Artti Aigro

Artti Aigro
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

29 sierpnia 1999
Otepää

Klub

Otepää SK

Wzrost

168 cm[1]

Reprezentacja

 Estonia

Debiut w PŚ

10 grudnia 2017 w Titisee-Neustadt (50. miejsce)

Pierwsze punkty w PŚ

25 listopada 2018 w Ruce (19. miejsce)

Rekord życiowy

228,0 m na Letalnicy w Planicy (22 marca 2019)

Strona internetowa

Artti Aigro (ur. 29 sierpnia 1999 w Otepää[2]) – estoński skoczek narciarski. Olimpijczyk (2018). Uczestnik mistrzostw świata seniorów (2017 i 2019), mistrzostw świata w lotach narciarskich (2020) oraz mistrzostw świata juniorów (2018 i 2019), a także zimowych igrzysk olimpijskich młodzieży (2016) i zimowego olimpijskiego festiwalu młodzieży Europy (2015). Rekordzista Estonii w długości skoku narciarskiego mężczyzn i wielokrotny medalista mistrzostw kraju.

Przebieg kariery

Początki

Skoki narciarskie zaczął trenować w wieku 4 lat za namową swojego ojca, Kaleva, który również uprawiał tę dyscyplinę sportu[3]. Początkowo trenował również kombinację norweską – w dyscyplinie tej zdobywał medale mistrzostw Estonii w kategoriach juniorskich[4].

W sierpniu 2013 zadebiutował w cyklu FIS Cup, zajmując 36. i 40. pozycję w konkursach w Kuopio[5]. Pierwsze punkty tego cyklu zdobył w tym samym miejscu rok później, zajmując 19. i 26. pozycję. W zawodach rangi Pucharu Kontynentalnego pierwsze punkty zdobył w swoim debiucie – 16 sierpnia 2014 w Kuopio, w ramach Letniego Pucharu Kontynentalnego, zajął 30. pozycję. Na Zimowym Olimpijskim Festiwalu Młodzieży Europy 2015 wystąpił zarówno w konkursach skoków narciarskich, w których zajął 34. miejsce indywidualnie[6], jak i w zawodach w kombinacji norweskiej, w których był 36. indywidualnie (Gundersen HS108/5 km) i 10. w drużynie[7].

W lutym 2016 zajął 16. pozycję w konkursie indywidualnym skoków narciarskich na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich Młodzieży 2016[8].

Wystartował na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2017 w Lahti, na których odpadł w kwalifikacjach do obu konkursów indywidualnych (na skoczni normalnej do awansu do konkursu głównego zabrakło mu 2,2 punktu, a na obiekcie dużym 4,6 punktu)[9].

Sezon 2017/2018

9 września 2017, w swoim debiutanckim starcie w Letnim Grand Prix zajął 29. pozycję w pierwszym konkursie w Czajkowskim, zdobywając 2 punkty do klasyfikacji generalnej tego cyklu. 1 października 2017 po raz pierwszy uplasował się w czołowej dziesiątce zawodów Pucharu Kontynentalnego – w ramach letniej edycji tego cyklu zajął 6. lokatę w Klingenthal[10].

17 listopada 2017 w Wiśle po raz pierwszy przystąpił do zmagań w Pucharze Świata, odpadając w kwalifikacjach. 10 grudnia 2017 zadebiutował w konkursie głównym cyklu, zajmując 50. miejsce w Titisee-Neustadt. Na Mistrzostwach Świata Juniorów 2018 zajął 26. lokatę indywidualnie. Wziął udział w Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 2018 – na skoczni normalnej odpadł w kwalifikacjach, a na większym obiekcie zajął 48. pozycję[10].

Sezon 2018/2019

25 listopada 2018 zdobył pierwsze w karierze punkty Pucharu Świata, zajmując 19. miejsce w zawodach w Ruce[11]. W kolejnych tygodniach, przygotowując się do ostatnich w karierze mistrzostw świata juniorów, zdecydował się jednak brać udział w rywalizacji w Pucharze Kontynentalnym[12] – na przełomie 2018 i 2019 w sumie czterokrotnie plasował się w czołowej dziesiątce zawodów tej rangi, najlepszy rezultat uzyskując w Ruce, gdzie 15 grudnia 2018 był piąty. W rozgrywanym 24 stycznia konkursie indywidualnym Mistrzostw Świata Juniorów 2019 zajął 9. pozycję[11]. Kilka dni po tej imprezie doznał kontuzji podczas treningu na sali gimnastycznej[13].

