Aryballos
Aryballos (stgr. ἀρύβαλλος, l.mn. aryballoi) – greckie naczynie toaletowe w kształcie niewielkiej kulistej butelki z wąską szyjką, służące do przechowywania olejków i pachnideł.
Aryballosy wytwarzano z ceramiki lub metalu, w okresie rzymskim także ze szkła. Miały kulisty brzusiec i wąską, niską szyjkę. Nieduży otwór otoczony był szerokim płaskim wylewem; najczęściej zaopatrzone były w niewielkie imadło, przez które przeciągano rzemień. Aryballosów używali atleci. Kształt tych naczyń był rozpowszechniony w VII w. p.n.e. zwłaszcza w Koryncie, gdzie wytwarzano je w stylu orientalizującym[1].
Przypisy
- ↑ Aryballos. W: Mała encyklopedia kultury antycznej A–Z. Zdzisław Piszczek (red.). Wyd. 2. Warszawa: PWN, 1966, s. 98.
Media użyte na tej stronie
Autor: National Museum in Warsaw, Licencja: CC0
Attycka amfora szyjowa czarnofigurowa (142328 MNW), malarz Diosfosa, 500- 475 p. Chr., Strona A: Peleus oddający Achillesa na wychowanie Chironowi, obok pies; strona B: Hermes z kaduceuszem, Maia i baran; postaciom towarzyszą inskrypcje. Warszawa
Laconian globular aryballos, ca. 575–550 BC. From Kameiros, Rhodes.