Aryna Sabalenka
Państwo | |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | 5 maja 1998 |
Wzrost | 182 cm |
Gra | praworęczna, oburęczny backhand |
Zakończenie kariery | aktywna |
Trener | Anton Dubrov |
Gra pojedyncza | |
Wygrane turnieje | 10 WTA, 1 WTA 125K, 5 ITF |
Najwyżej w rankingu | 2 (23 sierpnia 2021) |
Australian Open | 4R (2021, 2022) |
Roland Garros | 3R (2020–2022) |
Wimbledon | SF (2021) |
US Open | SF (2021, 2022) |
Gra podwójna | |
Wygrane turnieje | 6 WTA, 1 WTA 125K, 1 ITF |
Najwyżej w rankingu | 1 (22 lutego 2021) |
Australian Open | W (2021) |
Roland Garros | SF (2019) |
Wimbledon | QF (2019) |
US Open | W (2019) |
Aryna Siarhiejeuna Sabalenka (biał. Арына Сяргееўна Сабаленка; ur. 5 maja 1998 w Mińsku) – białoruska tenisistka, triumfatorka US Open 2019 i Australian Open 2021 w grze podwójnej, reprezentantka kraju w rozgrywkach Pucharu Federacji. Liderka rankingu deblowego WTA od 22 lutego do 4 kwietnia 2021.
Kariera tenisowa
W karierze zwyciężyła w pięciu singlowych i jednym deblowym turnieju rangi ITF.
W 2017 roku osiągnęła finał zawodów w Tiencinie, w którym przegrała 5:7, 6:7(8) z Mariją Szarapową. Wygrała też jedne singlowe i jedne deblowe zawody kategorii WTA 125K series.
W sezonie 2018 osiągnęła finał w Lugano (zarówno w singlu, jak i w deblu) i Eastbourne (zwycięstwo nad Plíškovą i Radwańską) oraz półfinał w Cincinnati, a następnie triumfowała w New Haven i Wuhanie.
W 2019 roku zdobyła trofeum singlowe w Shenzhen, a w San Jose doszła do finału. Następnie triumfowała w Wuhanie i Zhuhai. W grze podwójnej razem z Elise Mertens zwyciężyły w zawodach w Indian Wells, Miami, a także podczas wielkoszlemowego US Open.
W sezonie 2020 zwyciężyła w zawodach w Dosze, pokonując w finale Petrę Kvitovą. W październiku w Ostrawie triumfowała zarówno w grze pojedynczej, jak i w grze podwójnej – w meczu mistrzowskim zawodów singlowych wygrała z Wiktoryją Azaranką, a w grze podwójnej zwycięstwo odniosła w parze z Elise Mertens, natomiast miesiąc później pokonała Belgijkę w finale zawodów w Linzu.
Na początku 2021 roku zwyciężyła w turnieju w Abu Zabi, pokonując w finale Wieronikę Kudiermietową. Razem z Mertens triumfowała w zawodach gry podwójnej na Australian Open. W meczu mistrzowskim pokonały Barborę Krejčíkovą i Kateřinę Siniakovą wynikiem 6:2, 6:3. W finale zawodów w Stuttgarcie przegrała z Ashleigh Barty 6:3, 0:6, 3:6. Rewanżu dokonała w finale w Madrycie, tym razem pokonując Australijkę 6:0, 3:6, 6:4. W Berlinie razem z Azaranką zdobyły tytuł w zawodach deblowych.
W 2022 roku ponownie osiągnęła finał zawodów w Stuttgarcie. Tym razem uległa w nim liderce rankingu Idze Świątek 2:6, 2:6. W czerwcu przegrała 5:7, 0:6 z Jekatieriną Aleksandrową w meczu mistrzowskim turnieju w ’s-Hertogenbosch.
23 sierpnia 2021 awansowała na najwyższe, 2. miejsce w rankingu singlowym WTA Tour. W deblu lokatę liderki rankingu osiągnęła 22 lutego 2021, po triumfie w Australian Open.
