Arnaud Clément

Arnaud Clément
Ilustracja
Arnaud Clément (Australian Open 2012)
Państwo

 Francja

Data i miejsce urodzenia

17 grudnia 1977
Aix-en-Provence

Wzrost

173 cm

Gra

praworęczna, oburęczny bekhend

Status profesjonalny

1996

Zakończenie kariery

19 czerwca 2012

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

4

Najwyżej w rankingu

10 (2 kwietnia 2001)

Australian Open

F (2001)

Roland Garros

4R (2003)

Wimbledon

QF (2008)

US Open

QF (2000)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

12

Najwyżej w rankingu

8 (28 stycznia 2008)

Australian Open

F (2008)

Roland Garros

SF (2001)

Wimbledon

W (2007)

US Open

QF (2006)

Arnaud Marcel Maurice Clément (ur. 17 grudnia 1977 w Aix-en-Provence) – francuski tenisista, finalista Australian Open 2001 w grze pojedynczej, zwycięzca Wimbledonu 2007 w grze podwójnej, zdobywca Pucharu Davisa, olimpijczyk.

Kariera tenisowa

Występy w gronie tenisistów zawodowych Clément rozpoczął w 1996 roku.

W 1999 roku po raz pierwszy wystąpił w finale turnieju rangi ATP World Tour, w Marsylii, przegrywając jednak decydujący mecz z rodakiem Fabrice'em Santoro; dotarł także do IV rundy US Open. Rok później odniósł pierwsze zwycięstwo turniejowe. W finale turnieju w Lyonie pokonał Patricka Raftera. Awansował także do ćwierćfinału US Open. Największy sukces w karierze singlowej odniósł w styczniu 2001 roku, docierając do finału Australian Open (pierwszy Francuz od czasu Jeana Borotry w 1928), pokonując po drodze m.in. Rogera Federera, Grega Rusedskiego, Jewgienija Kafielnikowa i Sébastiena Grosjeana. Clément w pojedynku przeciwko Grosjeanowi obronił piłkę meczową. W spotkaniu finałowym Francuz nie sprostał Andre Agassiemu[1]. Wynik uzyskany w Australian Open zapewnił mu wysokie miejsce w rankingu światowym – w styczniu 2001 był na pozycji wicelidera rankingu sezonu bieżącego Champions Race, a w klasyfikacji obejmującej wyniki z ostatnich 12 miesięcy – na pozycji nr 10.

W kolejnych latach, w roku 2003 dotarł do finałów turniejowych w ’s-Hertogenbosch i Lyonie oraz wygrał turniej w Metzu, pokonując w finale Fernando Gonzáleza; w ’s-Hertogenbosch dotarł do finału również w 2002 roku. Trzeci w karierze turniej Clément wygrał w lutym 2006 roku w Marsylii, pokonując w finale Mario Ančicia, a w kolejnych miesiącach wygrał rozgrywki w Waszyngtonie. W meczu o tytuł pokonał Andy’ego Murraya. Kolejny turniejowy finał osiągnął w sezonie 2007 w Nottingham, gdzie poniósł porażkę w finale z Ivo Karloviciem). W 2008 roku Francuz doszedł do ćwierćfinału Wimbledonu. Pojedynek o dalszą rundę przegrał z Rainerem Schüttlerem. Dwa lata później, w styczniu 2010 roku, Clément doszedł do finału turnieju w Auckland, jednak pojedynek finałowy przegrał z Johnem Isnerem.

Clément miał w swoim dorobku wiele sukcesów deblowych. Do jego największych osiągnięć zalicza się wygranie Wimbledonu w 2007 roku. Wspólnie z rodakiem Michaëlem Llodrą zostali rozstawieni w turnieju z nr 10. W meczu finałowym para Clément–Llodra pokonała Boba i Mike Bryanów 6:7(5), 6:3, 6:4, 6:4[2]. Ponadto Clément to finalista deblowego Australian Open z 2008 roku. W parze z Llodrą mecz finałowy przegrali 5:7, 6:7(4) z duetem Jonatan ErlichAndy Ram. Łącznie w rozgrywkach ATP World Tour w grze podwójnej wygrał 12 turniejów oraz 10 razy grał w finałach. Najwyżej sklasyfikowany w indywidualnym rankingu deblistów Francuz był pod koniec stycznia 2008 na 8. miejscu.

W latach 2000–2010 Clément reprezentował Francję w Pucharze Davisa. W 2001 był podstawowym singlistą zespołu narodowego i przyczynił się do końcowego sukcesu Francji, chociaż w meczu finałowym z Australią, na nawierzchni trawiastej, nie wystąpił. Miał także swój wkład w awans do finału Pucharu Davisa w 2002 oraz 2010 roku, gdzie grał głównie jako deblista.

