Arrinera Hussarya
.jpg) Arrinera Hussarya 33 | |
| Producent | |
|---|---|
| Projektant | Pavlo Burkatskyy |
| Zaprezentowany | Kwiecień 2014 |
| Okres produkcji | 2011 |
| Miejsce produkcji | |
| Dane techniczne | |
| Segment | |
| Typy nadwozia | 2-drzwiowe coupé |
| Skrzynia biegów | 6-biegowa manualna |
| Napęd | |
| Długość | 4643 mm |
| Szerokość | 2093 mm |
| Wysokość | 1195 mm |
| Rozstaw osi | 2695 mm |
| Masa własna | 1300 kg |
| Liczba miejsc | 2 |
| Dane dodatkowe | |
| Konkurencja | Audi R8 |
Arrinera Hussarya − niezrealizowany projekt supersamochodu klasy średniej opracowywanego przez polskie przedsiębiorstwo Veno Automotive w latach 2008 – 2011, a następnie Arrinera w latach 2011 – 2021.
Historia i opis modelu
.JPG)
.JPG)
Projekt Veno
Prace projektowe nad pierwszym polskim supersamochodem rozpoczęto w 2008 roku, pierwotnie planując nazwać inspirowany wyglądem Lamborghini Reventón krótko, Veno i ogłaszając plany związane z rozpoczęciem produkcji pojazdu pod taką nazwą przez ówczesną spółkę Veno Automotive w czerwcu 2008 roku[1].
W czerwcu 2009 roku przedstawiciele firmy poinformowali, że są w trakcie budowy pierwszego egzemplarza, planując jednocześnie roczną produkcję na poziomie 10-12 egzemplarzy na specjalne zamówienie[2].
Jednocześnie zrewidowano dotychczas przedstawiane założenia - plan ukończenia pierwszego prototypu uległ opóźnieniu z wiosny na końcówkę 2009 roku[2], zarzucono także chęć zbudowania pojazdu o napędzie elektrycznym[2] czy takim, w którym napędem była jednostka zapożyczona od niemieckiego Audi[2]. Budowany wówczas przedprodukcyjny egzemplarz powstał pod Wrocławiem w zakładzie produkującym repliki supersamochodów i kajaki[1].
Arrinera
W maju 2011 roku Veno Automotive zmieniło nazwę na Arrinera Automotive, ogłaszając jednocześnie, że pod taką marką ma zostać wyprodukowany przyszły produkcyjny supersamochód[3]. Ostateczny prototyp pojazdu zaprezentowano akcjonariuszom i inwestorom firmy Arrinera 9 czerwca 2011 roku, natomiast pierwsza jazda próbna odbyła się niecały miesiąc wcześniej − 17 maja 2011 roku[4].
Zmianę wyglądu wersji produkcyjnej względem prototypu ogłoszono we wrześniu 2011 roku[5]. Pierwsze szkice zaprezentowano 17 lipca 2012 roku[6]. 3 sierpnia 2012 roku na oficjalnym blogu firmy zaprezentowano komputerową symulację wyglądu wersji produkcyjnej pojazdu.
1 kwietnia 2014 roku zaprezentowano model samochodu w postaci przedprodukcyjnego prototypu o nazwie Arrinera Hussarya, z czego nazwa Hussarya odnosiła się do siedemnastowiecznej polskiej kawalerii[7]. Nadwozie miało typowe dla supersamochodów proporcje. Przód samochodu poprowadzono bardzo nisko. Dwa duże wloty powietrza pozwalają na wydajniejsze chłodzenie hamulców. Pojazd miał zostać wyposażony w 20-calowe koła z felgami ze stopów lekkich, z oponami Michelin Pilot Sport Cup 2: 245/30 R20 z przodu oraz 325/25 R20 z tyłu. 14 stycznia 2016 zaprezentowano wersję Arrinera GT[8].
Hussarya 33
.jpg)
.jpg)
Arrinera zapowiedziała w 2012 roku, że planuje produkcję specjalnej wersji supersamochodu Hussarya o nazwie „Seria 33”, gdzie liczba „33” pochodzi od ilości wyprodukowanych samochodów specjalnej wersji[9]. Od zwykłej wersji będzie się różnić elementami stylistycznymi wnętrza i nadwozia[9]. Auto w tej wersji ma kosztować 200 tys. euro[10].
