Artur Olech
| Data i miejsce urodzenia | 22 czerwca 1940 Lwów | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 13 sierpnia 2010 Wrocław | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Artur Olech (ur. 22 czerwca 1940 we Lwowie, zm. 13 sierpnia 2010 we Wrocławiu) – polski bokser, dwukrotny wicemistrz olimpijski.
Życiorys
Walczył w wadze muszej i koguciej. Największe sukcesy odniósł w kategorii muszej. Dwukrotnie wystąpił na igrzyskach olimpijskich (w Tokio 1964 i Meksyku 1968), oba razy dochodząc do finału i zdobywając srebrny medal. Jego zwycięzca z Tokio Włoch Fernando Atzori był potem zawodowym mistrzem Europy.
Olech startował także w mistrzostwach Europy: w Bukareszcie 1969 zdobył brązowy medal w wadze muszej.
Czterokrotnie był mistrzem Polski (1962, 1963, 1965 i 1966) w wadze muszej, a raz wicemistrzem (1964 – przegrał w finale ze swym bratem bliźniakiem Zbigniewem).
Stoczył w ringu 315 walk, z których przegrał tylko 12.[1]
Przez większą część kariery reprezentował Gwardię Wrocław, pozostawał na etacie milicyjnym, później w policji, gdzie jako oficer znalazł po zakończeniu kariery sportowej zatrudnienie (nauczyciel wychowania fizycznego).
Jego brat bliźniak Zbigniew także był czołowym pięściarzem w kategorii muszej, trzykrotnym mistrzem Polski.
Poza boksem ukończył pedagogikę na Uniwersytecie Wrocławskim. Przez wiele lat był oficerem Milicji Obywatelskiej.
Przypisy
- ↑ Encyklopedia Wrocławia. Jan Harasimowicz (red.). Wyd. III. Wrocław: Wydawnictwo Dolnośląskie, 2006, s. 618. ISBN 83-7384-561-5.
Bibliografia
- 50 lat wrocławskiego sportu – 1945 – 1995, Marek Ordyłowski, Zbigniew Schwarzer, Leonard Szymański, ISBN 978-83-89518-67-5
Linki zewnętrzne
- Profil zawodnika na portalu olympedia.org (ang.)
- Polski Komitet Olimpijski: Artur Olech – sylwetka w portalu www.olimpijski.pl (pol.). www.olimpijski.pl. [dostęp 2014-12-26].
- Artur Olech, mucha na medal – wspomnieniowy artykuł Wojciecha Koerbera w Polskiej Gazecie Wrocławskiej
.svg){kind=small}
| Złoto |
| ||||
|---|---|---|---|---|---|
| Srebro |
| ||||
| Brąz |
|
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Boxing. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Olympic Rings without "rims" (gaps between the rings), As used, eg. in the logos of the 2008 and 2016 Olympics. The colour scheme applied here pertains to the 2016 Olympics in Rio de Janeiro.
Olympic Rings without "rims" (gaps between the rings), As used, eg. in the logos of the 2008 and 2016 Olympics. The colour scheme applied here pertains to the 2016 Olympics in Rio de Janeiro.