Arne Vinje Gunnerud
Imię i nazwisko | Arne Johan Vinje Gunnerud |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | 11 sierpnia 1930 |
Data i miejsce śmierci | 25 kwietnia 2007 |
Narodowość | |
Dziedzina sztuki | |
Odznaczenia | |
Arne Johan Vinje Gunnerud (ur. 11 sierpnia 1930 w Oslo, zm. 25 kwietnia 2007 w Arendal) – norweski rzeźbiarz.
Życiorys
Studiował pod kierunkiem Pera Palle Storma w Akademii Sztuk Pięknych w Oslo (norw. Statens Kunstakademi) w latach 1951–1954. Od wczesnych lat 70. mieszkał w Arendal. Artysta był zainspirowany mitologią nordycką, sztuką średniowieczną, afrykańską i marynistyką. Rzeźbił w brązie, kamieniu i drewnie. Miał ponad 35 indywidualnych wystaw w Norwegii, Brazylii, Włoszech i na Łotwie. Uczestniczył w wielu zbiorowych wystawach m.in. we Francji, Norwegii, Włoszech, Niemczech, USA, Portugalii, Polsce, Belgii i Wielkiej Brytanii.
Obywatel Honorowy miasta Bollate we Włoszech. W 2001 roku został Kawalerem I Klasy Orderu Świętego Olafa[1].
Niektóre dzieła
- W 2015 roku, wdowa po artyście, Kirsten Vinje Gunnerud podarowała ponad 50 jego prac urzędowi Aust-Agder fylkeskommune. Zbiór ten znajduje się w muzeum Kuben w Arendal (stała wystawa)[2].
- Pax, przy Lindesnes (1997)
- Bacalhaujagt, Lizbona (1996)
- Livets tre w Arendal gravkapell, Arendal
- Fenrisulven vil bryte seg løs, Tokio (1980)
- Vettløyse Tor og Midgardsormen, Tveita, Oslo (1980)
- Kong Christian IV, Kristiansand (1980)
- Yggdrasil, Riksarkivet, Oslo (1981)
- Soltreet, Domkirkeplassen, Stavanger (1984)
- Skolemusikken, St. Hanshaugen, Oslo (1970)
Przypisy
- ↑ Arne Vinje Gunnerud hedret, NRK Sørlandet, 27 listopada 2001 [dostęp 2016-10-21] [zarchiwizowane z adresu 2020-02-14] (norw.).
- ↑ Arne Vinje Gunnerud Skulptur. KUBEN (norw.)
Bibliografia
- Kirsten Vinje Gunnerud: Billedhuggeren Arne Vinje Gunnerud: livskraft, glede og fantasi, Kuben, Aust-Agder museum og arkiv, Arendal 2015 (norw.)
- Arne Vinje Gunnerud. Norsk biografisk leksikon (norw.)
Linki zewnętrzne
- Anna Krakstad: En mann og hans kunst, „Agderposten”/Helg, s. 8–13, 23 czerwca 2001 (norw.)
Media użyte na tej stronie
Baretka Orderu św. Olafa 4 kl.