Hussarya GT
Hussarya GT3 jest napędzana przez wolnossący silnik V8 LS7 o pojemności 7.0L o mocy 505 koni mechanicznych i dysponującym momentem obrotowym o wartości 652 Nm. Moc jest przenoszona poprzez sześciostopniową sekwencyjną skrzynię biegów Hewland LLS. Za zatrzymywanie pojazdu odpowiadają 380 mm tarcze hamulcowe z sześciotłoczkowymi zaciskami firmy Alcon. O zachowanie sterowności i ewentualnemu zablokowania kół podczas hamowania kontroluje układ ABS Bosch. Waga samochodu nie przekracza 1250 kg[11].
Podczas imprezy motoryzacyjnej Goodwood Festival of Speed 2017 w wyścigu górskim FOS Timed Shootout Anthony Reid za kierownicą Arrinery Hussarya GT3 uzyskał czas 48,28s[12]. zajmując tym samym czwarte miejsce, wyprzedzając takie samochody jak np. Porsche 911 GT3 Cup, Ford Mustang GT4, Mahindra M4Electro, Mitsubishi Mirage RX czy pojazdy serii Euro-NASCAR RC-01.
Rezygnacja z projektu
W drugiej połowie sierpnia 2021 roku w polskich mediach opublikowano informacje wskazujące na ostateczne zakończenie prac konstrukcyjnych nad samochodem z powodu braku środków finansowych na dalszy rozwój[13]. W pierwszej połowie miesiąca prezes zarządu Arrinera S.A., Piotr Gniadek, napisał oficjalny list do akcjonariuszy spółki[14].
Przekazuję na Państwa ręce zaległy raport kwartał za II kwartał roku 2019. Był to okres w którym Spółka zmagała się ze skutkami braku środków na finansowanie rozwoju swojego sztandarowego projektu, to jest supersamochodu Arrinera, oraz ze skutkami wywołanego tym kryzysu organizacyjnego. Pomimo podejmowanych w tym zakresie prób, nie udało się znaleźć niezbędnego finansowania. W efekcie doprowadziło to do podjęcia decyzji o rezygnacji z rozwijania projektu supersamochodu Arrinera i zbycia aktywów związanych z tym projektem, to jest wszystkich posiadanych akcji Arrinera Technology S.A
Projekt Hussaryi nie doczekał się w ten sposób ostatecznej realizacji, a firma nie sprzedała żadnego z wyprodukowanych dotychczas przedprodukcyjnych prototypów[15]. Łączny okres rozwoju projektu polskiego supersamochodu Veno i później Arrinera trwał 13 lat - między 2008, a 2021 rokiem.
Wyposażenie[16]
.JPG)
.JPG)
Standardowe wyposażenie pojazdu obejmować miało m.in. radioodtwarzacz CD/MP3 z 4 głośnikami oraz zestawem głośnomówiącym Bluetooth, elektrycznie sterowane i podgrzewane lusterka boczne, elektrycznie sterowane szyby, sportowe fotele, obszywaną skórą deskę rozdzielczą, centralny zamek z pilotem, światła do jazdy dziennej, światła mijania oraz światła drogowe wykonane w technologii LED, 3-ramienną sportową kierownicę, klimatyzację manualną, kamerę cofania, czujniki parkowania, skórzaną tapicerkę oraz złącze AUX.
Opcjonalnie pojazd miał mieć m.in. następujące pakiety wyposażenia:
- Termowizja − kamera termowizyjna oraz podnoszony ekran LCD
- Carbon wnętrze − elementy wykonane z włókna węglowego z widocznymi włóknami: konsola środkowa, progi wewnętrzne, rączki w drzwiach, obudowa cyferblatów, kierownica, tylne oparcie foteli.
- Carbon − elementy wykonane z włókna węglowego z widocznymi włóknami: lusterka, tylny dyfuzor, osłona silnika.
- Carbon premium − elementy wykonane z włókna węglowego z widocznymi włóknami: pakiet standard + kompletna karoseria wykonana z włókna węglowego.
- Carbon mat − wszystkie elementy wykonane z matowego włókna węglowego.
- Car audio premium − system 6 głośników wraz ze wzmacniaczem, DVD z nawigacją.
- LED − podświetlenie wnętrza kabiny pasażerskiej oraz drzwi za pomocą LED.
