorowania – kpt. łącz. rez. Jan Kralik
  • referent techniczny i zaopatrzenia – mjr pil. Kazimierz Benz
  • referent techniczny – ppor. lot. Jan Aleksander Domański
  • referent zaopatrzenia – por. lotn. Mieczysław Galicki
  • referent OPL czynnej – mjr art. Witold Kitkiewicz
  • referent – kpt. art. Feliks Bohdanowicz

Dowództwo Saperów

  • dowódca saperów – ppłk sap. inż. Leon Schmidt-Borudzki
  • oficer sztabu – kpt. Władysław Horoszkiewicz
  • oficer sztabu – kpt. Wiktor Kątkowski
  • oficer sztabu – kpt. Roman Rolnik

Dowództwo Etapów

  • dowódca etapów armii – płk dypl. Henryk Pomazański
  • oficer sztabu – mjr dypl. Witold Grzembo
  • oficer sztabu – kpt. Marek Winter

Szefostwo Służby Sprawiedliwości

  • szef służby sprawiedliwości – płk aud. dr Jan Zygmunt Dąbrowski
  • referent – ?

Sztab

Oddział I Organizacyjno-Mobilizacyjny

  • szef Oddziału I – ppłk dypl. Stefan Mieczysław Mączyński
  • oficer sztabu – mjr dypl. Romuald Stankiewicz
  • oficer sztabu – mjr dypl. Zbigniew Osostowicz

Oddział II Wywiadu

  • szef Oddziału II – ppłk dypl. Włodzimierz Bronisław Peucker
  • oficer sztabu – mjr dypl. Władysław Harland
  • oficer sztabu – mjr dypl. Władysław Mierzyński
  • oficer sztabu – mjr Mieczysław Niemiec
  • oficer sztabu – mjr Kazimierz Tomasik
  • oficer sztabu – kpt. Jan Ludwig
  • oficer sztabu – kpt. Edward Hermann

Oddział III Operacyjny

  • szef Oddziału III – ppłk dypl. Ignacy Wądołkowski
  • oficer sztabu – mjr dypl. Stanisław Mayer
  • oficer sztabu – mjr dypl. Bohdan Olechowski
  • oficer sztabu – mjr dypl. Mieczysław Jurkiewicz
  • oficer sztabu – mjr dypl. Aleksander Mudry
Dowództwo Łączności[9]
  • dowódca Łączności – ppłk dypl. Stanisław Jamka
  • oficer sztabu – mjr Władysław Synoś
  • oficer sztabu – mjr dypl. Jerzy Kurpisz
  • oficer sztabu – kpt. Zygmunt Zubalewicz
  • oficer sztabu – kpt. Tadeusz Lenczowski

Szefostwo Służby Kolejnictwa

  • szef Służby Kolejnictwa – mjr dypl. piech. Edward Izydor Wojciechowski
  • oficer sztabu – mjr Maksymilian Lewin

Służba Geograficzna

  • szef Służby Geograficznej – ?

Służba Broni Chemicznej

  • szef Służby Broni Chemicznej – ?

Kancelaria

  • kierownik kancelarii – kpt. Stanisław Jackowski
  • zastępca kierownika – kpt. Marian Wondraczek

Kwatermistrzostwo

Oddział IV Zaopatrzenia

  • szef Oddziału IV – mjr dypl. Ernest Buchta
  • oficer sztabu – mjr dypl. Franciszek Buczek
  • oficer sztabu – kpt. dypl. Stanisław Niewiarowski
  • oficer sztabu – kpt. dypl. Kazimierz Braliński

Szefostwo Służby Intendentury

  • szef służby intendentury – ppłk int. z wsw Adam Gwido Langner
  • oficer sztabu – ppłk Tadeusz Dąbrowski
  • oficer sztabu – mjr Stefan Głowacz
  • oficer sztabu – kpt. dypl. Arkadiusz Matkowski
  • oficer sztabu – kpt. dypl. Karol Czekaj
  • oficer sztabu – kpt. Stanisław Bigo

Szefostwo Służby Uzbrojenia

  • szef służby uzbrojenia – mjr Karol Józef Modrany
  • oficer sztabu – kpt. Stanisław Misiewicz