Do rywalizacji międzynarodowej powrócił po blisko miesięcznej przerwie podczas seniorskich Mistrzostw Świata w Narciarstwie Klasycznym 2019, gdzie odpadł w kwalifikacjach na skoczni dużej i zajął 49. lokatę na obiekcie normalnym. W kolejnych tygodniach kilkukrotnie odpadał w kwalifikacjach do zawodów Pucharu Świata[11]. 22 marca 2019, występując jako przedskoczek w zawodach w Planicy, skokiem na odległość 228 metrów ustanowił nowy rekord Estonii w długości skoku narciarskiego mężczyzn, o 15 metrów poprawiając rezultat Kaarela Nurmsalu[14].

Sezon 2019/2020

Latem 2019 punktował jedynie w FIS Cupie. Lepsze wyniki uzyskiwał w sezonie zimowym 2019/2020, gdy w zawodach Pucharu Świata punkty zdobył dwukrotnie – w pierwszym konkursie w Sapporo był 25., a w pierwszym konkursie w Bad Mitterndorf 26. Ponadto jeszcze pięć razy wystąpił w konkursie głównym[15].

Sezon 2020/2021

Latem 2020 rozpoczął współpracę z reprezentacją Finlandii[16]. Sezon zimowy 2020/2021 rozpoczął od trzech kolejnych konkursów Pucharu Świata, w których zdobywał punkty. Podczas pierwszych zawodów w Ruce poprawił swój najlepszy wynik w zawodach tej rangi, zajmując 14. lokatę, a dzień później po pierwszej serii zmagań był 5., jednak słabszy drugi skok sprawił, że ostatecznie zajął 30. miejsce. Wystąpił na Mistrzostwach Świata w Lotach Narciarskich 2020, na których zajął 25. pozycję w konkursie indywidualnym. W dalszej części sezonu w Pucharze Świata najwyżej sklasyfikowany był na 20. lokacie, w rozgrywanych w styczniu 2021 zawodach w Willingen. Wystartował na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2021. Zawody indywidualne na skoczni normalnej ukończył na 41. miejscu, a na skoczni dużej na 25. pozycji[17].

Sezon 2021/2022

We wrześniu 2021 zajął 3. miejsce w zawodach Letniego Pucharu Kontynentalnego w Bischofshofen, po raz pierwszy w karierze stając na podium zawodów tej rangi. W sezonie 2021/2022 Pucharu Świata regularnie startował w zawodach, a punkty cyklu zdobył czterokrotnie. Najwyżej klasyfikowany był na 18. pozycji, w rozgrywanych w listopadzie 2021 zawodach w Ruce. Wystartował na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 2022, na których zajął 34. miejsce na skoczni normalnej oraz 30. na dużej. Wystąpił również na Mistrzostwach Świata w Lotach Narciarskich 2022, gdzie zajął 19. lokatę indywidualnie[18].

Mistrzostwa Estonii

Jest wielokrotnym medalistą mistrzostw Estonii. W kategorii seniorskiej po raz pierwszy na podium stanął jako dwunastolatek, zdobywając złoty medal w konkursie drużynowym Letnich Mistrzostw Estonii 2011. Pierwszy indywidualny medal zdobył rok później dzięki zajęciu 2. pozycji, a pierwsze zwycięstwo w tej konkurencji odniósł zimą 2017. Według stanu po zakończeniu sezonu 2021/2022 indywidualnie zdobył 4 złote i 2 srebrne medale, a w drużynie – 8 złotych, 2 srebrne i 2 brązowe[4].

Igrzyska olimpijskie

Indywidualnie

2018 Korea Południowa Pjongczang–nie zakwalifikował się (K-98)[19], 48. miejsce (K-125)
2022 Pekin/Zhangjiakou–34. miejsce (K-95), 30. miejsce (K-125)

Starty A. Aigro na igrzyskach olimpijskich – szczegółowo

MiejsceDzieńRokMiejscowośćSkoczniaPunkt KHSKonkursSkok 1Skok 2NotaStrataZwycięzca
–10 lutego2018Korea Południowa PjongczangAlpensia Jumping ParkK-98HS-109indywid.81,5 m80,0 pktNie zakwalifikował się.
48.17 lutego2018Korea Południowa PjongczangAlpensia Jumping ParkK-125HS-142indywid.107,0 m–79,4 pkt206,3 pktKamil Stoch
34.6 lutego2022 ZhangjiakouSnow RuyiK-95HS-106indywid.97,0 m–116,7 pkt158,3 pktRyōyū Kobayashi
30.12 lutego2022 ZhangjiakouSnow RuyiK-125HS-140indywid.130,0 m127,5 m239,3 pkt56,8 pktMarius Lindvik