Pomimo swojego nie najwyższego wzrostu Clément grę opierał głównie na przygotowaniu kondycyjnym, dobrej pracy nóg i precyzji minięć. Należały do niego dwa rekordy związane z długością meczu tenisowego; w I rundzie French Open z 2004 roku zmierzył się z Fabrice’em Santoro i uległ mu ostatecznie 4:6, 3:6, 7:6, 6:3, 14:16. Mecz trwał 6 godzin i 33 minuty i był rozgrywany przez dwa dni – walkę na korcie przerwał zmierzch. W trakcie spotkania Clément nie wykorzystał dwóch piłek meczowych[3]. Innym długim pojedynkiem z udziałem Francuza był mecz przeciwko Marcowi Rossetowi w ramach rozgrywek Pucharu Davisa z kwietnia 2001 roku. Clément wygrał mecz 6:3, 3:6, 7:6, 6:7, 15:13 po 5 godzinach i 46 minutach, Francja pokonała Szwajcarię ostatecznie 3:2, a jesienią sięgnęła po trofeum.

Dnia 19 czerwca 2012 roku, po odpadnięciu w I rundzie kwalifikacji do Wimbledonu z Kennym de Schepperem Clément zakończył tenisową karierę.

Finały w turniejach ATP World Tour

Gra pojedyncza (4–7)

Legenda
Wielki Szlem (0–1)
Igrzyska olimpijskie (0–0)
Tennis Masters Cup /
ATP World Tour Finals (0–0)
ATP Masters Series /
ATP World Tour Masters 1000 (0–0)
ATP International Series Gold /
ATP World Tour 500 (0–0)
ATP International Series /
ATP World Tour 250 (4–6)
Wygrane według nawierzchni
Twarda (3–3)
Ceglana (0–0)
Trawiasta (0–3)
Dywanowa (1–1)
Końcowy wynikNrDataTurniejNawierzchniaPrzeciwnikWynik finału
Finalista1.7 lutego1999MarsyliaTwarda (hala)Francja Fabrice Santoro3:6, 6:4, 4:6
Zwycięzca1.12 listopada 2000LyonDywanowa (hala)Australia Patrick Rafter7:6(2), 7:6(5)
Finalista2.28 stycznia 2001Australian Open, MelbourneTwardaStany Zjednoczone Andre Agassi4:6, 2:6, 2:6
Finalista3.23 czerwca 2002’s-HertogenboschTrawiastaHolandia Sjeng Schalken6:3, 3:6, 2:6
Finalista4.22 czerwca 2003’s-HertogenboschTrawiastaHolandia Sjeng Schalken3:6, 4:6
Zwycięzca2.5 października 2003MetzTwarda (hala)Chile Fernando González6:3, 1:6, 6:3
Finalista5.12 października 2003LyonDywanowa (hala)Niemcy Rainer Schüttler5:7, 3:6
Zwycięzca3.19 lutego 2006MarsyliaTwarda (hala)Chorwacja Mario Ančić6:4, 6:2
Zwycięzca4.6 sierpnia 2006WaszyngtonTwardaWielka Brytania Andy Murray7:6(3), 6:2
Finalista6.23 czerwca 2007NottinghamTrawiastaChorwacja Ivo Karlović6:3, 4:6, 4:6
Finalista7.16 stycznia 2010AucklandTwardaStany Zjednoczone John Isner3:6, 7:5, 6:7(2)

Gra podwójna (12–10)