- Hamulce − powiększone tarcze hamulcowe i zaciski
- Tor − czteropunktowe pasy, utwardzone zawieszenie, obniżony profil opon, fotele kubełkowe wykonane z włókna węglowego.
- Exclusive − indywidualny kolor nadwozia, detale wnętrza, przeszycia na skórze, elementy z włókna węglowego w jednym z pięciu dostępnych wzorów pokrywane odcieniem podobnym do koloru karoserii.
Dane techniczne
.JPG)
.jpg)
Silnik
Arrinera 33 miała być testowana z centralnie umieszczoną wolnossącą jednostką benzynową w układzie V8 o pojemności 6.2 litra i mocy 650 KM oraz momencie obrotowym 810 Nm, napędzającą tylną oś pojazdu poprzez 6-biegową manualną lub sekwencyjną skrzynię biegów.
Skrzynię biegów wyposażono w elektroniczne sensory oraz mechanizm różnicowy, w którym następuje samoczynne dostosowanie rozdziału momentu napędowego na poszczególne koła napędowe, w zależności od współczynnika przyczepności, a także dzięki dodatkowym sensorom w możliwość zautomatyzowania oraz szybką zmianę biegów poprzez łopatki umieszczone przy kole kierownicy[17].
Prędkość maksymalna wynikająca z charakterystyki silnika, obecnej 6-biegowej skrzyni biegów i zastosowanych opon ma zostać elektronicznie ograniczona do 330 km/h. Stosunek mocy do masy pojazdu wynosi 615KM/t Pierwszy prototyp pojazdu wyposażony był w silnik Diesla Audi.
Rama i nadwozie
Rama pojazdu zaprojektowana została przez brytyjskiego inżyniera Lee Noble’a[18] i została wykonana z wysokowytrzymałej stali o zróżnicowanym przekroju z uwzględnieniem odpowiedniej wytrzymałości na skręcanie. Rama miała być lekka i charakteryzować się dużą odpornością na odkształcenia. Opcjonalnie nadwozie, wnętrze oraz podłoga samochodu będą mogły zostać wykonane z kompozytów węglowych i kevlarowych. Aby zwiększyć wytrzymałość lakieru na zarysowania, planowano wykorzystanie przy jego produkcji grafenu.
Kontrowersje
W maju 2012 roku dwaj polscy dziennikarze motoryzacyjni zaprezentowali materiał o kulisach produkcji samochodu, w którym dziennikarze portalu moto.pl próbowali dowieść, że prototyp samochodu jest jedynie repliką innych znanych aut[19][20]. Arrinera Automotive w odpowiedzi przesłało sprostowanie, którego nie opublikowano. Spółka wytoczyła też proces, w którym zarzuciła dziennikarzowi rozpowszechnianie nieprawdziwych informacji i pomówienie, Jacek Balkan został jednak uniewinniony[21][22].
Kultura masowa
Samochód jest obecny w grach komputerowych: CSR Racing[23], Asphalt 8: Airborne[24] oraz Asphalt 9: Legends[25].
Przypisy
- ↑ a b Superauto Veno (jeszcze) nie super (WIDEO) (pol.). [dostęp 2021-08-16].
- ↑ a b c d Veno (pol.). [dostęp 2021-08-16].
- ↑ Arrinera Automotive, Lee Noble i polski supersamochód! (pol.). [dostęp 2021-08-16].
- ↑ Polski supersamochód Arrinera w końcu odsłonięty! [wideo] (pol.). [dostęp 2021-08-16].
- ↑ Arrinera będzie mieć całkowicie nowy wygląd! (pol.). TopGear.net.pl, 2011-09-18. [dostęp 2012-07-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-09-24)].
- ↑ Pierwsze szkice produkcyjnej wersji Arrinery! (pol.). TopGear.net.pl, 2012-07-17. [dostęp 2012-07-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-05-29)].
- ↑ Arrinera Hussarya – zdjęcia wersji produkcyjnej (pol.). TopGear.net.pl, 2012-08-12. [dostęp 2012-08-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-02-21)].
- ↑ Jazda wszech czasów Hussarya GT od Arrinera Automotive, „Polski Przemysł – portal przemysłowy” [dostęp 2017-03-14] (pol.).