Mistrzostwa świata

Indywidualnie

2017 Finlandia Lahti–nie zakwalifikował się (K-90)[20], nie zakwalifikował się (K-116)[21]
2019 Austria Seefeld/Innsbruck–nie zakwalifikował się (K-120), 49. miejsce (K-99)
2021 Niemcy Oberstdorf–41. miejsce (K-95), 25. miejsce (K-120)

Starty A. Aigro na mistrzostwach świata – szczegółowo

MiejsceDzieńRokMiejscowośćSkoczniaPunkt KHSKonkursSkok 1Skok 2NotaStrataZwycięzca
–25 lutego2017Finlandia LahtiSalpausselkäK-90HS-100indywid.83,0 m97,2 pktNie zakwalifikował się.
–2 marca2017Finlandia LahtiSalpausselkäK-116HS-130indywid.102,0 m78,2 pktNie zakwalifikował się.
–22 lutego2019Austria InnsbruckBergiselK-120HS-130indywid.107,5 m88,1 pktNie zakwalifikował się.
49.1 marca2019Austria SeefeldToni-Seelos-OlympiaschanzeK-99HS-109indywid.83,0 m–66,5 pkt151,8 pktDawid Kubacki
41.27 lutego2021Niemcy OberstdorfSchattenbergschanzeK-95HS-106indywid.92,5 m–104,9 pkt163,9 pktPiotr Żyła
25.5 marca2021Niemcy OberstdorfSchattenbergschanzeK-120HS-137indywid.131,0 m120,0 m211,2 pkt65,3 pktStefan Kraft

Mistrzostwa świata w lotach narciarskich

Indywidualnie

2020 Słowenia Planica–25. miejsce
2022 Norwegia Vikersund–19. miejsce

Starty A. Aigro na mistrzostwach świata w lotach – szczegółowo

MiejsceDzieńRokMiejscowośćSkoczniaPunkt KHSKonkursSkok 1Skok 2Skok 3Skok 4NotaStrataZwycięzca
25.11–12 grudnia2020Słowenia PlanicaLetalnicaK-200HS-240indywid.200,5 m196,5 m197,5 m207,0 m687,3 pkt189,9 pktKarl Geiger
19.11–12 marca2022Norwegia VikersundVikersundbakkenK-200HS-240indywid.207,0 m208,0 m208,5 m201,5 m709,9 pkt144,3 pktMarius Lindvik

Mistrzostwa świata juniorów

Indywidualnie

2018 Szwajcaria Kandersteg–26. miejsce
2019 Finlandia Lahti–9. miejsce

Starty A. Aigro na mistrzostwach świata juniorów – szczegółowo

MiejsceDzieńRokMiejscowośćSkoczniaPunkt KHSKonkursSkok 1Skok 2NotaStrataZwycięzca
26.1 lutego2018Szwajcaria KanderstegNordic ArenaK-95HS-106indywid.93,0 m93,5 m229,1 pkt62,3 pktMarius Lindvik
9.24 stycznia2019Finlandia LahtiSalpausselkäK-90HS-100indywid.92,5 m93,0 m231,6 pkt20,5 pktThomas Aasen Markeng

Igrzyska olimpijskie młodzieży

Indywidualnie

2016 Norwegia Lillehammer–16. miejsce

Starty A. Aigro na igrzyskach olimpijskich młodzieży – szczegółowo

MiejsceDzieńRokMiejscowośćSkoczniaPunkt KHSKonkursSkok 1Skok 2NotaStrataZwycięzca
16.16 lutego2016Norwegia LillehammerLysgårdsbakkenK-90HS-100indywid.83,0 m79,0 m170,4 pkt92,4 pktBor Pavlovčič

Zimowy olimpijski festiwal młodzieży Europy

Indywidualnie

2015 Austria Tschagguns–34. miejsce

Starty A. Aigro na zimowym olimpijskim festiwalu młodzieży Europy – szczegółowo

MiejsceDzieńRokMiejscowośćSkoczniaPunkt KHSKonkursSkok 1Skok 2NotaStrataZwycięzca
34.27 stycznia2015Austria TschaggunsMontafoner SchanzenzentrumK-97HS-108indywid.84,5 m–94,3 pkt177,0 pktNiko Kytösaho

Puchar Świata

Miejsca w klasyfikacji generalnej

SezonMiejsce
2017/2018niesklasyfikowany
2018/201957.
2019/202057.
2020/202143.
2021/202255.

Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych Pucharu Świata

stan na 18 grudnia 2022

Sezon 2017/2018
Wisła HS134Ruka HS142Niżny Tagił HS134Niżny Tagił HS134Titisee-Neustadt HS142Engelberg HS140Engelberg HS140Oberstdorf HS137Garmisch-Partenkirchen HS140Innsbruck HS130Bischofshofen HS140Tauplitz HS235Zakopane HS140Willingen HS145Willingen HS145Lahti HS130Oslo HS134Lillehammer HS140Trondheim HS140Vikersund HS240Planica HS240Planica HS240punkty
q---50--qqqq-q-------q-0
Sezon 2018/2019
Wisła HS134Ruka HS142Ruka HS142Niżny Tagił HS134Niżny Tagił HS134Engelberg HS140Engelberg HS140Oberstdorf HS137Garmisch-Partenkirchen HS142Innsbruck HS130Bischofshofen HS142Predazzo HS135Predazzo HS135Zakopane HS140Sapporo HS137Sapporo HS137Oberstdorf HS235Oberstdorf HS235Oberstdorf HS235Lahti HS130Willingen HS145Willingen HS145Oslo HS134Lillehammer HS140Trondheim HS138Vikersund HS240Planica HS240Planica HS240punkty
-3919-------------------qqqqq-12
Sezon 2019/2020
Wisła HS134Ruka HS142Niżny Tagił HS134Niżny Tagił HS134Klingenthal HS140Engelberg HS140Engelberg HS140Oberstdorf HS137Garmisch-Partenkirchen HS142Innsbruck HS130Bischofshofen HS142Predazzo HS104Predazzo HS104Titisee-Neustadt HS142Titisee-Neustadt HS142Zakopane HS140Sapporo HS137Sapporo HS137Willingen HS145Bad Mitterndorf HS235Bad Mitterndorf HS235Râșnov HS97Râșnov HS97Lahti HS130Lahti HS130Lillehammer HS140Lillehammer HS140punkty
-38-----qqqq----q2538q2633--q53q3511
Sezon 2020/2021
Wisła HS134Ruka HS142Ruka HS142Niżny Tagił HS134Niżny Tagił HS134Engelberg HS140Engelberg HS140Oberstdorf HS137Garmisch-Partenkirchen HS142Innsbruck HS128Bischofshofen HS142Titisee-Neustadt HS142Titisee-Neustadt HS142Zakopane HS140Lahti HS130Willingen HS147Willingen HS147Klingenthal HS140Klingenthal HS140Zakopane HS140Zakopane HS140Râșnov HS97Planica HS240Planica HS240Planica HS240punkty
261430--41284038404524384238dq203345---2123-63
Sezon 2021/2022
Niżny Tagił HS134Niżny Tagił HS134Ruka HS142Ruka HS142Wisła HS134Klingenthal HS140Klingenthal HS140Engelberg HS140Engelberg HS140Oberstdorf HS137Garmisch-Partenkirchen HS142Bischofshofen HS142Bischofshofen HS142Bischofshofen HS142Zakopane HS140Titisee-Neustadt HS142Titisee-Neustadt HS142Willingen HS147Willingen HS147Lahti HS130Lahti HS130Lillehammer HS140Oslo HS134Oslo HS134Oberstdorf HS235Oberstdorf HS235Planica HS240Planica HS240punkty
3746q18344737qq4250444143-3439--3045313932q2323-30
Sezon 2022/2023
Wisła HS134Wisła HS134Ruka HS142Ruka HS142Titisee-Neustadt HS142Titisee-Neustadt HS142Engelberg HS140Engelberg HS140Oberstdorf HS137Garmisch-Partenkirchen HS142Innsbruck HS128Bischofshofen HS142Zakopane HS140Sapporo HS137Sapporo HS137Sapporo HS137Bad Mitterndorf HS235Bad Mitterndorf HS235Willingen HS147Willingen HS147Lake Placid HS128Lake Placid HS128Râșnov HS97Oslo HS134Oslo HS134Lillehammer HS140Lillehammer HS140Vikersund HS240Vikersund HS240Lahti HS130Planica HS240Planica HS240punkty
264245q3146--5
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  q  – dyskwalifikacja w kwalifikacjach
 q  – zawodnik nie zakwalifikował się  -  – zawodnik nie wystartował

Turniej Czterech Skoczni

Miejsca w klasyfikacji generalnej

SezonMiejsce
2020/202143.
2021/202246.

