Artur Wiśniewski

Artur Wiśniewski

podpułkownik audytor
Data i miejsce urodzenia	14 grudnia 1889 Lwów
Data i miejsce śmierci	wiosna 1940 Katyń
Przebieg służby
Lata służby	1918–1940
Siły zbrojne	Armia Austro-Węgier Wojsko Polskie
Jednostki	16 Pułk Piechoty Wojskowy Sąd Rejonowy Siedlce Dowództwo Floty Wojskowy Sąd Okręgowy Nr V Wojskowa Prokuratura Okręgowa Nr 8
Stanowiska	kierownik sądu doradca prawny sędzia orzekający wojskowy prokurator okręgowy szef wydziału
Główne wojny i bitwy	I wojna światowa wojna polsko-ukraińska wojna polsko-bolszewicka II wojna światowa
Odznaczenia

Grób Artura Wiśniewskiego i Józefa Małowieskiego na cmentarzu Powązkowskim

Artur Saturnin Adam Wiśniewski (ur. 14 grudnia 1889 we Lwowie, zm. wiosną 1940 w Katyniu) – doktor praw, podpułkownik audytor Wojska Polskiego, ofiara zbrodni katyńskiej.

Życiorys

Urodził się jako syn Antoniego i Józefy z d. Pierackiej. Ukończył studia prawa na Wydziale Prawa Uniwersytetu Franciszkańskiego we Lwowie. Uzyskał tytuł doktora praw.

Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości został przyjęty do Wojska Polskiego i został przydzielony do służby sprawiedliwości. W 1920 został asystentem w Wojskowym Sądzie Okręgowym Nr I w Warszawie. Został awansowany na stopień kapitana ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 w korpusie oficerów sądowych^[1][2]. Od 1921 pełnił służbę na stanowisku kierownika Wojskowego Sądu Rejonowego w Siedlcach^[3][4]. 18 lutego 1928 został mianowany majorem ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1928 i 4. lokatą w korpusie oficerów sądowych^[5]. W kwietniu tego roku został przeniesiony do Dowództwa Floty w Gdyni na stanowisko doradcy prawnego^[6][7][8]. 21 czerwca 1933 Prezydent RP mianował go sędzią orzekającym w wojskowych sądach okręgowych, a minister spraw wojskowych przeniósł go do Wojskowego Sądu Okręgowego Nr V w Krakowie na stanowisko sędziego orzekajacego^[9]. 31 sierpnia 1935 Prezydent RP zwolnił go ze stanowiska sędziego orzekającego przy wojskowych sądach okręgowych i mianował prokuratorem przy wojskowych sądach okręgowych, a minister spraw wojskowych przeniósł go do Prokuratury przy Wojskowym Sądzie Okręgowym Nr VIII w Grudziądzu na stanowisko prokuratora^[10][11]. Na stopień podpułkownika został mianowany ze starszeństwem z 1 stycznia 1936 w korpusie oficerów sądowych. Od 1937 pracował w Departamencie Sprawiedliwości Ministerstwa Spraw Wojskowych w Warszawie^[12]. Do września 1939 był szefem Wydziału Spraw Karnych i Nadzoru Prokuratorskiego we wspomnianym departamencie^[13].

Po wybuchu II wojny światowej 1939, kampanii wrześniowej i agresji ZSRR na Polskę został aresztowany przez sowietów. Był przetrzymywany w obozie w Kozielsku^[14]. Wiosną 1940 został przetransportowany do Katynia (nr listy wywozowej nr 017/2 z IV 1940) i rozstrzelany przez funkcjonariuszy Obwodowego Zarządu NKWD w Smoleńsku oraz pracowników NKWD przybyłych z Moskwy na mocy decyzji Biura Politycznego KC WKP(b) z 5 marca 1940. Został pochowany na terenie obecnego Polskiego Cmentarza Wojennego w Katyniu. Jego grób symboliczny znajduje się na cmentarzu Powązkowskim (kwatera 15-3-8,9)^[15].

Jego żoną była Maria z Małowieskich h. Gozdawa (1896–1933), z którą mieli syna Józefa.

Upamiętnienie

5 października 2007 roku Minister Obrony Narodowej Aleksander Szczygło mianował go pośmiertnie do stopnia pułkownika^[16]. Awans został ogłoszony 9 listopada 2007 roku, w Warszawie, w trakcie uroczystości „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”^[17].

W 2009, w ramach akcji „Katyń... pamiętamy” / „Katyń... Ocalić od zapomnienia”, został zasadzony Dąb Pamięci honorujący Artura Wiśniewskiego przy Szkole Podstawowej w Żernikach Wrocławskich^[18].

Ordery i odznaczenia

• Złoty Krzyż Zasługi (19 marca 1931)^[19]
• Krzyż za Obronę Śląska Cieszyńskiego II kl. (2 października 1919)^[20]
• Medal Pamiątkowy za Obronę Śląska Cieszyńskiego

Przypisy

Bibliografia

• Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2018-03-22].
• Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
• Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
• Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
• Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
• Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego: Katyń. Rada Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa, 2000. s. 691. [dostęp 2015-01-13].
• Stanisław Szurlej: Pismo l.dz. 42/tjn./39/Sąd. szefa Sądownictwa Wojskowego MSWojsk. do szefa Biura Rejestracyjnego MSWojsk. w sprawie obsady personalnej wszystkich szczebli kierownictwa od początku roku 1935 do września 1939 r. z wyjątkiem sądów polowych, których obsada była dokonywana przez Biuro Personalne MSWojsk.. W: B.I. 12j [on-line]. IPMS, 1939-12-13. [dostęp 2018-09-08].