- ↑ a b Powstanie wersji limitowana Arrinery – 'Seria 33' (pol.). TopGear.net.pl, 2012-07-18. [dostęp 2012-07-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-05-29)].
- ↑ Arrinera Hussarya – cena ujawniona, 11 czerwca 2014 [dostęp 2018-02-19] (pol.).
- ↑ Arrinera Hussarya GT już oficjalnie (pol.). [dostęp 2021-08-16].
- ↑ Jak wygrywa się w Goodwood - kulisy festiwalu okiem zespołu Arrinera Racing (pol.). [dostęp 2021-08-16].
- ↑ Arrinera Hussarya – smutny koniec historii o polskim supersamochodzie [dostęp 2021-08-16] (pol.).
- ↑ Arrinera Hussarya przechodzi do historii. Jest "wizytówką polskiej motoryzacji" (pol.). [dostęp 2021-08-16].
- ↑ Jacek Frączyk, Arrinera wchodzi w kryptowaluty. Elektryczny samochód wyścigowy w planach, „WP money”, 24 maja 2021 [dostęp 2018-07-25] (pol.).
- ↑ Wyposażenie na stronie arrinera.com. [dostęp 2014-08-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-08-26)].
- ↑ 52 testy supersamochody Arrinera Hussarya z udziałem Lee Noblea. arrinera.com, 2011-11-23. [dostęp 2014-08-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-08-26)].
- ↑ Arrinera Hussarya Lee Noble testuje (pol.). [dostęp 2021-08-16].
- ↑ Moto Dziennik: Arrinera czyli ściema po Polsku (pol.). moto.pl, 2012-08-07. [dostęp 2012-08-07].
- ↑ World Car Fans: Poland's Arrinera accused of being a fake replica not supercar (ang.). worldcarfans.com, 2012-08-07. [dostęp 2012-08-07].
- ↑ Tomasz Budzik, Jest wyrok w procesie Arrinery i Jacka Balkana. Dziennikarz został uniewinniony, „moto.wp.pl”, 14 marca 2018 [dostęp 2018-03-18] (pol.).
- ↑ Arrinera to ściema - już oficjalnie, 4 kolka i nie tylko, 25 maja 2018 [dostęp 2021-02-16] (pol.).
- ↑ Universal CSR Racing game for Windows 10 updated with new features, NPU, 9 marca 2016 [dostęp 2020-08-20].
- ↑ autokult.pl: Arrinera Hussarya w Asphalt 8: Airborne (pol.). [dostęp 2020-08-19].
- ↑ nintendo.co.uk: Asphalt 9: Legends Triple Threat Pack (ang.). [dostęp 2020-08-19].
Media użyte na tej stronie
Autor: Jakub "Flyz1" Maciejewski, Licencja: CC BY-SA 4.0
Wnętrze supersamochodu Arrinera Hussarya na Motor Show Poznań 2015
Autor: Jakub "flyz1" Maciejewski, Licencja: CC BY-SA 3.0
Przód Arrinery Hussarya GT na Motor Show Poznań 2017.
Autor: Jakub "Flyz1" Maciejewski, Licencja: CC BY-SA 4.0
Arrinera Hussarya na Poznań Motor Show 2015
Autor: Jakub "flyz1" Maciejewski, Licencja: CC BY-SA 3.0
Przód Arrinery Hussarya 33 na Motor Show Poznań 2017.
Autor: Jakub "Flyz1" Maciejewski, Licencja: CC BY-SA 4.0
Deska rozdzielcza supersamochodu Arrinera Hussarya na Motor Show Poznań 2015
Autor: Jakub "Flyz1" Maciejewski, Licencja: CC BY-SA 4.0
Tył supersamochodu Arrinera Hussarya na wystawie Motor Show Poznań 2015
Autor: Jakub "Flyz1" Maciejewski, Licencja: CC BY-SA 4.0
Inżynierowie pracujący nad projektem supersamochodu Arrinera Hussarya na Motor Show Poznań 2015
Autor: Jakub "flyz1" Maciejewski, Licencja: CC BY-SA 3.0
Lewy tył Arrinery Hussarya GT na Motor Show Poznań 2017.
Autor: Matthew Lamb, Licencja: CC BY-SA 2.0
Goodwood Festival Of Speed - 2016 Goodwood House England
Saturday 25th June 2016