Raw Air

Miejsca w klasyfikacji generalnej

SezonMiejsce
201967.
202053.
202240.

Willingen Six

Miejsca w klasyfikacji generalnej

SezonMiejsce
202150.

Planica 7

Miejsca w klasyfikacji generalnej

SezonMiejsce
201867.
202147.
202238.

Puchar Świata w lotach

Miejsca w klasyfikacji generalnej

SezonMiejsce
2019/202031.
2020/202124.
2021/202229.

Letnie Grand Prix

Miejsca w klasyfikacji generalnej

SezonMiejsce
201787.
2019niesklasyfikowany
2021niesklasyfikowany
202239.

Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych LGP

stan po zakończeniu LGP 2022

2017
Wisła HS134Hinterzarten HS108Courchevel HS132Hakuba HS131Hakuba HS131Czajkowski HS140Czajkowski HS140Hinzenbach HS94Klingenthal HS140punkty
-----2933-dq2
2018
Wisła HS134Hinterzarten HS108Einsiedeln HS117Courchevel HS135Hakuba HS131Hakuba HS131Râșnov HS97Râșnov HS97Hinzenbach HS94punkty
-q-q-----0
2019
Wisła HS134Hinterzarten HS108Courchevel HS135Zakopane HS140Hakuba HS131Hakuba HS131Hinzenbach HS94Klingenthal HS140punkty
q--50---q0
2020
Wisła HS134Wisła HS134punkty
--0
2021
Wisła HS134Wisła HS134Courchevel HS135Szczuczyńsk HS99Szczuczyńsk HS99Czajkowskij HS140Hinzenbach HS94Klingenthal HS140punkty
384140---38320
2022
Wisła HS134Wisła HS134Courchevel HS135Râșnov HS97Hinzenbach HS94Klingenthal HS140punkty
2813--16q38
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja
 q  – zawodnik nie zakwalifikował się
 -  – zawodnik nie wystartował

Puchar Kontynentalny

Miejsca w klasyfikacji generalnej

SezonMiejsce
2014/2015niesklasyfikowany
2016/201788.
2017/2018111.
2018/201937.
2019/2020niesklasyfikowany

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Kontynentalnego

stan po zakończeniu sezonu 2019/2020

Sezon 2014/2015
Rena HS111Rena HS139Rena HS139Engelberg HS137Engelberg HS137Wisła HS134Wisła HS134Sapporo HS100Sapporo HS134Sapporo HS134Planica HS139Planica HS139Zakopane HS134Zakopane HS134Brotterode HS117Lahti HS130Lahti HS130Iron Mountain HS133Iron Mountain HS133Titisee-Neustadt HS142Titisee-Neustadt HS142Titisee-Neustadt HS142Seefeld HS109Seefeld HS109Niżny Tagił HS134Niżny Tagił HS134punkty
---------------4550---------0
Sezon 2016/2017
Vikersund HS117Vikersund HS117Vikersund HS117Ruka HS142Ruka HS142Engelberg HS137Engelberg HS137Titisee-Neustadt HS142Titisee-Neustadt HS142Garmisch-Partenkirchen HS140Garmisch-Partenkirchen HS140Sapporo HS100Sapporo HS137Sapporo HS137Bischofshofen HS140Bischofshofen HS140Erzurum HS140Erzurum HS140Brotterode HS117Brotterode HS117Planica HS139Planica HS139Iron Mountain HS133Iron Mountain HS133Rena HS139Rena HS139Zakopane HS134Zakopane HS134Czajkowski HS140Czajkowski HS140punkty
6347493235----5149-----1313--------4138--40
Sezon 2017/2018
Whistler HS104Whistler HS104Ruka HS142Ruka HS142Engelberg HS140Engelberg HS140Titisee-Neustadt HS142Titisee-Neustadt HS142Bischofshofen HS140Bischofshofen HS140Erzurum HS140Erzurum HS140Sapporo HS100Sapporo HS137Sapporo HS137Planica HS138Planica HS138Iron Mountain HS133Iron Mountain HS133Brotterode HS117Brotterode HS117Klingenthal HS140Klingenthal HS140Rena HS139Rena HS139Zakopane HS140Zakopane HS140Czajkowskij HS140punkty
--4024------------------------7
Sezon 2018/2019
Lillehammer HS140Lillehammer HS140Ruka HS142Ruka HS142Engelberg HS140Engelberg HS140Klingenthal HS140Klingenthal HS140Bischofshofen HS140Bischofshofen HS140Sapporo HS137Sapporo HS137Sapporo HS137Planica HS139Planica HS139Iron Mountain HS133Iron Mountain HS133Iron Mountain HS133Oberstdorf HS137Oberstdorf HS137Brotterode HS117Brotterode HS117Rena HS139Rena HS139Zakopane HS140Zakopane HS140Czajkowskij HS140Czajkowskij HS140punkty
2457573642387379------------------149
Sezon 2019/2020
Vikersund HS117Vikersund HS117Ruka HS142Ruka HS142Bischofshofen HS142Bischofshofen HS142Klingenthal HS140Klingenthal HS140Sapporo HS137Sapporo HS137Planica HS138Planica HS138Brotterode HS117Brotterode HS117Iron Mountain HS133Iron Mountain HS133Predazzo HS135Predazzo HS135Rena HS139Lahti HS130Lahti HS130punkty
--4235-----------------0
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 q  – zawodnik nie zakwalifikował się  -  – zawodnik nie wystartował

