Ars subtilior

Ars subtilior (łac. subtilis - subtelny, delikatny) - wyszukany styl muzyki czternastowiecznej (późne ars nova) świeckiego pochodzenia, występujący w południowej Francji, Włoszech i na Cyprze[1].

Etymologia

Termin użyty przez Urszulę Günter, a zapożyczony z traktatu Tractatus da diveris figuris Philippusa da Caserta odnośnie do kompozytorów modyfikujących styl motetów z charakterystycznego dla ars nova do stylu wczesnych chanson[2].

Charakterystyka stylu

Spójność tonalna, motywiczna, niezależność kontrapunktowa kontratenoru, powtarzalność wzorów, skomplikowanie rytmiczne (triole, duole, synkopy, rozdrobnienie wartości rytmicznych), manieryczna notacja.

Przedstawiciele

Przypisy

  1. Antonina Karpowicz-Zbińkowska, Krótki kurs historii muzyki (odc. 9): Ars subtilior - Włochy, Christianitias [dostęp 2021-06-13].
  2. Ars subtilior, [w:] Andrzej Chodkowski, Encyklopedia muzyki, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1995, ISBN 83-01-11390-1 [dostęp 2021-06-13].