Arnold Szylling

Arnold Szylling
Ilustracja
podpułkownik piechoty podpułkownik piechoty
Data urodzenia

7 września 1884

Data i miejsce śmierci

17 września 1920
Kobryń

Przebieg służby
Lata służby

1906-1920

Siły zbrojne

Lesser Coat of Arms of Russian Empire.svg Armia Imperium Rosyjskiego
Orzełek II RP.svg Wojsko Polskie

Formacja

Orzełek Wojsk Wielkopolskich.svg Armia Wielkopolska

Jednostki

2 Syberyjska Dywizja Strzelecka
4 Pułk Strzelców Polskich
3 Pułk Strzelców Wielkopolskich,
Sztab Generalny Wojska Polskiego
57 Pułk Piechoty Wielkopolskiej

Stanowiska

dowódca pułku piechoty

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa wojna polsko-bolszewicka

Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Krzyż Walecznych (1920-1941)
Grób Arnolda Szyllinga na cmentarzu Powązkowskim

Arnold Szylling baron (ur. 7 września 1884, zm. 17 września 1920 pod Kobryniem) – podpułkownik piechoty Wojska Polskiego.

Życiorys

Ukończył sześć klas gimnazjum w Warszawie, a następnie kształcił się w Gimnazjum imienia ks. Suwałowa w Moskwie i tam zdał maturę. W 1906 wstąpił do szkoły wojskowej w Odessie. 6 września 1909 roku został mianowany podporucznikiem. Otrzymał przydział do 5 Syberyjskiego Pułku Strzelców, który wchodził w skład 2 Syberyjskiej Dywizji Strzeleckiej. W pułku zajmował kolejno stanowisko: dowódcy plutonu w szkole podoficerskiej, adiutanta baonu, referenta mobilizacyjnego i młodszego oficera w oddziale konnych wywiadowców. Po awansie na porucznika (15 października 1912) objął funkcję adiutanta pułku. Następnie został przydzielony do rosyjskiej Misji Wojskowej w Pekinie. Przed wybuchem I wojny światowej powrócił do macierzystego pułku. W czasie walk z Niemcami początkowo dowodził oddziałem konnych wywiadowców, a następnie objął dowództwo II batalionu. 19 kwietnia 1916 został awansowany na sztabskapitana. W styczniu 1917 awansował na kapitana[1].

Od 17 maja 1917 pełni służbę w 4 pułku strzelców polskich na stanowisku dowódcy II batalionu. Równocześnie pełnił funkcję zastępcy dowódcy pułku. W marcu 1918 został wyznaczony na stanowisko komendanta miasta Mohylewa, w którym pozostawał do 2 czerwca tego roku.

6 listopada 1918 został przyjęty do Wojska Polskiego w stopniu majora i przydzielony do Wydziału Personalnego w Sztabie Generalnym[2][3]. 20 listopada 1918 został awansowany na podpułkownika. Od 8 lutego 1919 pełnił służbę w Poznaniu, w dyspozycji Dowództwa Głównego Sił Zbrojnych w byłym zaborze pruskim. 14 lutego 1919 został mianowany dowódcą 3 pułku Strzelców Wielkopolskich, późniejszego 57 pułku piechoty wielkopolskiej. Tego samego dnia w obozie ćwiczebnym w Biedrusku przystąpił do formowania oddziału[4]. 29 lipca na czele pułku wyjechał na front[5]. 11 czerwca 1920 został zatwierdzony z dniem 1 kwietnia 1920 w stopniu podpułkownika, w piechocie, w grupie oficerów byłych Korpusów Wschodnich i byłej armii rosyjskiej[6].

Zmarł 17 września 1920 z ran odniesionych pod Kobryniem. Został pochowany na cmentarzu Powązkowskim (kwatera I-6-9)[7][8].

14 października 1920, „w uznaniu nadzwyczajnych zasług dla dobra Ojczyzny położonych i okupionych bohaterską śmiercią na froncie”, został pośmiertnie mianowany pułkownikiem piechoty[9].

Ordery i odznaczenia

Upamiętnienie

W Poznaniu jedna z ulic na Grunwaldzie nosi nazwę Arnolda Szylinga[11]. Nazwa ta została nadana 23 maja 1939 w uznaniu bohaterstwa pułkownika (pierwotnie jako ulica imienia Pułkownika Arnolda Szylinga)[12].

Decyzją Ministra Obrony Narodowej Antoniego Macierewicza z 13 czerwca 2017 roku imię pułkownika Arnolda Szyllinga otrzymał batalion logistyczny 17 Wielkopolskiej Brygady Zmechanizowanej im. gen. broni Józefa Dowbor-Muśnickiego w Międzyrzeczu[13].

Przypisy

  1. ↑ Podwapiński 1927 ↓, s. 14.
  2. ↑ Dziennik Rozporządzeń Komisji Wojskowej Nr 4 z 12 listopada 1918 roku, s. 28.
  3. ↑ Dziennik Rozporządzeń Komisji Wojskowej Nr 5 z 21 listopada 1918 roku, s. 47.
  4. ↑ Karczewski 1928 ↓, s. 3.
  5. ↑ Karczewski 1928 ↓, s. 7.
  6. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 23 z 23 czerwca 1920 roku, s. 500.
  7. ↑ Cmentarz Stare Powązki: ARNOLD SZYLLING, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [online] [dostęp 2019-12-23].
  8. ↑ Cmentarze. mapa.uw.warszawa.pl. [dostęp 2013-09-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-06-18)]. (pol.).
  9. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 42 z 24 grudnia 1921 roku, s. 1136.
  10. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 16 z 23 kwietnia 1921 roku, s. 812.
  11. ↑ Urząd Miasta Poznania: ZGiKM GEOPOZ-wykaz nazw ulic. [dostęp 2012-07-21]. (pol.).
  12. ↑ Wydarzenia w Poznaniu (s. 205), w: Kronika Miasta Poznania nr 2/1939
  13. ↑ Decyzja Ministra Obrony Narodowej Nr 116/MON z dnia 13 czerwca 2017 r. w sprawie nadania imienia patrona Batalionowi Logistycznemu 17. Wielkopolskiej Brygady Zmechanizowanej im. gen. broni Józefa Dowbor-Muśnickiego. „Dziennik Urzędowy Ministra Obrony Narodowej”. 114, 14 czerwca 2017. Warszawa: Ministerstwo Obrony Narodowej. 

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

PL Epolet pplk.svg
Naramiennik podpułkownika Wojska Polskiego (1919-39).
Orzełek II RP.svg
Autor: Poznaniak, Licencja: CC BY-SA 2.5
Orzełek Wojsk Lądowych II RP
POL Krzyż Walecznych (1920) BAR.svg
Baretka: Krzyż Walecznych (1920).
Orzełek Wojsk Wielkopolskich.svg
Autor: Poznaniak, Licencja: CC BY-SA 2.5
Orzełek Wojsk Wielkopolskich wz. 1919
ASzylling.jpg
Arnold Szylling (Szyling), żołnierz polski
Arnold Szylling - grób.jpg
Autor: Krzem Anonim, Licencja: CC BY-SA 4.0
Grób Arnolda Szyllinga na Cmentarzu Powązkowskim (kwatera I, rząd 6, grób 9)