Letni Puchar Kontynentalny

Miejsca w klasyfikacji generalnej

SezonMiejsce
2014117.
2015niesklasyfikowany
201745.
201892.
2019niesklasyfikowany
202025.
202141.
202221.

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Letniego Pucharu Kontynentalnego chronologicznie

NrDzieńRokMiejscowośćSkoczniaPunkt KHSSkok 1Skok 2NotaLok.StrataZwycięzca
1.12 września2021Austria Bischofshofenim. Paula AusserleitneraK-125HS-142139,5 m130,5 m239,5 pkt3.12,0 pktDaniel Tschofenig

Miejsca w poszczególnych konkursach Letniego Pucharu Kontynentalnego

stan po zakończeniu LPK 2022

2014
Kranj HS109Kranj HS109Wisła HS134Wisła HS134Kuopio HS127Kuopio HS127Frenštát pod Radhoštěm HS106Frenštát pod Radhoštěm HS106Klingenthal HS140Klingenthal HS140Stams HS115Stams HS115Trondheim HS140Trondheim HS140punkty
----30---------1
2015
Kranj HS109Kranj HS109Wisła HS134Wisła HS134Kuopio HS127Kuopio HS127Frenštát pod Radhoštěm HS106Frenštát pod Radhoštěm HS106Stams HS115Stams HS115Oslo HS106Oslo HS106Klingenthal HS140Klingenthal HS140punkty
----4137----dq57--0
2017
Kranj HS109Kranj HS109Szczyrk HS106Wisła HS134Frenštát pod Radhoštěm HS106Stams HS115Stams HS115Trondheim HS138Trondheim HS138Râșnov HS100Râșnov HS100Klingenthal HS140Klingenthal HS140punkty
--686352------17654
2018
Kranj HS109Kranj HS109Szczyrk HS106Wisła HS134Frenštát pod Radhoštěm HS106Stams HS115Stams HS115Oslo HS106Oslo HS106Zakopane HS140Zakopane HS140Klingenthal HS140Klingenthal HS140punkty
---------353541256
2019
Kranj HS109Kranj HS109Szczuczyńsk HS140Szczuczyńsk HS140Wisła HS134Wisła HS134Frenštát pod Radhoštěm HS106Frenštát pod Radhoštěm HS106Râșnov HS97Râșnov HS97Lillehammer HS140Lillehammer HS140Stams HS115Stams HS115Klingenthal HS140Klingenthal HS140punkty
3536--3435----4738--48420
2020
Wisła HS134Wisła HS134punkty
252116
2021
Kuopio HS127Kuopio HS127Frenštát pod Radhoštěm HS106Frenštát pod Radhoštěm HS106Râșnov HS97Râșnov HS97Bischofshofen HS142Bischofshofen HS142Oslo HS106Oslo HS106Klingenthal HS140Klingenthal HS140punkty
------193----72
2022
Lillehammer HS140Lillehammer HS140Stams HS115Stams HS115Klingenthal HS140Klingenthal HS140Lake Placid HS100Lake Placid HS128Lake Placid HS128punkty
147816-----101
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30 

 -  – zawodnik nie wystartował  dq  – dyskwalifikacja

Puchar Beskidów

Miejsca w klasyfikacji generalnej

SezonMiejsce
201758.