Szefostwo Służby Zdrowia

  • szef służby zdrowia – płk dr Jan Pióro
  • oficer sztabu – ppłk dr Kazimierz Łukasiewicz
  • oficer sztabu – mjr rez. dr Jan Woźniakowski
  • oficer sztabu – kpt. dr Cyryl Mockało

Dowództwo Żandarmerii

Dowództwo Taborów

  • dowódca taborów armii – mjr Józef Zając
  • oficer sztabu – kpt. Alojzy Litwora
  • oficer sztabu – rtm. Jan Brzeżański
  • oficer sztabu – rtm. Jan Zawadzki
  • szef Służby Duszpasterstwa Wyznania Rzymskokatolickiego – starszy kapelan ks. Stanisław Małek
  • kapelan greckokatolicki – ?
  • szef Służby Duszpasterstwa Wyznań Niekatolickich – mjr Leon Mackiewicz
  • rabin – ?
  • kapelan prawosławny – ?
  • kapelan ewangelicki – ?
  • szef Służby Poczt Polowych – Bolesław Szczurek

Komenda Kwatery Głównej Armii

  • komendant Kwatery Głównej Armii – ppłk Witold Rosołowski
  • zastępca komendanta – kpt. Kozicki
  • zastępca komendanta – kpt. Walter
  • adiutant komendanta – ppor. Zaborowski
  • lekarz – por. dr Kaczyński
  • oficer żywnościowy – ppor. rez. Olszewski
  • oficer płatnik – ppor. rez. Czarnecki
  • oficer kurier – por. Roman Jaworski
  • oficer kurier – por. rez. Srocki
  • oficer kurier – ppor. rez. Włodarkiewicz

