Arsienij Roginski
 | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 18 grudnia 2017 |
| Zawód, zajęcie | historyk |
| Narodowość | rosyjska |
| Alma Mater | |
| Małżeństwo | Natalija |
| Dzieci | Boris |
| Odznaczenia | |
     | |
Arsienij Borisowicz Roginski (ros. Арсений Борисович Рогинский, Arsienij Borisowicz Roginskij; ur. 30 marca 1946 w Wielsku, zm. 18 grudnia 2017 w Izraelu) – rosyjski historyk i działacz polityczny pochodzenia żydowskiego[1][2], przewodniczący Stowarzyszenia „Memoriał”, badającego zbrodnie stalinowskie.
Życiorys
Urodził się w rodzinie represjonowanego inżyniera z Leningradu, w miejscu jego zesłania. Absolwent fakultetu historyczno-filologicznego Uniwersytetu w Tartu (1968). Pracował jako bibliograf oraz nauczyciel języka rosyjskiego i literatury w szkole. W ramach badań naukowych zajmował się historią Rosji XX wieku, zwłaszcza lat dwudziestych – w tym likwidacji partii eserowców i innymi politycznymi represjami.
W latach 1975–1981 redagował i wydawał w drugim obiegu zbiory prac historycznych „Pamiat´”, które od 1978 były publikowane również za granicą.
Aresztowany w 1981 i skazany na cztery lata pozbawienia wolności za sfałszowanie dokumentów (próśb o udostępnienie materiałów z archiwów i bibliotek). Jako ostatnie słowo oskarżonego na swym procesie przedstawił wystąpienie „Sytuacja historyka w Związku Radzieckim”, opublikowane przez czasopismo „Russkaja mysl”. Odbył karę w całości, wyszedł na wolność w 1985. Został całkowicie zrehabilitowany w 1992.
W latach 1988–1989 był jednym z założycieli Stowarzyszenia Memoriał, od 1998 był jego przewodniczącym. Od 2012 członek Międzynarodowej Rady Oświęcimskiej.
Zmarł 18 grudnia 2017 w Izraelu w wieku 71 lat na chorobę nowotworową[3]. Pochowany na Cmentarzu Wwiedieńskim w Moskwie[4].
Prace naukowe
- Воспоминания крестьян-толстовцев. 1910-е – 1930-е годы (М.: Книга, 1989)
Odznaczenia
- Order Krzyża Ziemi Maryjnej II Klasy – Estonia, 2002[5]
- Krzyż Zasługi I Klasy Orderu Zasługi RFN – Niemcy, 2010[6]
- Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Zasługi RP – Polska, 2017, pośmiertnie[7]
- Krzyż Oficerski Orderu Zasługi RP – Polska, 2010[8]
- Krzyż Kawalerski Orderu Zasługi RP – Polska, 2005[9]
Przypisy
- ↑ Matthew Luxmoore: Arseny Roginsky, Russian Human Rights Leader, Is Dead at 71 (ang.). nytimes.com, 23 grudnia 2017. [dostęp 2019-01-06].
- ↑ Masha Gessen: How Arseny Roginsky Confronted the Politics of Memory in Russia (ang.). newyorker.com, 19 grudnia 2017. [dostęp 2019-01-06].
- ↑ Zmarł Arsenij Roginski, współzałożyciel i szef Memoriału, onet.pl [dostęp 2017-12-18] (ros.).
- ↑ Московский некрополь. РОГИНСКИЙ Арсений Борисович (1946 – 2017)
- ↑ Estonian State Decorations. Bearers of decorations. Arseni Roginski (ang.). president.ee. [dostęp 2018-02-08].
- ↑ Руководитель "Мемориала" награжден высшей наградой Германии (ros.). tatar-inform.ru, 2010-02-12. [dostęp 2022-02-22].
- ↑ M.P. z 2018 r. poz. 174
- ↑ M.P. z 2010 r. nr 40, poz. 581 – pkt 2.
- ↑ M.P. z 2005 r. nr 43, poz. 594 – pkt 31.
Media użyte na tej stronie
Autor: KarlHeintz, Licencja: CC BY-SA 4.0
Baretka Krzyża Komandorskiego z Gwiazdą Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej
Baretka: Order Zasługi RFN – Krzyż Zasługi I Klasy.
Autor: A.Savin, Licencja: CC BY-SA 3.0
Arseny Roginsky of «Memorial» Russia
Baretka Orderu Krzyża Ziemi Maryjnej II klasy
Autor: KarlHeintz, Licencja: CC BY-SA 4.0
Baretka Krzyża Oficerskiego Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej
Autor: KarlHeintz Robert Jacaszek, Licencja: CC BY-SA 4.0
Baretka Krzyża Kawalerskiego Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej