Aroania
| ||
![]() Masyw Aroania | ||
Państwo | ![]() | |
Położenie | Jednostka regionalna Achaja, Region Peloponez | |
Pasmo | Aroania | |
Wysokość | 2341 m n.p.m. | |
![]() |
Aroania (nowogr.: Αροάνια) – masyw górski w Grecji Zachodniej (jednostka regionalna Achaja, gmina Kalawrita), w północnej Arkadii na północnym Peloponezie, 50 km na południowy wschód od Patras, 12 km na południe od brzegu Zatoki Korynckiej ze szczytem Chelmos (nowogr.: Χελμός – od scs.: Хълм, Chełm; w języku angielskim transkrybowane jako Helmos) o wysokości 2341 m n.p.m. Masyw ma długość 15–20 km (z północnego zachodu na południowy wschód) i szerokości 5–10 km (z południowego zachodu na północny wschód), południowo-wschodni kraniec leży w nomosie Koryntia.
Na szczycie obserwatorium astronomiczne z teleskopem zwierciadlanym (obiektyw Zeiss 2,3 m) "Helmos Observatory Aristarchos Telescope" Ateńskiego Obserwatorium Narodowego (finansowane przez Uniwersytety Patras i Manchester).
Schronisko turystyczne "V.Leontopoulos" (2100 m n.p.m., 16 miejsc noclegowych) – około 3 km na zachód od szczytu, przy czerwonym szlaku.
100 m na południowy wschód od szczytu 200-metrowy wodospad Mawroneri (Czarna Woda), początek potoku Stiga (nowogr.: Στύγα – Stýga, od gr. klas. Στύξ – Styks) z niemal pionowej ściany grzbietu Neraidorachi (2238 m n.p.m.), w podnóżu wodospadu wąwóz z jaskinią położony na wysokości 1600 m n.p.m. Powyżej wodospadu przebiega czarwony szlak turystyczny.
Tuż pod szczytem, na Wathia Lakka – Kalavrita Ski Center (Narciarski Ośrodek Kalawrita, 1650-2300 m n.p.m., 10 km na południowy wschód od Kalawrity): 12 narciarskich tras zjazdowych o różnym stopniu trudności (długość 20 km), 7 wyciągów narciarskich, w tym dwa krzesełkowe, szkółka narciarska i stacja ratownictwa górskiego. U podnóża góry, 9 km na północny zachód od szczytu, miejscowość Kalawrita (740 m n.p.m.), w sezonie bardzo modny, zatłoczony ośrodek wypoczynkowy. 13 km na południe-południowy zachód Klitoria.
- Wąwóz Wuraikos (nowogr.: Φαράγγι Βουραϊκού), głęboka i stroma dolina rzeki Wuraikos. Dolną partię porastają w przewadze lasy sosnowe i gaje oliwne, wyższe piętro lasy jodłowe. W latach 1889-1896 (dzięki zaangażowaniu Charilaosa Trikupisa zbudowano do zwożenia z góry rudy żelaza trasę kolejki zębatej (szerokość torów 750 mm; na dystansie 3,4 km pośrodku dodatkowa trzecia szyna – "zębata" systemu Abta). Niezwykle malownicza trasa (przepaście, strome skalne ściany, 6 tuneli, 55 mostów i wiaduktów) jest jedną z największych atrakcji turystycznych Peloponezu. 22 km z Diakopto do Kalawrity pociąg wspina się około jednej godziny.
- Mega Spileo (nowogr.: Мέγα Σπήλαιο, Wielka Grota) – monaster na wysokości 1000 m n.p.m., 8 km od Kalawrity, dojście od stacji kolejowej Mega Spileo (nowogr.: Мέγα Σπήλαιο; jedyna pośrednia stacja wąskotorówki Diakopto-Kalawryta) około 45 minut znakowanym szlakiem pieszym, wąską ścieżką wzdłuż skał. Do monasteru wchodzi się przez 60-metrową jaskinię u podnóża skalnej ściany, o wysokości 120 metrów. Monaster założony w 362 uchodzi za najstarszy w Grecji. W okresie największej świetności, mieszkało tu do 450 mnichów. Przez wieki bogato uposażony, przeżył wiele pożarów i grabieży. Do dziś jedno z ważniejszych świętych miejsc greckich pielgrzymów. W małym muzeum wśród świętych relikwii, skarbów i wielu eksponatów – niepozorna ikona Matki Bożej z Dzieciątkiem Jezus na prawym ręku, relief wykończony temperą woskową, według tradycji przez św. Łukasza. Z okien monasteru piękne widoki na cały Wąwóz Vouraikos.