Ordre de Bataille Armii „Modlin” 1 września 1939

Obszar Warowny „Modlin”
  • III batalion 32 pułku piechoty
  • IV batalion 32 pułku piechoty
  • V batalion 32 pułku piechoty
  • VI batalion 32 pułku piechoty
  • VII batalion 32 pułku piechoty
  • batalion marszowy 56 pułku piechoty
Przedmoście „Płock”
Przedmoście „Wyszogród”
  • dowódca załogi - kpt. Kuźmiński
  • 1 kompania
Przedmoście „Zegrze”
Przedmoście „Pułtusk”
Przedmoście „Różan”
Artyleria
  • 1 Pułk Artylerii Ciężkiej w Modlinie w trakcie mobilizacji:
  • 46 dywizjon artylerii ciężkiej w Modlinie, w trakcie mobilizacji (120 mm armaty wz. 1878/09/31),
  • 47 dywizjon artylerii ciężkiej w Modlinie, w trakcie mobilizacji (120 mm armaty wz. 1878/09/31),
  • 98 dywizjon artylerii ciężkiej (nie dotarł)
  • 71 dywizjon artylerii lekkiej
  • 11 dywizjon artylerii najcięższej
  • 5 kompania Balonów Obserwacyjnych
  • 7 kompania Balonów Obserwacyjnych (od 5 września)
  • 5 Bateria Pomiarów Artylerii
  • pluton Artylerii Pozycyjnej nr 13
  • pluton Artylerii Pozycyjnej nr 14
Bronie pancerne
Lotnictwo i Obrona Przeciwlotnicza Armii „Modlin”
152 esk mysl.png
41 esk rozp.png
53 esk obs.png
Saperzy
  • 60 batalion saperów typ I (bez kompletu środków minersko-zaporowych i przeprawowych) mob. w CWSap. w Modlinie
  • kompania Mostów Ciężkich typ II (konna) nr 17 mob. Batalion Mostowy w Modlinie
    • dowódca kompanii – por. Maciej Szonert
  • kompania Mostów Ciężkich typ II (konna) nr 19 mob. Batalion Mostowy w Modlinie
    • dowódca kompanii – por. Wiesław Stepanoff
  • Ciężka Kolumna Pontonowa typ I (motorowa) nr 11 mob. Batalion Mostowy w Modlinie
    • dowódca kompanii – kpt. Michał Prozwicki
  • pluton przepraw rzecznych typ I nr 12 mob. Batalion Mostowy w Modlinie
    • dowódca plutonu – por. Michał Jankiewicz
  • pluton Przepraw Rzecznych typ II nr 14 mob. Batalion Mostowy w Modlinie
    • dowódca plutonu – por. Tadeusz Łochowski
  • Lekka Kolumna Pontonowa typ II nr
  • Lekka Kolumna Pontonowa typ II nr
  • rezerwowa kompania saperów nr 111
  • rezerwowa kompania saperów nr 112
  • rezerwowa kompania saperów nr 113
  • rezerwowa kompania saperów nr 138
  • rezerwowa kompania saperów nr 115 na Przedmościu „Różan”
  • rezerwowa kompania saperów nr
  • rezerwowa kompania saperów nr
  • pluton Mostowy 4-tonowy nr 60 mob. w CWSap. w Modlinie
  • pluton Mostowy 4-tonowy nr
  • Szefostwo Fortyfikacji typ I Modlin mob. w CWSap. w Modlinie
  • Dowództwo Grupy Fortyfikacyjnej nr mob. w CWSap. w Modlinie
  • Dowództwo Grupy Fortyfikacyjnej nr mob. w CWSap. w Modlinie
  • samodzielny pluton Elektrotechniczny nr mob. Batalion Elektrotechniczny w Modlinie
  • samodzielny pluton Elektrotechniczny nr mob. Batalion Elektrotechniczny w Modlinie
  • pluton elektrotechniczny specjalny nr mob. Batalion Elektrotechniczny w Modlinie
  • Grupa Wojsk Kolejowych nr 53 sformowana 31 VIII 1939 przez 1 Batalion Mostów Kolejowych w Krakowie
    • dowódca grupy – kpt. Włodzimierz Wojciechowski
    • kompania Mostów Kolejowych nr 22 mob. w 2 Batalionie Mostów Kolejowych w Legionowie, w I rzucie mob. powszechnej, -5-
      • dowódca kompanii – kpt. Filip Krajewski
  • Pociąg Elektrogeneratorowy Normalnotorowy nr 12 mob. w Batalionie Silnikowym w Modlinie, w II rzucie mob. powszechnej, X+3
  • Pociąg Elektrogeneratorowy Normalnotorowy nr 19 mob. w Batalionie Silnikowym w Modlinie, w II rzucie mob. powszechnej, X+5
Łączność[9][11][12][a]
  • kompania radio nr 2[b] – por. łącz. Platonoff[15] (?)
  • kompania stacyjna nr 2 – por. łącz. Konrad Bogacki
    • dowódca I plutonu – ppor. łącz. Tadeusz Stanisław Bugaj[c]
    • zastępca dowódcy I plutonu – plut. pchor. / ppor. łącz. Zdzisław Lipniacki[d]
    • dowódca II plutonu – ppor. łącz. rez. Matecki[e], a po kilku dniach ppor. łącz. rez. Świętosławski (?)
    • dowódca III plutonu – plut. pchor. Jan Woronowicz
    • dowódca IV plutonu – plut. pchor. Kazimierz Woicki
  • kompania telefoniczno-budowlana nr 2 – por. łącz. rez. inż. Lech Bohdan Sierzpowski[f]
  • kompania telefoniczno-kablowa nr 2 – ppor. łącz. Paweł Franciszek Józef Wilhelm Zimny
  • kompania telefoniczno-kablowa nr 3 – por. łącz. rez. Karol Wójcik[g][h]
  • kompania telefoniczno-kablowa nr 6[i] – por. Becker[15] (?)
  • samodzielna drużyna gołębi pocztowych nr 2[j]
  • samodzielna drużyna gołębi pocztowych nr 5
  • park łączności nr 2[k] – por. łącz. rez. inż. Stanisław Jan Teichfeld[l]
Kwatera Główna Armii nr 31 mobilizowana przez DOK I
  • kompania asystencyjna nr 204
  • kompania gospodarcza
  • kolumna samochodów osobowych nr 11 mob. przez 3 Batalion Pancerny
  • pluton pieszy żandarmerii nr 139
  • sąd polowy nr 74 mobilizowany przez DOK I
  • sąd polowy nr 75 mobilizowany przez DOK I
Służby
  • Dowództwo Grupy Marszowej Służb typ I nr 11[m]
    • dowódca grupy – kpt. Ziembiński[26]
    • adiutant – ppor. tab. rez. Jerzy Edward Bormann[n]
    • lekarz weterynarii – por. rez. lek. wet. Roman Kurowiecki[o]
  • Park Intendentury nr 161