FIS Cup

Miejsca w klasyfikacji generalnej

SezonMiejsce
2013/2014niesklasyfikowany
2014/2015165.
2015/2016niesklasyfikowany
2016/2017138.
2017/2018niesklasyfikowany
2019/202046.
2021/202238.

Miejsca w poszczególnych konkursach FIS Cup

stan po zakończeniu sezonu 2021/2022

Sezon 2013/2014
VillachVillachSzczyrkSzczyrkKuopioKuopioKranjKranjZakopaneZakopaneFrenstatFrenstatEinsiedelnEinsiedelnRâșnovRâșnovNotoddenNotoddenBrattleboroBrattleboroRâșnovRâșnovZakopaneZakopanepunkty
----3640------------------0
Sezon 2014/2015
VillachVillachHinterzartenHinterzartenKuopioKuopioEinsiedelnEinsiedelnPlanicaPlanicaSzczyrkSzczyrkRâșnovRâșnovNotoddenNotoddenSzczyrbskie JezioroZakopaneZakopaneKranjKranjBrattleboroBrattleboroLake PlacidHinterzartenHinterzartenpunkty
----1926--------------------17
Sezon 2015/2016
VillachVillachKuopioKuopioSzczyrkSzczyrkEinsiedelnEinsiedelnRâșnovRâșnovNotoddenNotoddenZakopaneZakopanePjongczangPjongczangWhistlerWhistlerEau ClaireEau ClairePlanicaPlanicaHarrachovHarrachovpunkty
--5954--------5268--------32310
Sezon 2016/2017
Villach HS98Villach HS98Szczyrk HS106Szczyrk HS106Kuopio HS127Kuopio HS127Einsiedeln HS117Einsiedeln HS117Hinterzarten HS108Hinterzarten HS108Râșnov HS100Râșnov HS100Notodden HS98Notodden HS98Zakopane HS134Zakopane HS134Eau Claire HS95Eau Claire HS95Sapporo HS100Sapporo HS134punkty
687078554763----1637--3044----16
Sezon 2017/2018
VillachVillachKuopioKuopioKanderstegKanderstegRâșnovRâșnovWhistlerWhistlerNotoddenNotoddenZakopaneZakopanePlanicaPlanicaHinterzartenHinterzartenVillachVillachFalunpunkty
--3247-----------------0
Sezon 2019/2020
Szczyrk HS106Szczyrk HS106Szczuczyńsk HS99Szczuczyńsk HS99Ljubno HS94Ljubno HS94Pjongczang HS109Pjongczang HS109Râșnov HS97Râșnov HS97Villach HS98Villach HS98Notodden HS98Notodden HS98Oberwiesenthal HS106Oberwiesenthal HS106Zakopane HS140Zakopane HS140Rastbüchl HS78Rastbüchl HS78Villach HS98Villach HS98punkty
-9--2313----------256----103
Sezon 2021/2022
Otepää HS97Otepää HS97Kuopio HS100Kuopio HS127Einsiedeln HS117Einsiedeln HS117Ljubno HS94Ljubno HS94Villach HS98Villach HS98Lahti HS100Lahti HS100Falun HS100Falun HS100Kandersteg HS106Kandersteg HS106Notodden HS100Notodden HS100Zakopane HS105Villach HS98Villach HS98Oberhof HS100Oberhof HS100punkty
54------930-------------125
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30 

 -  – zawodnik nie wystartował

Kombinacja norweska

Zimowy olimpijski festiwal młodzieży Europy

MiejsceDzieńRokMiejscowośćKonkurencjaWynik zwycięzcyStrataZwycięzca
10.28 stycznia2015Austria TschaggunsGundersen HS108/5 km drużynowo[a]56:37,3+8:28,7Austria Austria
36.30 stycznia2015Austria TschaggunsGundersen HS108/5 km indywidualnie13:40,9+4:29,5Niemcy Willi Hengelhaupt

