Artur Lemba
 Fragment radzieckiej całostki z wizerunkiem Artura Lemby, wydanej w setną rocznicę urodzin kompozytora | |
| Data i miejsce urodzenia | 24 września 1885 |
|---|---|
| Pochodzenie | |
| Data i miejsce śmierci | 21 listopada 1963 |
| Instrumenty | |
| Gatunki | |
| Zawód | |
Artur Lemba (ur. 24 września 1885 w Tallinnie, zm. 21 listopada 1963 tamże)[1] – estoński kompozytor, pianista i pedagog.
Życiorys
Podstaw gry fortepianowej uczył się u swojego brata Theodora. W 1899 wstąpił do Konserwatorium w Petersburgu, gdzie studiował grę na fortepianie u Carla van Arcka, W. Tołstowa i I. Borowki, kompozycję u Nikołaja Sołowjowa i teorię muzyki u Anatolija Ladowa, Aleksandra Głazunowa i Nikołaja Rimskiego-Korsakowa[1][2].
W 1908 ukończył studia, uzyskując złoty medal (fortepian) i srebrny medal (kompozycja). Dodatkowo otrzymał nagrodę Antona Rubinsteina, którą był fortepian Schrödera. Podczas ceremonii rozdania dyplomów Lemba wykonał swój I koncert fortepianowy[1][2].
W 1910 A. Lemba wziął udział w Międzynarodowym Konkursie Pianistycznym im. Antona Rubinsteina, gdzie znalazł się wśród ośmiu finalistów, obok m.in. Artura Rubinsteina i Edwina Fischera[1][2].
Kariera
W latach 1908–1920 prowadził zajęcia z fortepianu w Konserwatorium Petersburskim, od 1915 jako profesor. W 1920 wrócił do Estonii i objął stanowisko wykładowcy fortepianu w Konserwatorium w Tallinnie. W latach 1934-1935 i 1941-1944 zarządzał katedrą fortepianu tej uczelni. Wykładał do swojej śmierci w 1963[1][2]. Wśród jego uczniów byli m.in. Olav Roots, Villem Reimann, Kirill Raudsepp.
Lemba prowadził działalność solistyczną koncertową, szczególnie aktywną w latach dwudziestych, kiedy to był najbardziej wpływowym i cenionym estońskim pianistą[2]. Koncertował także poza Estonią – w Petersburgu, Rydze, Moskwie, Odessie, Budapeszcie, Helsinkach i Sztokholmie[1][2]. Grał także w zespołach muzycznych i dyrygował chórami i orkiestrami, a w latach 1922–1939 publikował w gazecie „Vaba Maa” jako krytyk muzyczny[1][2].
Twórczość
Jego twórczość kompozytorska obejmuje utwory orkiestrowe, instrumentalne, wokalne, wokalno-instrumentalne i kameralne. Skomponował 2 symfonie, 3 uwertury, 4 opery, 3 kantaty, muzykę kameralną dla różnych zespołów i 30 utworów chóralnych. Na fortepian skomponował 5 koncertów, 2 sonaty, 2 preludia i ponad 20 etiud[1][2]. Do najbardziej znanych jego utworów należy I koncert fortepianowy G-dur (1905) oraz Poéme d’amour (1916) na skrzypce i fortepian[1].
Przypisy
Linki zewnętrzne
- Artur Lemba w bazie AllMusic (ang.) (ang.)
- Dyskografia Artur Lemba w bazie MusicBrainz (ang.) (ang.)
- Artur Lemba w bazie Discogs.com (ang.) (ang.)
- Artur Lemba – nuty tego kompozytora dostępne w bibliotece cyfrowej International Music Score Library Project
- Artur Lemba w Estonian Music Information Centre (ang.)
Media użyte na tej stronie
Autor: Sijtze Reurich, Licencja: CC BY-SA 3.0
Fragment radziecka całostki z wizerunkiem Artura Lemby, wydanej w setną rocznicę urodzin kompozytora