Historia występów wielkoszlemowych
- Legenda
W, wygrany turniej
F, przegrana w finale
SF, przegrana w półfinale
QF, przegrana w ćwierćfinale
xR, przegrana w x rundzie
Qx, przegrana w x rundzie kwalifikacji
A, brak startu
NH, turniej nie odbył się
Występy w grze pojedynczej
Turniej | 2015 | 2016 | 2017 | 2018 | 2019 | 2020 | 2021 | 2022 | Tytuły | Z–P | ||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Australian Open | A | A | Q2 | 1R | 3R | 1R | 4R | 4R | 0 / 5 | 8 – 5 | ||||||||||||||||
French Open | A | A | Q1 | 1R | 2R | 3R | 3R | 3R | 0 / 5 | 7 – 5 | ||||||||||||||||
Wimbledon | A | A | 2R | 1R | 1R | NH | SF | A | 0 / 4 | 6 – 4 | ||||||||||||||||
US Open | A | Q2 | Q1 | 4R | 2R | 2R | SF | SF | 0 / 5 | 15 – 5 | ||||||||||||||||
Ranking na koniec roku | 548 | 159 | 78 | 11 | 11 | 10 | 2 | 5 | 0 / 19 | 36 – 19 |
Występy w grze podwójnej
Turniej | 2015 | 2016 | 2017 | 2018 | 2019 | 2020 | 2021 | 2022 | Tytuły | Z–P | |||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Australian Open | A | A | A | 1R | 3R | QF | W | A | 1 / 4 | 10 – 3 | |||||||||||||||||
French Open | A | A | A | A | SF | 2R | A | A | 0 / 2 | 5 – 2 | |||||||||||||||||
Wimbledon | A | A | A | 2R | QF | NH | A | A | 0 / 2 | 4 – 2 | |||||||||||||||||
US Open | A | A | A | 3R | W | QF | A | A | 1 / 3 | 10 – 2 | |||||||||||||||||
Ranking na koniec roku | 851 | 917 | 444 | 61 | 5 | 5 | 28 | 2 / 11 | 29 – 9 |
Występy w grze mieszanej
Turniej | 2015 | 2016 | 2017 | 2018 | 2019 | 2020 | 2021 | 2022 | Tytuły | Z–P | |||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Australian Open | A | A | A | A | A | A | A | A | 0 / 0 | 0 – 0 | |||||||||||||||||||
French Open | A | A | A | A | A | NH | A | A | 0 / 0 | 0 – 0 | |||||||||||||||||||
Wimbledon | A | A | A | A | 2R | NH | A | A | 0 / 1 | 0 – 1 | |||||||||||||||||||
US Open | A | A | A | A | A | NH | A | A | 0 / 0 | 0 – 0 | |||||||||||||||||||
0 / 1 | 0 – 1 |
Finały turniejów WTA
Gra pojedyncza 18 (10–8)
Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwniczka | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|
Finalistka | 1. | 15 października 2017 | Tiencin | Twarda | Marija Szarapowa | 5:7, 6:7(8) |
Finalistka | 2. | 15 kwietnia 2018 | Lugano | Ceglana | Elise Mertens | 5:7, 2:6 |
Finalistka | 3. | 30 czerwca 2018 | Eastbourne | Trawiasta | Caroline Wozniacki | 5:7, 6:7(5) |
Zwyciężczyni | 1. | 25 sierpnia 2018 | New Haven | Twarda | Carla Suárez Navarro | 6:1, 6:4 |
Zwyciężczyni | 2. | 29 września 2018 | Wuhan | Twarda | Anett Kontaveit | 6:3, 6:3 |
Zwyciężczyni | 3. | 5 stycznia 2019 | Shenzhen | Twarda | Alison Riske | 4:6, 7:6(2), 6:3 |
Finalistka | 4. | 4 sierpnia 2019 | San Jose | Twarda | Zheng Saisai | 3:6, 6:7(3) |
Zwyciężczyni | 4. | 28 września 2019 | Wuhan | Twarda | Alison Riske | 6:3, 3:6, 6:1 |
Zwyciężczyni | 5. | 27 października 2019 | Zhuhai | Twarda (hala) | Kiki Bertens | 6:4, 6:2 |
Zwyciężczyni | 6. | 29 lutego 2020 | Doha | Twarda | Petra Kvitová | 6:3, 6:3 |
Zwyciężczyni | 7. | 25 października 2020 | Ostrawa | Twarda (hala) | Wiktoryja Azaranka | 6:2, 6:2 |
Zwyciężczyni | 8. | 15 listopada 2020 | Linz | Twarda (hala) | Elise Mertens | 7:5, 6:2 |
Zwyciężczyni | 9. | 13 stycznia 2021 | Abu Zabi | Twarda | Wieronika Kudiermietowa | 6:2, 6:2 |
Finalistka | 5. | 25 kwietnia 2021 | Stuttgart | Ceglana (hala) | Ashleigh Barty | 6:3, 0:6, 3:6 |
Zwyciężczyni | 10. | 8 maja 2021 | Madryt | Ceglana | Ashleigh Barty | 6:0, 3:6, 6:4 |
Finalistka | 6. | 24 kwietnia 2022 | Stuttgart | Ceglana (hala) | Iga Świątek | 2:6, 2:6 |
