Arthur Evans

Ten artykuł od 2020-12 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać wiarygodne źródła, najlepiej w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Arthur Evans

Data i miejsce urodzenia	8 lipca 1851 Nash Mills, Hertfordshire
Data i miejsce śmierci	11 lipca 1941 Youlbury, Oxfordshire
Zawód, zajęcie	archeolog

Arthur John Evans (ur. 8 lipca 1851 w Nash Mills, Hertfordshire, zm. 11 lipca 1941 w Youlbury, Oxfordshire) – brytyjski archeolog. Laureat Medalu Copleya.

Życiorys

Zamiłowanie do archeologii odziedziczył po ojcu – walijskim przemysłowcu, który amatorsko uprawiał tę dyscyplinę nauki. W 1884 roku Arthur Evans został kuratorem oksfordzkiego Ashmolean Museum.

Przez wiele lat prowadził prace wykopaliskowe na Krecie, których owocem było odkrycie kultury minojskiej i najcenniejszych jej zabytków (pałac w Knossos, pismo linearne A i pismo linearne B). Dokonał też precyzyjnego podziału na okresy historii tej cywilizacji, wykazując jednocześnie, że tzw. epoka Minosa była jej końcem. W przeciwieństwie do innych archeologów Evans nie tylko systematyzował i klasyfikował znaleziska, ale też na ich podstawie odtworzył życie społeczne i polityczne Kreteńczyków od 3000 do 1200 r. p.n.e. Pozwoliła mu na to wnikliwa analiza fresków, rzeźb i polichromowanej ceramiki oraz układu architektonicznego odkopywanych ruin, stanowiących najważniejsze świadectwa kultury minojskiej.

Ważniejsze publikacje:

• Evans, A.J., 1901, Scripta Minoa – Volume 1
• Evans, A.J., 1952, Scripta Minoa – Volume 2
• Evans, A.J., 1921–1935, Palace of Minos – Volumes 1–4
• Evans, A.J., 1933, Jarn Mound