Łącznie armia liczyła:

  • 28 batalionów piechoty
  • 37 szwadronów kawalerii
  • 180 dział
  • 12 dział przeciwlotniczych
  • 26 czołgów różnych typów
  • 1 pociąg pancerny
  • 31 samolotów różnych typów

Uwagi

  1. Wg T. Jurgi i W. Karbowskiego w składzie armii miał być także samodzielny pluton radio nr 9[13], lecz oddział o tej nazwie nie figurował w planie mobilizacyjnym „W”.
  2. Kompania radio nr 2 była mobilizowana przez Pułk Radiotelegraficzny w Warszawie, w mobilizacji alarmowej, w grupie jednostek oznaczonych kolorem żółtym[14].
  3. por. łącz. Tadeusz Stanisław Bugaj ur. 30 stycznia 1916 we wsi Wierbka, w rodzinie Jana. W marcu 1939 pełnił służbę w 1 Baonie Telegraficznym na stanowisku instruktora 5. kompanii. 7 października 1939 wrócił do Warszawy. 7 listopada 1939 został zatrzymany i wysłany do obozu jenieckiego. Do 29 kwietnia 1945 przebywał w Oflagu VII A Murnau[16]. Po uwolnieniu został przyjęty do 2 Korpusu Polskiego we Włoszech i przydzielony do Ośrodka Wyszkolenia Łączności w Centrum Wyszkolenia Armii[17].
  4. Zdzisław Lipniacki był absolwentem XV promocji Szkoły Podchorążych Łączności (1937-1940). W 1945 służył w 2 Korpusie Polskim, w stopniu kapitana[17] na stanowisku komendanta Szkoły Podchorążych Łączności. Urodzony w 1916, służył w 3 Karpackim Batalionie Łączności.
  5. Matecki w 1945 służył w 2 Korpusie Polskim, w stopniu kapitana[17].
  6. Por. łącz. rez. inż. Lech Bohdan Sierzpowski ur. 15 sierpnia 1897[18].
  7. Por. łącz. rez. Karol Wójcik ur. 25 sierpnia 1896. Na stopień porucznika został mianowany ze starszeństwem z 19 marca 1939 i 13. lokatą w korpusie oficerów rezerwy łączności[19].Zmarł 22 września 1939 we wsi Sołotwyno (węg. Aknaszlatina). Został pochowany na cmentarzu w Máramarossziget[16].
  8. Wg T. Jurgi i W. Karbowskiego dowódcą 3. kompanii łączności do 6 września 1939 był kpt. Lau[15]. Prawdopodobnie autorzy wymienili kpt. łącz. rez. Marka Lau ur. 18 kwietnia 1891[20]. Marek Lau s. Maksymiliana r. 1892 zmarł 2 listopada 1939 w Obozie NKWD w Putywlu.
  9. Wg T. Jurgi i W. Karbowskiego miała być „8 kompania telefoniczna kablowa”[15], lecz mobilizacja kompanii telefoniczno-kablowej nr 8 została przeniesiona z Zegrza do Kadry 2 Batalionu Telegraficznego w Krasnymstawie z równoczesną zmianą grupy i terminu mobilizacji (do maja 1939 w I rzucie mobilizacji powszechnej, a później w grupie jednostek oznaczonych kolorem czarnym)[21]. Generał Stanisław Mayer ówczesny oficer Oddziału III Sztabu Armii „Modlin” z jednostek łączności armii zapamiętał jedynie kompanię „nr 6”[22].
  10. Samodzielna drużyna gołębi pocztowych nr 2 (bez 2. gołębnika) była mobilizowana przez kompanię łączności Centrum Wyszkolenia Piechoty w Rembertowie, natomiast 2. gołębnik mobilizowała kompania łączności 30 DP w Brześciu nad Bugiem[23].
  11. Park łączności nr 2 był mobilizowany (bez działu radiotechnicznego) przez Centrum Wyszkolenia Łączności z 1 Batalionem Telegraficzny w Zegrzu, w II rzucie mobilizacji powszechnej, natomiast dział radiotechniczny parku łączności nr 2 mobilizował Pułk Radiotelegraficzny w Warszawie, w I rzucie mobilizacji powszechnej[24].
  12. Por. łącz. rez. inż. Stanisław Jan Teichfeld ur. 8 lutego 1898[18]. W czasie kampanii wrześniowej dostał się do niemieckiej niewoli. Przebywał w Oflagu VII A Murnau[16]. Wg T. Jurgi i W. Karbowskiego por. Teichfeld miał być dowódcą 2. kompanii łączności[15].
  13. Dowództwo Grupy Marszowej Służb typ I nr 11 było mobilizowane przez 1 Dywizjon Taborów w Małkini, w I rzucie mobilizacji powszechnej[25].
  14. Ppor. tab. rez. Jerzy Edward Bormann ur. 1 lutego 1897[27] w Łodzi, w rodzinie Władysława. 27 czerwca 1938 został odznaczony Medalem Niepodległości. Zmarł 14 maja 1950. W 1945 był przydzielony do Dowództwa Oddziałów Zaopatrywania i Transportu 3 Dywizji Strzelców Karpackich. Pełnił funkcję komendanta Gimnazjum Rolniczego i czteromiesięcznego Kursu Rolniczego 3 DSK[26].
  15. Por. rez. lek. wet. Roman Kurowiecki ur. 6 stycznia 1887 w Drohobyczu[26][28].