Finalistka | 7. | 12 czerwca 2022 | ’s-Hertogenbosch | Trawiasta | Jekatierina Aleksandrowa | 5:7, 0:6 |
Finalistka | 8. | 7 listopada 2022 | Fort Worth | Twarda | Caroline Garcia | 6:7(4), 4:6 |
Gra podwójna 8 (6–2)
Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|---|
Finalistka | 1. | 15 kwietnia 2018 | Lugano | Ceglana | Wiera Łapko | Kirsten Flipkens Elise Mertens | 1:6, 3:6 |
Zwyciężczyni | 1. | 16 marca 2019 | Indian Wells | Twarda | Elise Mertens | Barbora Krejčíková Kateřina Siniaková | 6:3, 6:2 |
Zwyciężczyni | 2. | 31 marca 2019 | Miami | Twarda | Elise Mertens | Samantha Stosur Zhang Shuai | 7:6(5), 6:2 |
Zwyciężczyni | 3. | 8 września 2019 | US Open | Twarda | Elise Mertens | Wiktoryja Azaranka Ashleigh Barty | 7:5, 7:5 |
Finalistka | 2. | 28 września 2019 | Wuhan | Twarda | Elise Mertens | Duan Yingying Wieronika Kudiermietowa | 6:7(3), 2:6 |
Zwyciężczyni | 4. | 25 października 2020 | Ostrawa | Twarda (hala) | Elise Mertens | Gabriela Dabrowski Luisa Stefani | 6:1, 6:3 |
Zwyciężczyni | 5. | 19 lutego 2021 | Australian Open | Twarda | Elise Mertens | Barbora Krejčíková Kateřina Siniaková | 6:2, 6:3 |
Zwyciężczyni | 6. | 20 czerwca 2021 | Berlin | Trawiasta | Wiktoryja Azaranka | Nicole Melichar Demi Schuurs | 4:6, 7:5, 10–4 |
Finały turniejów WTA 125K series
Gra pojedyncza 1 (1–0)
Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwniczka | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|
Zwyciężczyni | 1. | 26 listopada 2017 | Mumbaj | Twarda | Dalila Jakupović | 6:2, 6:3 |
Gra podwójna 1 (1–0)
Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|---|
Zwyciężczyni | 1. | 19 listopada 2017 | Tajpej | Dywanowa (hala) | Wieronika Kudiermietowa | Monique Adamczak Naomi Broady | 2:6, 7:6(5), 10–6 |
Występy w Turnieju Mistrzyń
W grze pojedynczej
Rok | Rezultat | Przeciwniczka | Wynik |
2021 | Faza grupowa | Paula Badosa Iga Świątek Maria Sakari | 4:6, 0:6 2:6, 6:2, 7:5 6:7(1), 7:6(6), 3:6 |
2022 | Finał | Caroline Garcia | 6:7(4), 4:6 |
W grze podwójnej
Rok | Rezultat | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik |
2019 | Faza grupowa | Elise Mertens | Anna-Lena Grönefeld Demi Schuurs Chan Hao-ching Latisha Chan Tímea Babos Kristina Mladenovic | 5:7, 6:1, 7–10 7:6(5), 6:4 6:4, 2:6, 5–10 |
Występy w Turnieju WTA Elite Trophy
W grze pojedynczej
Rok | Rezultat | Przeciwniczka | Wynik |
2018 | Faza grupowa | Ashleigh Barty Caroline Garcia | 6:4, 6:4 4:6, 4:6 |
2019 | Zwycięstwo | Kiki Bertens | 6:4, 6:2 |
Finały turniejów ITF
turnieje z pulą nagród 100 000 $ |
turnieje z pulą nagród 75/80 000 $ |
turnieje z pulą nagród 50/60 000 $ |
turnieje z pulą nagród 25 000 $ |
turnieje z pulą nagród 15 000 $ |
turnieje z pulą nagród 10 000 $ |
Gra pojedyncza 8 (5–3)
Rezultat | Data | Turniej | ($) | Naw. | Przeciwniczka | Wynik | |
Zwyciężczyni | 1. | 04/10/2015 | Antalya | 10 000 | Twarda | Daiana Negreanu | 6:3, 7:5 |
Zwyciężczyni | 2. | 11/10/2015 | Antalya | 10 000 | Twarda | Nicoleta Dascălu | 6:4, 6:7(4), 7:5 |
Zwyciężczyni | 3. | 26/12/2015 | Pune | 25 000 | Twarda | Wiktorija Kamienska | 6:3, 6:4 |
Zwyciężczyni | 4. | 29/05/2016 | Tiencin | 50 000 | Twarda | Nina Stojanović | 5:7, 6:3, 6:1 |
Zwyciężczyni | 5. | 20/11/2016 | Toyota | 50 000 | Dywanowa (hala) | Lizette Cabrera | 6:2, 6:4 |
Zwycięstwa nad zawodniczkami klasyfikowanymi w danym momencie w czołowej dziesiątce rankingu WTA
Stan na 08.11.2022
Rok | 2018 | 2019 | 2020 | 2021 | 2022 | Łącznie |
Wygrane | 8 | 3 | 1 | 4 | 5 | 21 |
# | Zawodnik | Ranking | Turniej | Nawierzchnia | Runda | Wynik |
---|---|---|---|---|---|---|
