Armijna grupa artylerii

Armijna grupa artylerii

  1. artyleria pozostająca w bezpośredniej dyspozycji dowódcy armii, przeznaczona do wykonywania zadań ogniowych na korzyść armii.
  2. związek taktyczny (wielka jednostka) artylerii złożony z 2 do 5 pułków lub dywizjonów.

W brytyjskich wojskach lądowych, w czasie II wojny światowej armijna grupa królewskiej artylerii (AGRA - Army Groups Royal Artillery) była odpowiednikiem brygady artylerii na czele, której stał oficer w stopniu brygadiera. Występowała na szczeblu armii. Liczba grup artylerii odpowiadała liczbie korpusów wchodzących w skład armii. Grupa składała się z jednego pułku artylerii lekkiej (pułku artylerii polowej - Field Artillery Regiment), czterech pułków artylerii ciężkiej (pułków artylerii średniej - Medium Artillery Regiment) i jednego pułku artylerii najcięższej (pułku artylerii ciężkiej - Heavy Artillery Regiment). Liczba pułków artylerii ciężkiej odpowiadała liczbie dywizji wchodzących w skład korpusu plus jeden. W wyniku doświadczeń wojennych pułk artylerii lekkiej został zastąpiony pułkiem artylerii ciężkiej. Ramowy skład armijnej grupy artylerii wyglądał następująco:

  • trzy pułki artylerii ciężkiej (każdy uzbrojony w szesnaście 139,7 mm (5,5 cala) haubicoarmat Mk 3),
  • dwa pułki artylerii ciężkiej (każdy uzbrojony w szesnaście 114,3 mm (4,5 cala) armat Mk 2),
  • jeden mieszany pułk artylerii najcięższej uzbrojony w osiem 182,9 mm (7,2 cala) haubic Mk 6 i osiem 155 mm armat M2 Long Tom.

Ogółem na uzbrojeniu grupy znajdowało się 96 armat, haubicoarmat i haubic.

Wiosną 1943, w Iraku, w oparciu o etaty brytyjskiej AGRA, w składzie Armii Polskiej na Wschodzie zorganizowano Grupę Artylerii Armii (2 Grupę Artylerii).

Zobacz też

Bibliografia

  • Tadeusz Rawski, Piechota w II wojnie światowej, Warszawa 1984, ISBN 83-11-07065-2,
  • Igor Błagowieszczański, Artyleria w II wojnie światowej. Studium historyczno-wojskowe, Warszawa 1983, ISBN 83-11-06909-3,
  • Witold Biegański, Krótki informator historyczny o Wojsku Polskim w latach II wojny światowej, tom 5, Regularne jednostki Wojska Polskiego na zachodzie. Formowanie, działania bojowe, organizacja, metryki dywizji i brygad, Warszawa 1967,