Przypisy

  1. a b c Porwit 1983 ↓, s. 88.
  2. Sobczak 1975 ↓, s. 23.
  3. a b Kirchmayer 1946 ↓, s. 38.
  4. Kozłowski (red.) 1979 ↓, s. 260.
  5. a b Porwit 1983 ↓, s. 89.
  6. Stachiewicz 1998 ↓, s. 466.
  7. a b Stachiewicz 1998 ↓, s. 468.
  8. Jurga i Karbowski 1987 ↓, s. 438-440.
  9. a b Leonard 1991 ↓, s. 223.
  10. Tadeusz Kurzeja, Sprawozdanie z kampanii wrześniowej 1939 roku, Instytut Polski i Muzeum im. gen. Sikorskiego w Londynie, sygn. B.I.19b, s. 197-201.
  11. Jurga i Karbowski 1987 ↓, s. 42-43, 441.
  12. Bogacki 1945 ↓, s. 45.
  13. Jurga i Karbowski 1987 ↓, s. 43.
  14. Rybka i Stepan 2010 ↓, s. 485.
  15. a b c d e Jurga i Karbowski 1987 ↓, s. 441.
  16. a b c Straty ↓.
  17. a b c Bugaj 1945 ↓, s. 51.
  18. a b Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 176, 695.
  19. Rybka i Stepan 2003 ↓, s. 658.
  20. Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 175, 695.
  21. Rybka i Stepan 2010 ↓, s. 477-478.
  22. Mayer 1945 ↓, s. 5.
  23. Rybka i Stepan 2010 ↓, s. 503-504.
  24. Rybka i Stepan 2010 ↓, s. 477, 486.
  25. Rybka i Stepan 2010 ↓, s. 528.
  26. a b c Bormann 1945 ↓, s. 59.
  27. Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 189, 717.
  28. Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 236.

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

Flag of Poland (1928–1980).svg
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flag of Poland (1927–1980).svg
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
41 esk rozp.png
Autor: Lonio17, Licencja: CC BY-SA 4.0
Szlak bojowy 41 Eskadry Rozpoznawczej we wrześniu 1939
152 esk mysl.png
Autor: Lonio17, Licencja: CC BY-SA 4.0
Szlak bojowy 152 Eskadry Myśliwskiej we wrześniu 1939
53 esk obs.png
Autor: Lonio17, Licencja: CC BY-SA 4.0
Szlak bojowy 53 Eskadry Obserwacyjnej we wrześniu 1939