2018 | ||||||
1. | Karolína Plíšková | Nr 7 | Eastbourne, Wielka Brytania | Trawiasta | QF | 6:2, 2:6, 7:6(5) |
2. | Caroline Wozniacki | Nr 2 | Montreal, Kanada | Twarda | 2R | 5:7, 6:2, 7:5(4) |
3. | Karolína Plíšková | Nr 8 | Cincinnati, Stany Zjednoczone | Twarda | 2R | 2:6, 6:3, 7:5 |
4. | Caroline Garcia | Nr 5 | Twarda | 3R | 6:4, 3:6, 7:5 | |
5. | Julia Görges | Nr 9 | New Haven, Stany Zjednoczone | Twarda | SF | 6:4, 7:6(3) |
6. | Petra Kvitová | Nr 5 | US Open, Stany Zjednoczone | Twarda | 3R | 7:5, 6:1 |
7. | Elina Switolina | Nr 6 | Wuhan, Chiny | Twarda | 2R | 6:4, 2:6, 6:1 |
8. | Caroline Garcia | Nr 8 | Pekin, Chiny | Twarda | 3R | 5:7, 7:6(3), 6:0 |
2019 | ||||||
9. | Kiki Bertens | Nr 8 | Wuhan, Chiny | Twarda | 3R | 6:1, 7:6(9) |
10. | Ashleigh Barty | Nr 1 | Twarda | SF | 7:5, 6:4 | |
11. | Kiki Bertens | Nr 10 | WTA Elite Trophy, Chiny | Twarda | F | 6:4, 6:2 |
2020 | ||||||
12. | Simona Halep | Nr 4 | Adelaide, Australia | Twarda | QF | 6:4, 6:2 |
2021 | ||||||
13. | Simona Halep | Nr 3 | Stuttgart, Niemcy | Ceglana (hala) | SF | 6:3, 6:2 |
14. | Ashleigh Barty | Nr 1 | Madryt, Hiszpania | Ceglana | F | 6:0, 3:6, 6:4 |
15. | Barbora Krejčíková | Nr 9 | US Open, Stany Zjednoczone | Twarda | QF | 6:1, 6:4 |
16. | Iga Świątek | Nr 9 | WTA Finals, Meksyk | Twarda | RR | 2:6, 6:2, 7:5 |
2022 | ||||||
17. | Anett Kontaveit | Nr 6 | Stuttgart, Niemcy | Ceglana (hala) | QF | 6:4, 3:6, 6:1 |
18. | Paula Badosa | Nr 3 | Ceglana (hala) | SF | 7:6(5), 6:4 | |
19. | Uns Dżabir | Nr 2 | WTA Finals, Fort Worth | Twarda (hala) | RR | 3:6, 7:6(5), 7:5 |
20. | Jessica Pegula | Nr 3 | 6:3, 7:5 | |||
21. | Iga Świątek | Nr 1 | SF | 6:2: 2:6, 6:1 |
Bibliografia
- Profil na stronie WTA, Women’s Tennis Association [dostęp 2021-02-19] (ang.).
- Profil na stronie ITF, International Tennis Federation [dostęp 2021-02-19] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Billie Jean King, Billie Jean King Cup [dostęp 2021-02-19] (ang.).
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Tennis. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Autor: Pedro A. Gracia Fajardo, escudo de Manual de Imagen Institucional de la Administración General del Estado, Licencja: CC0
Flaga Hiszpanii
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
Flag placeholder. See also Category:Flag placeholders and Coats of arms of None.svg.
Flag of Canada introduced in 1965, using Pantone colors. This design replaced the Canadian Red Ensign design.
Chinese Taipei Olympic Flag. According to the official website of Chinese Taipei Olympic Committee, Blue Sky(circle) & White Sun(triangles) above the Olympic rings is neither the National Emblem of the Republic of China, nor the Party Emblem of Kuomintang (KMT), but a design in between, where the triangles do not extend to the edge of the blue circle, as registered at International Olympic Committee in 1981 and digitally rendered in 2013. Besides, the blue outline of the five-petaled plum blossom is broader than the red one. Moreover, the CMYK code of the blue one and the Blue Sky & White Sun is "C100-M100-Y0-K0", and different from the Olympic rings (C100-M25-Y0-K0). Note that it's the only version recognized by IOC.
The Flag of India. The colours are saffron, white and green. The navy blue wheel in the center of the flag has a diameter approximately the width of the white band and is called Ashoka's Dharma Chakra, with 24 spokes (after Ashoka, the Great). Each spoke depicts one hour of the day, portraying the prevalence of righteousness all 24 hours of it.