Artur Przybysławski
| Państwo działania | |
|---|---|
| Data urodzenia | 1970 |
| doktor habilitowany nauk humanistycznych | |
| Specjalność: filozofia buddyjska, historia filozofii | |
| Doktorat | 2001 – filozofia |
| Habilitacja | 2010 – filozofia |
| adiunkt Uniwersytetu Jagiellońskiego | |
Artur Przybysławski (ur. 1970)[1] – polski filozof, doktor habilitowany nauk humanistycznych, nauczyciel akademicki Uniwersytetu Jagiellońskiego, a wcześniej Uniwersytetu Łódzkiego. Specjalista w zakresie filozofii buddyjskiej i historii filozofii. Tłumacz z języka angielskiego i tybetańskiego.
Życiorys
W 2001 na podstawie napisanej pod kierunkiem Władysława Stróżewskiego rozprawy pt. Myśl Talesa i Heraklita w filozofii Arystotelesa, Hegla, Nietzschego, Heideggera uzyskał na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Jagiellońskiego stopień naukowy doktora nauk humanistycznych w dyscyplinie filozofia specjalność historia filozofii. W 2010 na podstawie dorobku naukowego oraz rozprawy pt. Buddyjska filozofia pustki otrzymał na Wydziale Filozoficzno-Historycznym Uniwersytetu Łódzkiego stopień naukowy doktora habilitowanego nauk humanistycznych w dyscyplinie filozofia specjalność filozofia Wschodu[2].
Był adiunktem w Instytucie Filozofii Wydziału Filozoficzno-Historycznego Uniwersytetu Łódzkiego. Został nauczycielem akademickim na stanowisku adiunkta w Katedrze Porównawczych Studiów Cywilizacji Wydziału Filozoficznego Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie[2].
Otrzymał stypendium Fundacji na Rzecz Nauki Polskiej. Został wyróżniony przez Stowarzyszenie Tłumaczy Polskich za prace przekładowe[1].
Został współpracownikiem Karmapa International Buddhist Institute w New Delhi i International Institute of Asian and Tibetan Studies w Hiszpanii[1].
Wybrane publikacje
Prace autorskie
- Świat jest tylko umysłem, czyli Filozofia buddyjska z przymrużeniem (trzeciego) oka (2018)
- Buddyjska epistemologia Tybetu: studia i przekłady (2017)
- Tales i początki refleksji europejskiej (2016)
- Pustka jest radością czyli Filozofia buddyjska z przymrużeniem (trzeciego) oka (2010)
- Buddyjska filozofia pustki (2009)
- Coincidentia oppositorum (2004)
- Nietzsche 1900–2000 (red. nauk., 1997)[3]
Przekłady
- Nagardżuna, Filozofia pustki i współzależnego wyłaniania (2014)
- Arthur O. Lovejoy, Wielki łańcuch bytu: studium historii pewnej idei: z dodaniem tekstów „Historiografia idei”, „Obecne stanowiska i przeszła historia” oraz „Refleksje o historii idei” (2009)
- Paul de Man, Alegorie czytania: język figuralny u Rousseau, Nietzschego, Rilkego i Prousta (2004)
- Christopher Norris, Dekonstrukcja przeciw postmodernizmowi: teoria krytyczna i prawo rozumu (2001)
- Paul de Man, Ideologia estetyczna (2000)
- Arthur O. Lovejoy, Wielki łańcuch bytu: studium z dziejów idei (1999)
- Thomas de Quincey, Ostatnie dni Immanuela Kanta (1996)[3]
Przypisy
- ↑ a b c Artur Przybysławski. buddyzm.pl. [dostęp 2018-07-02].
- ↑ a b Dr hab. Artur Przybysławski, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [online] [dostęp 2018-07-02].
- ↑ a b Przybysławski, Artur (1970- ). bn.org.pl. [dostęp 2018-07-02].