- Ajia Lawra (nowogr.: Αγίας Λαύρας, Monaster Świętej Ławry) – monaster z 961, położony na wysokości 961 m n.p.m., 4 km na południowy zachód od Kalawrity. Jedno z najważniejszych miejsc pamięci narodowej Greków. Całkowicie spalony dwukrotnie przez Turków (1585, 1715) i raz przez Niemców w 1943. Za każdym razem pieczołowicie odbudowywany. W niewielkim skarbcu najcenniejszym eksponatem jest powstańczy sztandar z walk narodowowyzwoleńczych 1821.
- Spileo Limnon Kastrion (nowogr.: Σπήλαιο Λιμνών Καστρίων, Kastryjska Jeziorna Jaskinia) – jaskinia położona na wysokości 827 m n.p.m., 8 km na południowy zachód od szczytu masywu, 1 km na północny zachód od Kastrii, 9 km na południe od Kalawrity. 2 km podziemnych rzek z 15 jeziorami, stalagmitami i stalaktytami, część udostępniona do zwiedzania efektownie podświetlona.
Galeria
Wąwóz Wuraikos
Monaster Mega Spileo
Monaster Ajia Lawra
Literatura
- Ellingham M., Dubin M., Jansz N., Fisher J., Grecja. Praktyczny przewodnik, Pascal, Bielsko Biała 2000, ISBN 83-87696-97-8
- Grecja kontynentalna. Przewodnik Wiedzy i Życia, pod redakcją M. Dubina, Wiedza i Życie, Warszawa 1999, ISBN 83-7184-905-2
Linki zewnętrzne
Media użyte na tej stronie
Black up-pointing triangle ▲, U+25B2 from Unicode-Block Geometric Shapes (25A0–25FF)
Autor: Creator of this photograph is Eugenios Alexander. User:Alaniaris uploaded the photograph acting on his behalf and upon his request. Proper credit and attribution should be given to Eugenios Alexander, Licencja: Attribution
The waters of Stygos in Achaia, Greece
Autor: ulrichstill, Licencja: CC BY-SA 2.0 de
In altitudes conifers, otherwise evergreen shrubs, except where all-season creek allows fresh deciduous trees.
Bottom of gorge: Track for rack train (operating since 1885).
Autor:
- Greece_location_map.svg: Lencer / derivative work: Uwe Dedering (talk)
Location map of Greece
Autor:
Ευγένιος Αλεξάντερ
Original uploader was Eugenios Alexander at el.wikipedia, Licencja: AttributionThe waters of Stygos in Achaia, Greece
Autor: Matěj Baťha, Licencja: CC BY-SA 2.0
Diakofto Kalavrita Railway
Peloponnese, north==>south, altitude: 20 km; Landsat7, GeoCover 2000, res. 15m/pix
Vorne: Golf von Korinth; Schwemmkegel des Flusses Vouraikos bei Diakoptó. Das nach Kalavrita beginnende Gefälle des Flusses schuf die Schlucht. Das Hochtal im Hintergrund (südöstlich Kalavrita) sammelt das Oberflächenwasser der umliegenden Berge.
Autor: Matěj Baťha, Licencja: CC BY-SA 2.0
Diakofto Kalavrita Railway
Autor: Frank Weimer, München, Licencja: CC BY-SA 2.0 de
Gorge with mountain creek Vouraikos; 75cm rack train Diakoftó-Kalávryta, Peloponnese. Typical evergreen Maquis shrubland vegetation. Creek water allows deciduous trees.