Legenda
Wielki Szlem (1–1)
Igrzyska olimpijskie (0–0)
Tennis Masters Cup /
ATP World Tour Finals (0–0)
ATP Masters Series /
ATP World Tour Masters 1000 (2–0)
ATP International Series Gold /
ATP World Tour 500 (0–0)
ATP International Series /
ATP World Tour 250 (9–9)
Wygrane według nawierzchni
Twarda (7–7)
Ceglana (1–0)
Trawiasta (1–1)
Dywanowa (3–2)
Końcowy wynikNrDataTurniejNawierzchniaPartnerPrzeciwnicy w finaleWynik finału
Zwycięzca1.16 kwietnia 2000CasablancaCeglanaFrancja Sébastien GrosjeanNiemcy Lars Burgsmüller
Australia Andrew Painter
7:6(4), 6:4
Finalista1.14 października 2001LyonDywanowa (hala)Francja Sébastien GrosjeanKanada Daniel Nestor
Serbia Nenad Zimonjić
1:6, 2:6
Zwycięzca2.17 lutego 2002Marsylia (1)Twarda (hala)Francja Nicolas EscudéFrancja Julien Boutter
Białoruś Maks Mirny
6:4, 6:3
Finalista2.11 stycznia 2004AdelaideTwardaFrancja Michaël LlodraStany Zjednoczone Bob Bryan
Stany Zjednoczone Mike Bryan
5:7, 3:6
Zwycięzca3.14 marca 2004Indian WellsTwardaFrancja Sébastien GrosjeanZimbabwe Wayne Black
Zimbabwe Kevin Ullyett
6:3, 4:6, 7:5
Zwycięzca4.17 października 2004MetzTwarda (hala)Francja Nicolas MahutChorwacja Ivan Ljubičić
Włochy Uros Vico
6:2, 7:6(8)
Zwycięzca5.31 października 2004PetersburgDywanowa (hala)Francja Michaël LlodraSłowacja Dominik Hrbatý
Czechy Jaroslav Levinský
6:3, 6:2
Finalista3.16 stycznia 2005SydneyTwardaFrancja Michaël LlodraIndie Mahesh Bhupathi
Australia Todd Woodbridge
3:6, 3:6
Finalista4.6 lutego 2005MediolanDywanowa (hala)Francja Jean-François BachelotWłochy Daniele Bracciali
Włochy Giorgio Galimberti
7:6(8), 6:7(6), 4:6
Finalista5.19 czerwca 2006’s-HertogenboschTrawiastaPołudniowa Afryka Chris HaggardCzechy Martin Damm
Indie Leander Paes
1:6, 6:7(3)
Zwycięzca6.29 października 2006LyonDywanowa (hala)Francja Julien BenneteauCzechy František Čermák
Czechy Jaroslav Levinský
6:2, 6:7(3), 10-7
Zwycięzca7.5 listopada 2006ParyżDywanowa (hala)Francja Michaël LlodraFrancja Fabrice Santoro
Serbia Nenad Zimonjić
7:6(4), 6:2
Zwycięzca8.18 lutego 2007Marsylia (2)Twarda (hala)Francja Michaël LlodraBahamy Mark Knowles
Kanada Daniel Nestor
7:5, 4:6, 10-8
Zwycięzca9.7 lipca 2007Wimbledon, LondynTrawiastaFrancja Michaël LlodraStany Zjednoczone Bob Bryan
Stany Zjednoczone Mike Bryan
6:7(5), 6:3, 6:4, 6:4
Zwycięzca10.7 października 2007Metz (1)Twarda (hala)Francja Michaël LlodraPolska Mariusz Fyrstenberg
Polska Marcin Matkowski
6:1, 6:4
Finalista6.14 października 2007SztokholmTwarda (hala)Francja Michaël LlodraSzwecja Jonas Björkman
Białoruś Maks Mirny
4:6, 4:6
Finalista7.26 stycznia 2008Australian Open, MelbourneTwardaFrancja Michaël LlodraIzrael Jonatan Erlich
Izrael Andy Ram
5:7, 6:7(4)
Zwycięzca11.5 października 2008Metz (2)Twarda (hala)Francja Michaël LlodraPolska Mariusz Fyrstenberg
Polska Marcin Matkowski
5:7, 6:3, 10-8
Zwycięzca12.22 lutego 2009Marsylia (3)Twarda (hala)Francja Michaël LlodraAustria Julian Knowle
Izrael Andy Ram
3:6, 6:3, 10-8
Finalista8.27 września 2009MetzTwarda (hala)Francja Michaël LlodraWielka Brytania Colin Fleming
Wielka Brytania Ken Skupski
6:2, 4:6, 5-10
Finalista9.1 listopada 2009LyonTwarda (hala)Francja Sébastien GrosjeanFrancja Julien Benneteau
Francja Nicolas Mahut
4:6, 6:7(6)
Finalista10.7 lutego 2010ZagrzebTwarda (hala)Belgia Olivier RochusAustria Jürgen Melzer
Niemcy Philipp Petzschner
6:3, 3:6, 8-10

Przypisy

  1. American wins second consecutive Australian Open title (ang.). sportsillustrated.cnn.com, 8 lutego 2001. [dostęp 2012-06-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-08-29)].
  2. Clement, Llodra stun Bryan brothers in Wimbledon doubles final (ang.). sports.espn.go.com, 8 lipca 2007. [dostęp 2012-06-19].
  3. Jim Halley: Santoro, Clement make history with six-hour match at French Open (ang.). usatoday.com, 25 maja 2004. [dostęp 2012-06-19].

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

Tennis pictogram.svg
Pictograms of Olympic sports - Tennis. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Flag of the United States.svg
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
Flag of Chile.svg
Łatwo można dodać ramkę naokoło tej grafiki
Flag of Croatia.svg
Łatwo można dodać ramkę naokoło tej grafiki
Flag of India.svg
The Flag of India. The colours are saffron, white and green. The navy blue wheel in the center of the flag has a diameter approximately the width of the white band and is called Ashoka's Dharma Chakra, with 24 spokes (after Ashoka, the Great). Each spoke depicts one hour of the day, portraying the prevalence of righteousness all 24 hours of it.
Flag of Israel.svg
Flag of Israel. Shows a Magen David (“Shield of David”) between two stripes. The Shield of David is a traditional Jewish symbol. The stripes symbolize a Jewish prayer shawl (tallit).
Arnaud Clement 2012.jpg
Autor: {{{1}}}, Licencja: CC BY-SA 2.0

Experimenting with (and finding limitations of) budget Pentax 55-300mm f4-5.8 and K-5 for sports.

www.jamesmulhollandphoto.com