Uwagi

  1. ↑ Skład zespołu: Klaus Mark Kolpakov, Risto Raudberg, Ainar Pikk, Artti Aigro

Przypisy

  1. ↑ Extended Start List Qualification. berkutschi.com, 2020-12-18. [dostęp 2021-01-02]. (ang.).
  2. ↑ Artti AIGRO. skijumping.pl. [dostęp 2018-11-26].
  3. ↑ Paweł Borkowski: Artti Aigro: „Staram się dawać z siebie wszystko”. skijumping.pl, 2016-08-25. [dostęp 2018-11-26]. (pol.).
  4. ↑ a b Artti Aigro. sport24.ee. [dostęp 2022-04-25]. (est.).
  5. ↑ AIGRO Artti - Athlete Information; Season 2014. fis-ski.com. [dostęp 2022-04-25]. (ang.).
  6. ↑ AIGRO Artti - Athlete Information; Season 2015. fis-ski.com. [dostęp 2022-04-25]. (ang.).
  7. ↑ AIGRO Artti - Athlete Information. fis-ski.com. [dostęp 2019-12-29]. (ang.).
  8. ↑ AIGRO Artti - Athlete Information; Season 2016. fis-ski.com. [dostęp 2022-04-25]. (ang.).
  9. ↑ AIGRO Artti - Athlete Information; Season 2017. fis-ski.com. [dostęp 2022-04-25]. (ang.).
  10. ↑ a b AIGRO Artti - Athlete Information; Season 2018. fis-ski.com. [dostęp 2022-04-25]. (ang.).
  11. ↑ a b c AIGRO Artti - Athlete Information; Season 2019. fis-ski.com. [dostęp 2019-05-08]. (ang.).
  12. ↑ Paweł Borkowski: Powrót Aigro do Pucharu Świata dopiero w lutym?. skijumping.pl, 2018-12-05. [dostęp 2019-03-11].
  13. ↑ Mart Treial: Õnnetu vigastus jätab Artti Aigro lennumäe MK-etapilt eemale, kuid hooaja põhieesmärk täitus. ohtuleht.ee, 2019-01-28. [dostęp 2019-03-11]. (est.).
  14. ↑ Andrzej Mysiak: Piątek w Planicy: Rekord Estonii, sześć nowych życiówek i... dwie cofnięte. skokinarciarskie.pl, 2019-03-22. [dostęp 2020-05-01].
  15. ↑ AIGRO Artti - Athlete Information; Season 2020. fis-ski.com. [dostęp 2022-04-25]. (ang.).
  16. ↑ Dominik Formela: Pierwsze letnie zawody i zmiany w Estonii. skijumping.pl, 2020-05-28. [dostęp 2020-12-13].
  17. ↑ AIGRO Artti - Athlete Information; Season 2021. fis-ski.com. [dostęp 2021-10-21]. (ang.).
  18. ↑ AIGRO Artti - Athlete Information; Season 2022. fis-ski.com. [dostęp 2022-04-25]. (ang.).
  19. ↑ Wyniki na oficjalnej stronie FIS. 2018-02-08. [dostęp 2018-02-08]. (ang.).
  20. ↑ Wyniki na oficjalnej stronie FIS. 2017-02-24. [dostęp 2017-02-24]. (ang.).
  21. ↑ Wyniki na oficjalnej stronie FIS. 2017-03-01. [dostęp 2017-03-01]. (ang.).

Bibliografia

Mistrzowie Estonii w skokach narciarskich
Zimowi
indywidualnie
Zimowi
drużynowo
Letni
indywidualnie
Letni
drużynowo

Media użyte na tej stronie

Ski jumping pictogram.svg
Pictograms of Olympic sports - Ski jumping
Flag of Finland.svg
Flaga Finlandii
Civil Ensign of Switzerland.svg
Flag of Switzerland at sea
Flag of Slovenia (bordered).svg
Łatwo można dodać ramkę naokoło tej grafiki
Flag of Japan (bordered).svg
Flag of Japan (bordered, unrounded corners)
Flag of the United States.svg
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
Flag of Canada (bordered).svg
Flag of Canada with a black border
Flag of Slovakia (bordered).svg
Bordered flag of Slovakia
2017-09-30 COC Klingenthal Artti Aigro 002.jpg
Autor: Christian Bier, Licencja: CC BY-SA 4.0
FIS Ski Jumping Summer Continental Cup Klingenthal 2017 Artti Aigro
Flag of USA.svg
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.