Artefakty z Beardmore

Odrys artefaktów z Beardmore

Artefakty z Beardmore – fragmenty wczesnośredniowiecznego wikińskiego uzbrojenia znalezione rzekomo w południowej części prowincji Ontario w Kanadzie, będące w rzeczywistości przedmiotem sprawnej mistyfikacji.

24 maja 1931 roku James Edward Dodd, pracownik kolei zajmujący się amatorsko poszukiwaniem złota, jak twierdził w okolicy miejscowości Beardmore niedaleko brzegów jeziora Nipigon przypadkowo wykopał miecz, głowicę topora oraz fragment tarczy. Pięć lat później o znaleziskach dowiedział się Charles Currelly z Royal Ontario Museum, po zapoznaniu się z nimi stwierdzając iż są one wyraźnie skandynawskiej proweniencji. 3 grudnia 1936 roku muzeum zakupiło przedmioty od Dodda za sumę 500 dolarów i umieściło je na ekspozycji. Miały to być elementy z grobu wikinga zmarłego w okolicach 1000 roku[1].

Położenie Beardmore i Kensington

Znalezisko z Beardmore szybko zyskało rozgłos, stając się koronnym dowodem potwierdzającym iż wikingowie zapuszczali się daleko w głąb dzisiejszej Kanady. Farley Mowat spekulował, iż zabytki są częścią wyposażenia grobowego lub ukrytym skarbem i wiązał je z domniemaną ekspedycją skandynawską do Winlandii w 1354 roku oraz kamieniem z Kensington[2].

W połowie lat 50. Walter Dodd, syn rzekomego odkrywcy, wyjawił publicznie iż cała sprawa została sfałszowana, a jego ojciec celowo zakopał artefakty w ziemi celem ich późniejszego „odkrycia”. W atmosferze skandalu przedmioty usunięto z ekspozycji. Powróciły na nią w latach 90., jednak już bez adnotacji o ich amerykańskiej proweniencji. Współczesne badania potwierdziły, iż „znalezisko” to autentyczne elementy uzbrojenia powstałe około 1000 roku w Skandynawii, które Dodd najprawdopodobniej zakupił od jakiegoś norweskiego imigranta i wykorzystał następnie do mistyfikacji.

Przypisy

  1. John Robert Colombo: Mysteries of Ontario. Toronto: Hounslow Press, 1999, s. 46. ISBN 0-88882-205-7.
  2. Farley Mowat: Wyprawy wikingów. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1972, s. 256-257.

Bibliografia

  • Kenneth L. Feder: Encyclopedia of Dubious Archaeology. From Atlantis to the Walam Olum. Santa Barbara: ABC-CLIO, 2010. ISBN 978-0-313-37918-5.
  • Barbara Smith: Hoaxes and Hexes. Daring Deceptions and Mysterious Curses. Victoria: Heritage House Publishing Company, 2011. ISBN 978-1-926613-98-7.

Media użyte na tej stronie

Beardmore Relics.svg
Autor: Brianann MacAmhlaidh, Licencja: CC BY-SA 3.0
A silhouette of the Beardmore Relics. This silhouette is based upon a photograph shown in Mysterious Canada (1988), by J.R. Colombo. I created this image using Inkscape.
Beardmore Relics (map).jpg
Autor: Brianann MacAmhlaidh, Licencja: CC BY-SA 3.0
A map illustrating the location where the Beardmore Relics and the Kensington Runestone were 'discovered'. Both finds were considered locally to be evidence of Norse exploration in North America—however, neither finds are taken seriously by academics. The locations of Hudson Strait, Hudson Bay, James Bay, and Lake Nipigon are also shown. I utilized the following file: File:North America satellite orthographic.jpg, which was created by NASA, and uploaded by User:Ghalas. I used Inkscape and GIMP to created this image—both programs are free, cross-platform, graphics editors.